Op de Derde Conferentie van de Verenigde Naties over door land omgeven ontwikkelingslanden, bekend als LLDC3, zullen innovatieve oplossingen en strategische partnerschappen worden geschetst en benut om ‘het volledige potentieel van deze landen te ontsluiten’.
LLDC3 vindt plaats van 10 tot en met 13 december.
Dit is wat u moet weten over PDSL en de plannen voor de conferentie van dit jaar:
Wat zijn PDSL’s?
Volgens het Bureau van de Verenigde Naties dat zich bezighoudt met kwesties die verband houden met enkele van de meest kwetsbare landen ter wereld (OHRLLS), zijn de minst ontwikkelde landen landen die geen directe toegang tot de zee hebben, wat hen isoleert en hun vermogen belemmert om deel te nemen aan de internationale handel, connectiviteit en economische ontwikkeling.
OHRLLS zei dat de gemiddelde afstand van PDSL’s naar de zeehaven ongeveer 1350 kilometer bedraagt.
Deze landen zijn daarom gedwongen te vertrouwen op “naburige doorvoerlanden” om toegang te krijgen tot internationale markten, wat resulteert in hogere transportkosten (het dubbele van de transportkosten van hun buren) en vertragingen in het goederenverkeer.
Hun afhankelijkheid van buurlanden voor de scheepvaart laat hen vaak de mogelijkheid van politieke en economische instabiliteit in doorvoerlanden over.
De uitdagingen waarmee de minst ontwikkelde landen worden geconfronteerd, zorgen er vaak voor dat ze “verminderde directe buitenlandse investeringen, beperkte exportmogelijkheden en een langzamere economische groei” hebben.
Een jongen staat voor zonnepanelen die elektriciteit leveren om water op te pompen in Herat, West-Afghanistan.
Welke landen zijn PDSL?
Er zijn 32 PDSL’s in Azië, Afrika, Europa en Zuid-Amerika. Het gaat onder meer om landen als Afghanistan, Botswana, Ethiopië en Paraguay. Ethiopië is het grootste land, met ongeveer 115 miljoen inwoners, terwijl Bhutan het kleinste is, met minder dan een miljoen inwoners.
De OHRLLS heeft gerapporteerd dat ongeveer 40 procent van de bevolking van niet aan zee grenzende ontwikkelingslanden in sloppenwijken leeft en dat bijna de helft van de landen met ernstige voedselcrises kampt.
Bovendien verdient de beroepsbevolking in de door land omgeven ontwikkelingslanden naar verluidt slechts $1.500 per jaar, aanzienlijk lager dan het wereldgemiddelde van ongeveer $11.000 per jaar.
Wat is de geschiedenis van de LLDC-conferentie?
De PDSL-conferenties begonnen toen de internationale gemeenschap, vooral de VN, erkende dat de geheel door land omgeven landen speciale aandacht en beleid nodig hadden om hun unieke uitdagingen aan te pakken.
De eerste conferentie, gehouden in 2003 in Almaty, Kazachstan, werd voornamelijk aangestuurd door de Verenigde Naties via de OHRLLS.
Die conferentie markeerde de lancering van de MOL-agenda, die zich richtte op het verbeteren van de samenwerking op het gebied van transitoverkeer en handelsfacilitatie om de minst ontwikkelde landen beter te integreren in de wereldeconomie. Het Almaty-actieprogramma, dat op deze conferentie werd aangenomen, vormde het raamwerk voor voortdurende internationale samenwerking, wat leidde tot daaropvolgende conferenties die voortbouwden op de vooruitgang ervan.
De tweede conferentie, gehouden in Wenen, Oostenrijk, in 2014, die culmineerde in het Weense actieprogramma, had tot doel de voortgang van het Almaty-actieprogramma uitgebreid te beoordelen en het handels- en transitsamenwerkingsbeleid te herzien in het licht van nieuwe uitdagingen en kansen.
