Lisa Doughten sprak ambassadeurs toe tijdens een briefing van de Raad over de manier waarop aanvallen op humanitair personeel en personeel van de Verenigde Naties kunnen worden voorkomen en erop kunnen worden gereageerd, in overeenstemming met resolutie 2730 (2024), mei aangenomen.
“Terwijl we kijken naar de volgende stappen in resolutie 2730, dringen we er bij deze Raad op aan om te pleiten voor acties die VN- en humanitair personeel beschermen; zorgt voor verantwoordelijkheid voor degenen die hen schade berokkenen; en helpt overlevenden en hun families hun leven weer op te bouwen”, zei hij. gezegde.
Het conflict in Gaza neemt toe
Tot nu toe zijn dit jaar 282 hulpverleners gedood in onder meer Gaza en Soedan, volgens Humanitarian Outcomes, de onafhankelijke onderzoeksgroep die een database bijhoudt van alle grote incidenten die teruggaat tot de jaren negentig.
Andere collega’s zijn gewond geraakt, ontvoerd, aangevallen en willekeurig vastgehouden, waarbij de meerderheid van de slachtoffers bestaat uit lokaal personeel.
Mevrouw Doughten zei dat een groot deel van de ongekende toename van het aantal slachtoffers te wijten is aan de situatie in Gaza. Sinds het begin van de oorlog in oktober vorig jaar hebben ruim 330 hulpverleners het leven verloren, vooral medewerkers van de VN-organisatie die Palestijnse vluchtelingen helpt. OOPS.
“Deze cijfers duiden op een verontrustend gebrek aan respect voor de levens van burgers, humanitaire en VN-werkers. Er is geen situatie in de recente geschiedenis die daarmee te vergelijken is”, zei hij.
“Dus, terwijl we elkaar vandaag ontmoeten, op zoek naar specifieke acties die de Veiligheidsraad en de rest van de VN-leden zouden kunnen adopteren om de bescherming van humanitaire hulpverleners te vergroten, is mijn eerste boodschap deze: help alstublieft mijn collega’s in Gaza te beschermen.”
Beschermingsoproep
Ondanks de zeer reële gevaren blijven VN- en humanitaire medewerkers aanwezig en bieden zij steun, waarbij zij dit jaar levensreddende steun verlenen aan meer dan 116 miljoen mensen over de hele wereld.
Ze moeten beschermd worden, benadrukte mevrouw Doughten.
Hoewel hij resolutie 2730 verwelkomde, benadrukte hij de cruciale noodzaak voor de Raad om aanvallen op humanitaire hulpverleners duidelijk te veroordelen.
“Onze partners willen hernieuwde en ondubbelzinnige politieke steun van de Veiligheidsraad en de lidstaten voor humanitaire hulpverleners en hun veiligheid”, zei hij.
“Ze willen dat diplomatieke en economische druk wordt gebruikt om respect voor het internationaal recht af te dwingen. Zij eisen, net als de secretaris-generaal, een einde aan de wapenoverdrachten aan iedereen die het internationaal recht schendt.”
Verantwoordelijkheid voor misdaden
VN-partners zijn ook bezorgd over het gebrek aan verantwoordelijkheid voor daders van misdaden tegen humanitaire hulpverleners, en hoe dit tot meer misdaden leidt.
“Ze willen een meer systematische en universele verantwoordelijkheid voor ernstige schendingen”, vervolgde hij. “Ze willen dat de lidstaten de straffeloosheid bestrijden met politieke wil en actie, onder meer door middel van wetgeving die aansprakelijkheid garandeert voor misdaden tegen humanitaire hulpverleners, zowel internationaal als binnenlands.”
Hulppartners willen ook dat de Raad meer doet om verantwoording af te leggen, voegde hij eraan toe. Dit omvat onder meer het aanmoedigen van internationale samenwerking om onderzoeken en vervolgingen te vergemakkelijken, en wanneer nationale jurisdicties falen, het opzetten van internationale mechanismen of het doorverwijzen van zaken naar de Internationaal Strafhof (CPI).
Het laatste actieterrein heeft te maken met het ondersteunen van humanitaire hulpverleners die schade hebben geleden. De maatregelen omvatten onder meer het toestaan van overlevenden om rechtstreeks deel te nemen aan mondiale discussies, ook in de Raad, evenals herstelbetalingen en juridische bijstand.
Onderneem nu actie
Het hoofd van het VN-departement voor veiligheid en beveiliging (UNDSS), Gilles Michaud, zei dat resolutie 2730 nog nooit zo belangrijk is geweest.
Hij meldde dat de VN-operaties ter plaatse vandaag de dag te maken hebben met grotere complexiteit, grotere behoeften in gebieden met een hoger risico en bedreigingen voor VN- en hulppersoneel, ook van statelijke actoren.
“Laat ik duidelijk zijn. Mijn grootste zorg is het diepgaande gebrek aan verantwoordelijkheid voor geweld tegen humanitair personeel en VN-personeel. En dit is waar we nu meer dan ooit actie nodig hebben”, zei hij tegen de ambassadeurs.
De heer Michaud merkte op dat gastlanden en lidstaten van de Verenigde Naties de primaire verantwoordelijkheid hebben voor de veiligheid van het personeel van de Verenigde Naties en de bescherming van hun faciliteiten.
Hij riep alle staten op om zich bij de coalitie aan te sluiten Verdrag inzake de veiligheid van het personeel van de Verenigde Naties en geassocieerd personeel en het bijbehorende Facultatieve Protocol, en deze volledig ten uitvoer leggen.
Selectief en collateraal geweld
Abby Stoddard is partner en directeur van Humanitarian Outcomes, die de Humanitarian Safety Database samenstelt.
Hij zei dat dertig jaar geleden dodelijke aanvallen op hulpverleners niet gebruikelijk waren.
Destijds waren de belangrijkste bedreigingen waarmee zij te maken kregen ongelukken en ziektes, maar “tegenwoordig is het geweld – zowel indirect als selectief – dat meer levens van humanitaire hulpverleners eist dan welke andere humanitaire zaak ook.”
Hij merkte op dat 2023 het dodelijkste jaar ooit was, met 280 doden, maar dat 2024 dat ‘verschrikkelijke totaal’ al heeft overtroffen.
Mevrouw Stoddard herhaalde de roep om meer bescherming en verantwoordingsplicht.
