Pater Galvis Ospina, missionaris van de Consolata, vertelt over de emotie die hij voelde toen hij zag dat zijn stichter nu een heilige was. En vergeet niet dat Sint-Jozef Allamano wilde dat anderen die barmhartige liefde van God konden voelen in de persoon van de missionaris.
Patricia Ynestroza-Vaticaanstad
Vatican News interviewde pater Andrés Galvis Ospina, missionaris van de Consolata, over de heiligverklaring van zijn stichter van de congregatie, pater José Allamano. Hij uitte zijn grote ontroering en vreugde over zijn deelname aan de mis. Een emotie die begon bij het zien van het beeld van de stichter op het Sint-Pietersplein. Een moment waarop alle missionarissen van de congregatie, gesticht door pater Allamano, wachten: de missionarissen van de Consolata.
Pater Galvis met missionarissen van de Consolata
De missionarissen van de Consolata: het dienen van de mensheid
Galvis Ospina legt uit dat de missie begint bij de roeping, bij die roeping, waarvan onze grondlegger zei dat we er aandacht aan moesten besteden, zei hij. Want: God zal mij vandaag bellen en ik weet niet of Hij dat morgen zal doen. Van daaruit komt dat specifieke zegel van de Consolata-missionarissen ons binnen, en brengt door middel van troost dienst aan de mensheid. Het is wat onze grondlegger wilde, zei hij, dat anderen in de persoon van de missionaris die barmhartige liefde van God zouden kunnen voelen.
Heiligverklaring: een startpunt en geen aankomstpunt
Galvis herinnerde zich de homilie die kardinaal Giorgio Marengo, missionaris van de Consolata, maandag hield na de heiligverklaringceremonie, tijdens de dankmis, in de basiliek van Sint-Paulus buiten de muren, toen hij zei dat heiligverklaring geen punt van aankomst was, maar van vertrek, woorden die pater Andrés ontroerden, en hij voegde eraan toe dat het ook een continuïteit is van wat we hebben gedaan.
Het feit dat onze grondlegger een heilige is, maakt ons zichtbaarder, bereikt vanaf deze tijd meer mensen en maakt de figuur van onze grondlegger bekend. Hij zei en voegde eraan toe dat Allamano altijd Onze Lieve Vrouw van de Consolata had genoemd, omdat ik, zoals ik zei: Zij is de stichter en hij heeft zichzelf in de positie van medeoprichter geplaatst vanwege zijn grote liefde voor de beschermvrouwe van Turijn, en als rector van het Heiligdom van Turijn heeft hij de congregatie opgericht, met het oog op de contemplatie van de image Galvis zei: hij vindt die inspiratie om ons te creëren, hij wilde altijd dat we over Maria praatten, en we hebben het tot leven in ons gebracht tijdens onze zendingservaring.
De congregatie telt 900 religieuzen verspreid over de hele wereld, zei de Keniaanse pater James Lengarin IMC, algemene overste van de Missionarissen van de Consolata, en herinnert zich de oorsprong van de oprichting van deze familie van godgewijde mensen: “We zijn vooral opgericht voor de niet-christenen. . Onze stichter werd sterk geïnspireerd door de missionaire activiteit van de priesters van Don Bosco. Voor hem was de grootste zorg altijd het brengen van het Evangelie aan degenen die God niet kennen. Bovendien was menselijke promotie een heel belangrijk aspect dat hij altijd benadrukte.’
Momenten vóór de heiligverklaring
Andrés Galvis Ospina heeft de nieuwe encycliek van paus Franciscus gelezen, waar hij spreekt over vuur in het hart, waar hij spreekt over het verruimen van het hart, in dit verband zei hij dat hij gelooft dat dit in het leven van alle heiligen het geval is, en sprekend in het bijzonder van Sint-Jozef Allamano ziet dat er in hem die verruiming van het hart zit, zodat dat innerlijke vuur dan ook andere culturen en volkeren kan bereiken, en dat is waar wij als missionarissen altijd naartoe geroepen zijn, zei hij.
Vader José Allamano
José Allamano leefde tussen 1851 en 1926. Als jonge man groeide José op tussen de salesianen, op 22-jarige leeftijd was hij priester met de droom om op missie te gaan, maar zijn gezondheid was niet ijzersterk en hij moest oppassen van andere dingen. Op 29-jarige leeftijd werd hij gestuurd om leiding te geven aan het grootste Mariaheiligdom in Turijn, gewijd aan Onze Lieve Vrouw Consolata. Hij herstelde het in zijn vroegere pracht en de droom van de missies werd omgevormd tot een groot werk, het Istituto Missioni Consolata, dat hij in 1901 oprichtte en, op verzoek van Pius X, ook een vrouwelijke tak oprichtte met de Zusters Missionarissen van de Consolata. Johannes Paulus II verklaarde hem in 1990 zalig.
Het wonder van zijn heiligheid
Op 7 februari 1996 besprong een vrouwelijke jaguar Sorino Yanomami, een Indiër uit het Amazoneregenwoud. De klap scheurde een deel van zijn schedel af en acht uur lang zat de man zonder adequate medische zorg, totdat een vliegtuig hem naar het Boa Vista-ziekenhuis bracht. Het tafereel voor de doktoren is verschrikkelijk, de inheemse man wordt geopereerd en vervolgens opgenomen op de intensive care. Naast hem staan, naast zijn vrouw, zes nonnen van de Consolata, een priester en een missionarisbroeder, eveneens van de Consolata. Ze roepen allemaal de gezegende Allamano aan en plaatsen een van zijn relikwieën naast Sorino’s bed. Die dag begon de gezegende noveen en de religieuzen reciteerden deze om hun stichter te vragen de man te genezen. Sorino werd tien dagen na de operatie wakker zonder neurologische problemen. Op 4 maart werd hij overgebracht naar een residentie en op 8 mei keerde hij volledig genezen terug naar zijn dorp, waar hij zijn leven als bosbewoner hervatte.
Op verzoek van de missionarissen van de Consolata benoemde de bisschop van Roraima, Dom Mário Antônio da Silva, op 29 juli 2020 de leden van het plaatselijke Diocesane Tribunaal voor de Heiligverklaringen, die van 7 tot 15 maart bijeenkwamen in Boa Vista del , 2021 om de waarachtigheid te bestuderen van de wonderbaarlijke genezing van Sorino Yanomami, toegeschreven aan de voorspraak van de zalige José Allamano, en stuurden vervolgens hun conclusies en rapporten naar het Dicasterie voor de Heiligverklaringen in het Vaticaan.
Vandaag zendelingen zijn