Ook werd getracht de mondiale inzet voor de ondersteuning van de minst ontwikkelde landen te hernieuwen door een nieuw partnerschapskader voor de komende tien jaar te ontwikkelen.
De Derde Conferentie van de Verenigde Naties over de minst ontwikkelde landen zal als thema hebben: “Vooruitgang stimuleren door middel van partnerschappen”.
Rabab Fatima, ondersecretaris-generaal en hoge vertegenwoordiger voor de door land omgeven ontwikkelingslanden, zei dat het thema van dit jaar de onderliggende noodzaak weergeeft om de vooruitgang van de niet aan zee grenzende ontwikkelingslanden te versnellen.
“Gezien hun unieke territoriale beperkingen zijn partnerschappen niet alleen nuttig, maar ook onmisbaar”, aldus mevrouw Fatima.
“Door nauw samen te werken met internationale organisaties, de particuliere sector en buurlanden kunnen de minst ontwikkelde landen geïntegreerde transportnetwerken ontwikkelen, de handel verbeteren, beste praktijken delen en uiteindelijk hun inherente uitdagingen overwinnen om duurzame ontwikkeling te bereiken”, vervolgde hij.
De Hoge Vertegenwoordiger zei verder dat naarmate de tijd voor de conferentie nadert, er behoefte is aan erkenning van de “aanhoudende uitdagingen” waarmee de minst ontwikkelde landen worden geconfronteerd.
Hij zei dat een nieuw actieprogramma de concrete problemen van de geheel door land omgeven ontwikkelingslanden met praktische oplossingen zal aanpakken. Mevrouw Fatima werd door de VN-chef aangesteld als secretaris-generaal van de LLDC3-conferentie.
“Dit programma vertegenwoordigt niet alleen een strategische routekaart, maar ook een engagement om echte en impactvolle veranderingen te garanderen voor de miljoenen mensen die in geheel door land omgeven ontwikkelingslanden leven”, zei hij.
Wat zijn de verwachtingen voor de conferentie van dit jaar?
De permanente vertegenwoordiger van Botswana bij de VN voor LLDC3, Gladys Mokhawa, zei dat de conferentie van dit jaar een “historisch moment is dat niet mag worden gemist”, aangezien het de eerste gebeurtenis in zijn soort is die zich richt op niet aan zee grenzende landen in Afrika.
“Botswana staat klaar om zijn unieke gastvrijheid en een platform aan te bieden om vorm te geven aan een transformerend decennium van actie voor niet aan zee grenzende ontwikkelingslanden”, aldus mevrouw Mokhawa.
De VN-residentiële coördinator in Botswana, Zia Choudhury, zei dat het land enthousiast is om de conferentie te organiseren en samen met regeringen, het maatschappelijk middenveld en andere partners het Gaborone-actieprogramma zal opstellen, een tienjarenplan dat zal schetsen wat de geheel door land omgeven ontwikkelingsgebieden zullen zijn. landen en hun partners zullen doen om de structurele uitdagingen van niet aan zee grenzende landen het hoofd te bieden.
Choudhury zei dat de sleutel tot een succesvolle conferentie ervoor zorgt dat “we de juiste mensen in de zaal krijgen”, waaronder een breed scala aan mensen, van overheidsfunctionarissen tot leden van jeugdorganisaties.
“Eén ding dat ik persoonlijk van de jeugd van Botswana zal vragen, is ervoor te zorgen dat je weet wat de doelstellingen zijn die de regering hier en elders heeft gesteld, en ervoor te zorgen dat de regering en andere actoren ter verantwoording worden geroepen. voer het plan uit”, zei de heer Choudhury.
“Dit is dus de rol van toekomstige generaties”, vervolgde hij.
De Resident Coördinator zei dat hij hoopt dat mensen de conferentie verlaten met het gevoel dat de minst ontwikkelde landen deel uitmaken van de toekomst van de ontwikkeling in Afrika en de rest van de wereld.
“Mensen zullen zien hoeveel we te bieden hebben”, zei Choudhury.
