Alison Davidian, VN-vrouwen landsvertegenwoordiger in Afghanistan, informeerde verslaggevers in New York over zijn laatste rapport aandacht besteden aan het lot van vrouwen en meisjes uit de Eigenlijk In augustus 2021 kwamen de autoriteiten weer aan de macht.
Ze omschreef deze periode als “drie jaar van talloze decreten, richtlijnen en verklaringen gericht op vrouwen en meisjes – het ontnemen van hun fundamentele rechten en het ondermijnen van hun autonomie.”
‘De verschrikkingen zijn niet opgehouden’
Taliban-edicten hebben meisjes onderwijs ontzegd boven de zesde klas en vrouwen verboden om voor niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) te werken.
“Drie jaar geleden was de wereld getuige van een machtsgreep waarbij horror na horror live werd gestreamd”, zei hij via een videoconferentie vanuit de Afghaanse hoofdstad Kabul.
“En drie jaar later, terwijl de aandacht van de wereld misschien ergens anders op gericht is, zijn de verschrikkingen voor Afghaanse vrouwen en meisjes niet gestopt. maar dat geldt ook voor zijn overtuiging om zich tegen onderdrukking te verzetten..”
Bij het raam zit een 31-jarige vrouw. Vóór de machtsovername door de Taliban was ze zakenvrouw.
Andere vrouwen volgen
Het UN Women-rapport beschrijft de trends op basis van overleg met duizenden vrouwen in heel Afghanistan – van provinciehoofdsteden tot plattelandsgebieden – sinds de terugkeer van de Taliban.
“En de eerste meest opvallende trend is de eliminatie van Afghaanse vrouwen uit het openbare leven”, zei mevrouw Davidian.
“Tot op heden bekleedt geen enkele vrouw in Afghanistan een leiderschapspositie die politieke invloed heeft, zowel op nationaal als op provinciaal niveau. Wanneer vrouwen deelnemen aan Taliban-structuren, Haar taken bestaan grotendeels uit het toezicht houden op de naleving van haar discriminerende decreten door andere vrouwen..”
Je hoort het niet meer, zelfs niet thuis.
Deze politieke uitwissing wordt ook weerspiegeld op maatschappelijk niveau, aangezien maar liefst 98 procent van de ondervraagde vrouwen vond dat ze beperkte of geen invloed hadden op de beslissingen die in hun gemeenschap werden genomen.
Bovendien is het percentage vrouwen dat het gevoel heeft inspraak te hebben in beslissingen die thuis worden genomen het afgelopen jaar met bijna 60 procent gedaald.
“Om een beetje context te geven: drie jaar geleden zou een Afghaanse vrouw technisch gezien kunnen besluiten zich kandidaat te stellen voor het presidentschap. Nu kunt u misschien niet eens beslissen wanneer u boodschappen gaat doen.zei mevrouw Davidian.
“Ik zeg niet dat het drie jaar geleden perfect was. Het was niet perfect. Maar dit was het niet. »
Toen haar naar de bevinding werd gevraagd, antwoordde ze: « Ik denk dat als je het recht van vrouwen op onderwijs wegneemt en hun rechten op werk en het openbare leven beperkt, dit gevolgen heeft voor alle rechten en voor de keuzevrijheid van vrouwen in het algemeen. »
Geestelijke gezondheidscrisis
Gegevens van UN Women brachten ook een groeiende geestelijke gezondheidscrisis aan het licht die verband houdt met het verlies van rechten. Achtenzestig procent van de vrouwen gaf aan een “slechte” of “zeer slechte” geestelijke gezondheid te hebben Acht procent zei dat ze minstens één andere vrouw of meisje kenden die een zelfmoordpoging had gedaan..
Mevrouw Davidian benadrukte dat de beperkingen die de Taliban opleggen aan vrouwen en meisjes gevolgen zullen hebben voor de komende generaties.
“Onze analyse laat zien dat in 2026 de impact van het niet naar school gaan van 1,1 miljoen meisjes en het niet studeren van 100.000 vrouwen correleert met een toename van het aantal kinderen dat op jonge leeftijd zwanger wordt van 45 procent en een toename van de moedersterfte tot 50 procent. zei ze.
Investeer in vrouwen
Terwijl de vrouwenrechtencrisis in Afghanistan zich verdiept, roept UN Women op tot voortdurende investeringen in de vrouwen en meisjes van het land.
“Niets ondermijnt de visie van de Taliban op de samenleving meer dan het versterken van het deel van de bevolking dat zij proberen te onderdrukken”, vertelde mevrouw Davidian aan verslaggevers.
Ze zei dat investeren betekent dat er duurzame fondsen voor de lange termijn moeten worden toegewezen aan vrouwenorganisaties, dat programma’s moeten worden ontworpen die de eliminatie ervan direct tegengaan – zoals initiatieven gericht op onderwijs, levensonderhoud en ondernemerschap – en dat ruimtes moeten worden gefaciliteerd ‘waar Afghaanse vrouwen ons direct kunnen vertellen wat hun prioriteiten zijn en wat hun aanbevelingen zijn.”
Wat ondernemerschap betreft, legde ze uit dat Afghaanse vrouwen bedrijven kunnen runnen, zij het voornamelijk vanuit huis, in sectoren als tapijtweven, kleding en voedselverwerking. Toegang tot markten en financiering zijn echter belangrijke uitdagingen.
In die zin ondersteunt UN Women Afghaanse vrouwelijke ondernemers om deze obstakels te overwinnen, naast het helpen van hen met vaardigheden op het gebied van bedrijfsontwikkeling “zodat ze de ruimte die ze hebben zoveel mogelijk kunnen gebruiken.”
Een Afghaans meisje studeert thuis met de hulp van haar vader nadat haar het recht werd ontzegd om verder te studeren op school.
‘De wereld kijkt mee’
Over het algemeen laat het rapport van het agentschap zien dat “Afghaanse vrouwen zichzelf willen vertegenwoordigen, maar één bijeenkomst, één optie om deel te nemen, niet genoeg is”, zei mevrouw Davidian.
“Bij elke vorm van participatie moeten we ons afvragen hoe we Afghaanse vrouwen op zinvolle wijze kunnen betrekken. En hoe kunnen we het patroon van uitsluiting van vrouwen doorbreken?”
Ze keek ook naar het grotere plaatje, aangezien “we ons op een echt keerpunt bevinden” in de strijd voor vrouwenrechten wereldwijd, en niet alleen in Afghanistan.
“De wereld kijkt naar wat er met Afghaanse vrouwen en meisjes gebeurt”, zei ze. “In sommige gevallen probeert het te veroordelen, maar in andere gevallen probeert het de systematische onderdrukking van de Taliban na te bootsen.”
Ze benadrukte dat de internationale gemeenschap Afghaanse vrouwen niet alleen kan laten vechten, omdat “als we dat wel doen, we geen morele basis hebben om ergens anders voor de rechten van vrouwen te vechten. “Haar lot bepaalt het lot van vrouwen overal ter wereld.”
Verifiëren VN-vrouwenpagina in focus voor meer informatie en kennis over Afghanistan, drie jaar nadat de Taliban de macht overnamen.
