Het laatste dodental heeft volgens het Palestijnse Ministerie van Volksgezondheid de 41.000 overschreden – de meesten van hen vrouwen en kinderen – terwijl het grootste deel van de 2,3 miljoen inwoners van Gaza met geweld ontheemd is geraakt en vastzit op slechts 10% van het grondgebied. Maar in deze sombere situatie zijn nieuwe initiatieven erop gericht om zelfs het kleinste straaltje licht uit te stralen te midden van de duisternis van de oorlog.
In het Al-Mawasi-gebied, ten westen van Khan Younis, zette Meester Mahmoud Kallakh een kamp op, bedoeld om enige verlichting te bieden aan gezinnen die hun mannen en kostwinners hadden verloren.
Het weeshuiskamp Al-Baraka huisvest momenteel 400 Palestijnse families die ontheemd zijn naar dit gebied in het zuiden van Gaza. In een interview met onze Gaza-correspondent Ziad Taleb zei de heer Kallakh dat het initiatief werkt aan het bieden van zorg aan gezinnen in wat hij omschreef als een ‘weeshuisstad’, inclusief accommodatie, eten en drinken, medische zorg en educatieve en sociale diensten. , met hulp, onder meer van het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF).
“We hebben een speciaal medisch centrum en een school die wordt gesponsord door de Verenigde Naties, via UNICEF, die gelukkig de nodige middelen voor de school heeft geleverd, de studenten heeft gehuisvest, hen heeft voorzien van kantoorbenodigdheden en de salarissen van de leraren heeft betaald”, zei de heer . « We willen deze school volledig oprichten, deze kleine tenten vervangen en een comfortabelere omgeving creëren waarin studenten hun onderwijs kunnen volgen. »
Taleen Al-Hinnawi verloor zijn vader als gevolg van de oorlog in Gaza en woont nu in het weeshuiskamp Al-Baraka.
Meer dan 17.000 weeskinderen in Gaza
Het aantal kinderen dat hier wordt opgevangen is slechts een druppel in de zee van weeskinderen in Gaza die bescherming nodig hebben. Het aantal onbeschermde weeskinderen in Gaza varieert nu tussen de 17.000 en 18.000, van wie velen niet vergezeld worden door familieleden.
Taleen Al-Hinnawi verloor haar vader als gevolg van de oorlog en probeert zich aan te passen aan haar nieuwe leven in het weeshuis Al-Baraka. Tekenen van shock en verdriet vulden zijn gezicht terwijl hij sprak. VN-nieuwsvertelt ons over zijn vader.
« Slijm [Arabic for dad] ‘Hij was heel lief,’ zei ze. ‘Ik heb niet het gevoel dat Baba de marteldood is gestorven.’
De levensvisie van de jonge vrouw is volledig veranderd.
De oorlog probeert ‘hele gezinnen uit te roeien’, zei hij.
Taleen zei dat hij wilde terugkeren naar zijn huis in Gaza-stad “zodat het leven weer normaal kan worden, kan studeren zoals iedereen en de Koran kan memoriseren zoals iedereen. Daarvoor woonden wij in ons huis. “We vielen niemand lastig en bleven bij onszelf.”
Nada Al-Gharib verloor haar vader en enige broer bij een aanval op de tent van het gezin, waarbij ook zij en haar moeder gewond raakten.
‘Wij zijn ze kwijt’
‘Deze oorlog heeft mijn vader en mijn enige broer weggenomen.’
Met deze woorden begon de jonge Nada Al-Gharib haar verhaal te vertellen. Zij en haar moeder raakten ook gewond bij de aanval op de tent waar het gezin schuilde in Khan Younis. Drie dagen lang zaten ze binnen vast.
Nada zei dat zijn familie uit het noorden van Gaza naar Khan Younis was verdreven ‘omdat dat is wat de bezetting van ons eiste’.
“We kwamen hier, we zaten vast. “Mijn vader en mijn enige broer werden gemarteld, en mijn moeder en ik raakten gewond”, legde hij uit.
Een grote krater, veroorzaakt door een Israëlische luchtaanval, trof een geïmproviseerd kamp voor ontheemden in Al-Mawasi, ten westen van Khan Younis, in Gaza.
‘Hier zijn we als broers’
Nadat ze erin waren geslaagd de winkel te verlaten, gingen Nada en haar moeder naar het industriegebied ten westen van Khan Younis, waar ze werden behandeld en opnieuw vast kwamen te zitten. Ze passeerden de Israëlische controleposten, herinnerde hij zich, toen ze Rafah binnenreden, waar ze ook vluchtten, en uiteindelijk in het weeshuis Al-Baraka terechtkwamen.
Zij en haar moeder hebben in dit kamp een tweede thuis gevonden, zegt ze, ‘omdat iedereen om ons heen hetzelfde verhaal en dezelfde pijn heeft.’
‘Hier zijn we als broers’, zei hij. “Alle moeders zijn als onze moeders en alle kinderen zijn onze broers. Wij houden hier heel veel van elkaar. Wij houden van ons leven. Hoewel het moeilijk is en het verlies [of our loved ones] Het is moeilijk voor ons, we proberen voor hen te leven.”
Niets zei dat zijn vader een geweldige en vriendelijke man was die heel veel van zijn familie hield.
‘Hij zou ons nooit iets moeilijks laten doen’, zei ze. “Nu zijn de zaken moeilijk. “We moeten water gaan halen en dingen doen die mannen zouden moeten doen, maar we hebben geen keus omdat we ze kwijt zijn.”
Terwijl de oorlog in Gaza voortduurt, heeft de massale ontheemding een verwoestende impact op vrouwen en meisjes.
Escalatie van de vijandelijkheden
UNICEF zegt dat de escalatie van de vijandelijkheden in de Gazastrook catastrofale gevolgen heeft voor kinderen en gezinnen, waarbij kinderen in een alarmerend tempo sterven. Volgens schattingen van het Palestijnse Ministerie van Volksgezondheid zijn ruim 14.000 kinderen gestorven en zijn duizenden gewond geraakt.
Naar schatting 1,9 miljoen mensen – ongeveer 9 op de 10 inwoners van Gaza – zijn intern ontheemd, waarvan ruim de helft kinderen, zonder voldoende water, voedsel, brandstof of medicijnen.
Het VN-agentschap roept op tot een onmiddellijk en duurzaam humanitair staakt-het-vuren, snelle, veilige en ongehinderde humanitaire toegang tot alle kinderen en gezinnen in nood in Gaza, inclusief de noordelijke strook, de onmiddellijke, veilige en onvoorwaardelijke vrijlating van alle ontvoerde kinderen en een einde aan alle ernstige schendingen van kinderen, waaronder moord en verminking.
