In Bkerke (Libanon) zat de prefect van het Dicasterie voor de Heiligverklaringen de zaligverklaringsmis van de maronitische patriarch van Antiochië voor in aanwezigheid van 13.000 gelovigen, waarbij hij zijn pastorale en oecumenische naastenliefde, zijn liefde voor de Kerk en zijn gevoel voor Katholieke broederschap.
Lorena Leonardi – Vaticaanstad
Een predikant die « oecumenische naastenliefde beoefende, bezield door een sterk gevoel voor de katholiciteit van de Kerk » in contexten « die vaak moeilijk zijn vanwege relaties met andere christelijke belijdenissen en met de islam. » Kardinaal Marcello Semeraro, prefect van het Dicasterie voor de Heiligverklaringen, beschreef Stefano Douayhy op deze manier tijdens de zaligverklaringsmis die op 2 augustus werd gevierd in het patriarchaal paleis van Bkerke in Libanon, in aanwezigheid van 13.000 gelovigen.
De stad met uitzicht op de Jounieh-baai ligt niet ver van Ehden, de geboorteplaats, op 2 augustus 1630, van de patriarch van Antiochië van de Maronieten, in 2008 eerbiedwaardig verklaard door Benedictus XVI. De kardinaal herinnerde hem als “een goede herder die lijdt met zijn kudde en er alles aan doet om haar te laten groeien, verdedigen en beschermen” in navolging van Christus. Tegenwoordig benadrukt de prefect van het dicasterie voor de heiligenzaken daarentegen: « Er zijn mensen die, in plaats van zichzelf ten dienste te stellen van het algemeen welzijn, aan hun eigen welzijn denken. »
Meer dan 30 jaar leiding geven aan de Maronieten
Patriarch Douayhy, een voorbeeld van ‘pastorale naastenliefde’, ‘liefde voor de Kerk’ en ‘gevoel van katholieke broederschap’, leefde zijn missie meer dan drie decennia lang aan het hoofd van de Maronitische Kerk, in zeer moeilijke jaren als gevolg van interne meningsverschillen en vervolging vanuit het buitenland. Hij kende geen enkele dag van kalmte en sereniteit, voegde Semeraro eraan toe, in die mate dat hij verschillende keren gedwongen werd het patriarchale hoofdkwartier te verlaten om zijn toevlucht te zoeken op veiliger plaatsen, vaak in moeilijke omstandigheden.
Een intellectueel met aandacht voor de armen
Zijn hele leven lang intensief intellectueel bezig geweest en toegewijd aan het helpen van de armsten, zo vervolgde de Maronitische patriarch, vervolgde hij, “de figuur van de goede herder van het Evangelie, die Jezus als model en referentiepunt heeft.” Niet zomaar een predikant, benadrukte hij, ‘maar een goede.’ Niet zoals die herders over wie de profeet Ezechiël spreekt: « die, in plaats van hun schapen te voeden, zichzelf voedden. » De zalige Douayhy wist ook hoe hij voorzichtig en diplomatiek moest zijn. Bewijs hiervan is de brief die de patriarch aan de koning van Frankrijk Lodewijk XIV richtte, legde de kardinaal uit, waarin hij al het lijden van zijn volk blootlegt en hem vraagt hen onder zijn bescherming te houden, als een getuigenis van grote gevoeligheid en nederigheid. .
