De pro-prefect van het Dicasterie voor Evangelisatie sprak met de Vaticaanse media over de encycliek Dilexit no en benadrukte dat we door de liefde die uit het Hart van Jezus stroomt alle belangrijke documenten en gebaren van het pontificaat van paus Franciscus kunnen lezen.
Alessandro Gisotti – Vaticaanstad
“Je zou kunnen zeggen dat ik mijn hart ben, omdat het is wat mij onderscheidt, mij vormt in mijn spirituele identiteit en mij in gemeenschap brengt met andere mensen”: dit is een van de belangrijkste passages uit Dilexit nos, de pauselijke encycliek Francisco die werd gepubliceerd op 24 oktober. Een magistrale document dat niet de brede weerklank heeft gehad die de twee sociale encyclieken Laudato si’ en Fratelli tutti hebben gehad, maar dat een interpretatieve sleutel vertegenwoordigt voor het hele pontificaat. Dilexit kan ook nuttig voor ons zijn om een gebeurtenis zoals de synode over de synodaliteit die zojuist is afgelopen en het jubileum dat over een paar weken zal beginnen, beter te begrijpen. We spraken hierover met de Filippijnse kardinaal Luis Antonio Tagle, pro-prefect van het Dicasterie voor Evangelisatie, die in zijn interview met de Vaticaanse media ook stilstond bij de toewijding aan het Heilig Hart van Jezus, die wijdverbreid is op de Filipijnen en die hij in praktijk leerde brengen. sinds jong.
De publicatie van Dilexit veroorzaakte bij ons een zekere verbazing. Na de encyclieken van de sociale doctrine Laudato si’ en Fratelli tutti vaardigde Franciscus een spirituele encycliek uit. Hoe heeft u dit document ontvangen?
Paus Franciscus is een paus van verrassingen. Hoewel de aankondiging van de encycliek en de daaropvolgende publicatie enigszins onverwacht waren, gezien de aandacht die aan de bisschoppensynode werd besteed, was ik niet geheel verrast toen de Heilige Vader een encycliek publiceerde over de liefde van Jezus voor ons, gesymboliseerd door zijn Heilig Hart. Voor mij was het de manier waarop de Heilige Vader de christologische grondslagen van de sociale encyclieken Laudato si’ en Fratelli tutti explicieter maakte. De liefde van Jezus stelt ons, wanneer we die ontvangen, in staat een broeder en zuster in andere mensen te zien (Fratelli tutti) en attente, nederige en verantwoordelijke beheerders te zijn van ons gemeenschappelijk Huis (Laudato si’). Ik zou zeggen dat de geschriften en toespraken van paus Franciscus systematisch gegrondvest zijn op ons geloof in de Persoon en missie van Jezus Christus. Ik stel voor om deze twee sociale encyclieken te herlezen om sporen of zaden van Dilexit nos te vinden die er al in aanwezig zijn.
Op de Filippijnen is de toewijding aan het Heilig Hart erg populair en betreft het vooral de eenvoudigste mensen, het volk van God. Wat is uw ervaring met deze toewijding in uw land?
Toewijding aan het Heilig Hart van Jezus is erg populair op de Filippijnen. Wij zijn dankbaar voor de talrijke religieuze ordes die de naam ‘Heilig Hart’ dragen, voor de Sociëteit van Jezus en voor het Apostelschap van het Gebed, die devotie bevorderen in bisdommen, parochies, scholen en gezinnen. Naast de wakes en gebeden elke eerste vrijdag van de maand is het gebruikelijk om een afbeelding van het gekroonde Heilig Hart in huis te hebben. Wij bidden tot het Hart van Jezus om onze families en onze natie te leiden en te regeren met zijn barmhartigheid en liefde. Dit gebed komt van een volk wiens hart wonden heeft opgelopen als gevolg van onrechtvaardigheid, hebzucht, corruptie en onverschilligheid. De devotie herinnert ons er ook aan dat we Jezus voortdurend moeten vragen om ons hart te transformeren zodat het op het Zijne gaat lijken. Zelfs vandaag de dag zingen we bij sommige gelegenheden de officiële hymne van het Internationale Eucharistische Congres gehouden in Manilla (1937), een hymne aan het Heilig Hart in het Spaans, waarin de natie haar hart aan Jezus aanbiedt: “niet meer liefde dan de jouwe, o Hart Goddelijk. Het Filippijnse volk geeft je hun hart. Dit lied faalt altijd om troost in het hart en tranen in de ogen te brengen.
In Dilexit nrs. merkt de paus op dat de mensheid vandaag de dag haar hart lijkt te verliezen en nodigt hij ons christenen uit om te herontdekken hoe het Hart van Jezus ons liefheeft. Wat kan er gedaan worden om de bewustzijn dat alles uit ons hart voortkomt?
In Dilexit beschrijft paus Franciscus het fenomeen en de oorzaken van oppervlakkigheid die zich verspreidt als een cultuur die ons ervan weerhoudt in contact te komen met het hart waaruit liefde, waarheid en mededogen voortkomen. Ik stel voor om de beschrijving van oppervlakkigheid van de Heilige Vader te lezen als leidraad voor een gewetensonderzoek. Bewust worden van hoe ik beetje bij beetje het contact met mijn innerlijk en met mijn meest ware zelf verlies, is de eerste stap om het hart te laten ontwaken. Ik hou ook van de lijst van heiligen van paus Franciscus, of van wat ik de “comitia” of processie van heiligen noem, die ons hun getuigenis geven van de ondoorgrondelijke liefde van het Hart van Jezus en hoe dit hun leven en hun missie heeft veranderd. Ik stel voor dat we naar de ‘processie’ kijken en eraan meedoen. We kunnen het hartbewustzijn nieuw leven inblazen, niet door concepten of abstracties, maar door te luisteren naar harten die het ware leven hebben gevonden in het liefdevolle Hart van Jezus.
Het hart doet ons nadenken over de persoon en relaties. Op de onlangs afgesloten Synode over Synodaliteit, waaraan u deelnam, werd – ook in het Slotdocument – veel gesproken over de bekering van relaties. Kan deze encycliek dienen als kompas om het pad van een synodale Kerk te leiden, zoals paus Franciscus aanmoedigt?
Dilexit heeft ons, de Kerk die synodaal en missionair wil zijn, veel te leren. Tijdens de onlangs afgesloten zitting van de Bisschoppensynode werd herhaaldelijk gesteld dat synodaliteit uiteindelijk te maken heeft met relaties: met God, met alle gedoopten waaruit de Kerk bestaat, met de hele mensheid en met de hele schepping. De vernieuwing van de Kerk in de missionaire synodaliteit kan alleen worden bereikt als we met vertrouwen, gehoorzaamheid en nederigheid omgaan met de Drie-ene God die liefde is. Missionaire synodaliteit vereist een relatie van hart tot hart tussen herders en gelovigen, tussen lokale Kerken, enz., waarin het hart van ieder gezuiverd wordt van vooroordelen jegens anderen en trots op zelfpromotie, en zo in staat is om met empathie te luisteren. Zonder menselijke relaties die door goddelijke genade zijn gezuiverd, zou de missionaire synodaliteit kunnen worden gereduceerd tot louter bureaucratische en legalistische voorstellen, zonder een hart dat brandt van de Heilige Geest, de vlam van goddelijke liefde.
Het jubileum nadert: een jaar van genade, verzoening en bevrijding. Een Heilig Jaar waarin de Paus zich heeft geconcentreerd op het thema hoop. Welke relatie heeft de encycliek over het hart van Jezus met het volgende jubileum?
Ik geloof dat de verbinding tussen Dilexit nos en het volgende jubileum zich concentreert op de pelgrimstocht van de hoop, op de missionaire dimensie van de toewijding aan het Heilig Hart van Jezus. Om te beginnen is het Hart van Jezus een missionair hart dat, door middel van een menselijk hart, de overvloeiende goddelijke liefde naar alle mensen, naar alle menselijke situaties en naar de schepping brengt. De barmhartige liefde van het Hart van Jezus biedt hoop aan een gebroken wereld, vooral aan degenen die geen mogelijkheid tot verlossing in hun leven zien. Paus Franciscus nodigt ons uit om de liefde van Jezus in ons hart te ontvangen en deze te laten stromen zonder te verhinderen dat deze naar andere mensen en naar de samenleving stroomt. Dilexit is een waardevolle spirituele en missionaire hulpbron voor dit jubileum, om ieder van ons voor te bereiden om een pelgrim te zijn die de liefde van Jezus met anderen deelt, de liefde die alle harten bevrijdt van angst, trots, egoïsme, onverschilligheid, wraak en wanhoop. Hij houdt van ons, daarom hebben wij hoop.
