De speciale gebeurtenis met de titel Het waarmaken van de belofte van de SDGs: Pathways to Acceleration vindt plaats aan de zijlijn van het High-Level Political Forum (FPAN) dat al aan de gang is, met als doel de SDGs weer op het goede spoor te krijgen en geen enkel land achter te laten.
Het zal een impuls geven aan de zogenaamde ‘High Impact Initiatives’ die in het hele VN-ontwikkelingssysteem en de belangrijkste investeringsstrategieën worden verdedigd, terwijl de nadruk wordt gelegd op landen.
Exclusief gesproken met VN-nieuws VN-adjunct-directeur Mayra Lopes benadrukte zes belangrijke transitiegebieden om de SDGs te versnellen die essentieel zijn voor succes: voedselsystemen, toegang tot energie en betaalbaarheid; digitale connectiviteit, onderwijs, werkgelegenheid en sociale bescherming; en klimaatverandering, verlies aan biodiversiteit en vervuiling.
Het interview is aangepast voor duidelijkheid en lengte.
VN-nieuws: De wereldgemeenschap komt deze week bijeen op het High Level Political Forum. We hebben nog zes jaar tot de deadline van 2030 voor de SDGs. Wat is jouw boodschap aan leiders?
Amin Mohammed: Wees leiders. Wees leiders voor mensen en voor wat ze nodig hebben en voor de beloften die zijn gedaan in de SDG-agenda. Leiders zijn voor de planeet en de dingen die we moeten implementeren voor een wereld van 1,5 graad.
Om leiders te zijn en te inspireren, die verantwoordelijk zijn voor het Handvest van de Verenigde Naties. En verlaat de VN in de wetenschap dat dit de plek is waar u deze stemmen en uw verwachtingen en aspiraties zult horen. En dat zou je de energie en inspiratie moeten geven om terug te gaan en het juiste te doen.
VN-nieuws: Het systeem van de Verenigde Naties is verenigd rond deze zes belangrijke transities of wegen naar versnelling. Kunt u ons meer vertellen over deze gebieden en waarom het zo belangrijk is om niemand achter te laten?
Amin Mohammed: We hebben heel duidelijke bevelen gekregen van de lidstaten toen ze echt wakker werden geschud over hoe slecht we vorig jaar op weg waren naar de SDGs. 15 procent, op sommige plaatsen 17 procent. Het is geen voldoende cijfer. En daarvoor moesten we bedenken, als het een versnelling tot 2030 zou zijn, wat zou dan de middelen opleveren om investeringen te ondersteunen die aan de SDGs voldeden? Alle 17. En je gaat niet naar buiten om over zeventien ideeën te praten.
Dit zijn tekenen die ons zullen brengen waar we heen moeten. Dus we hebben een beetje verduidelijkt wat die investeringen zouden kunnen zijn. Waar bedrijven zouden komen, is de publieke sector er al, waar we zouden kunnen uitbreiden, waar de VN zichzelf zou kunnen herpositioneren om landen in die zin te helpen begeleiden. Die transities waren dus logisch omdat we het over voedselsystemen hadden.
Waarom hadden we het over voedselsystemen? We hadden de impact van COVID gevoeld en wat dat deed om de wereld te ontwrichten. We voelen direct de impact van Oekraïne op de voedselsystemen. Natuurlijk hebben we gereageerd met het Black Sea Grains Initiative en dat heeft veel levens gered.
Maar ik denk dat het duidelijk was dat we meer konden doen. En afhankelijkheid van anderen was niet altijd de beste manier om te gaan. Dat is ook een systeem dat ons ervan weerhoudt een wereld van 1,5 graad te bereiken.
De tweede was de energietransitie. Hoe zorgen we ervoor dat de energie iedereen bereikt? Toegang – of het nu gaat om koken of kleinschalige industrieën zoals onderwijs en gezondheidszorg – en het echt van de grid halen. Niet alles hoeft online. We kunnen mini-grids vinden die hele gemeenschappen voeden, vooral als we proberen deze ook aan voedselsystemen te koppelen.
De derde was connectiviteit. Natuurlijk zijn er al nieuwe technologieën. Hoe verbinden wij mensen? En in dit specifieke geval, waarvoor? Voor de financiële dienstverlening voor vrouwen bijvoorbeeld. We willen ervoor zorgen dat u de wereld kunt betreden zonder uw woonplaats te verlaten, in e-commerce. Dat moet gevoed worden, verbonden worden.
En toen dachten we ook dat het onderwijs niet op de goede plek is. Dat was dus een vierde transitie. Het is niet de transformatie van het onderwijs die we van de ene op de andere dag willen bewerkstelligen. Dat is het einde van wat je erin wilt stoppen. Maar wat is het eerste dat aandacht nodig heeft? Jongeren zijn werkloos. Ze hebben niet de opleiding gehad die ze zouden moeten hebben.
Hij wil ze verbinden met de markten. En om dit te bereiken, als je vaardigheden in voedselsystemen transformeert, hoe kun je dat dan met technologie doen, beter doen en eerlijker maken? Sluit de verdeeldheid die vandaag de dag bestaat. Creëer banen waarvan mensen het gevoel hebben dat ze verloren gaan of verloren zijn.
En om dit in context te plaatsen, denk ik aan twee belangrijke dingen: de veerkracht van mensen die moet worden ondersteund door, zou ik zeggen, een sociale beschermingsvloer die een deel van het bbp van het land in beslag neemt. Je hebt dus enige veerkracht en je kunt ervoor zorgen dat wanneer je deze grote hits als COVID-19 hebt, mensen niet van het goede spoor raken.
Tenslotte, maar daarom niet minder belangrijk, zal het moeilijker worden om een gunstig klimaat te scheppen als we dit niet doen bewustzijn van wat wij de drievoudige crisis zouden noemen: klimaat, biodiversiteit en vervuiling.
VN-nieuws: Ik wil verwijzen naar het onderdeel digitale innovatie. Ik wilde weten of u hoopvol bent en hoe u denkt dat we kunnen profiteren van deze nieuwe technologie.
Amin Mohammed: Er was een heer die ik onlangs ontmoette in Barbados. En hij was degene die de zoekmachine ontwierp, de eerste die we Archie noemden. Ik zei, dus vertel eens, wat vind je van dit nieuwe tijdperk van technologie waar je duidelijk heel bekend mee bent? En hij zei: « Het is heel spannend, het is heel eng en we zijn niet voorbereid. » En ik dacht, nou ja, dat gaf waarschijnlijk de realiteit weer.
De secretaris-generaal heeft zijn aanbod aan de Future Summit gepresenteerd over hoe barrières tegen potentieel kunnen worden opgeworpen. Het heeft een donkere kant, maar er zijn veel kansen en ik denk dat structuur ons zal helpen veiliger te zijn.
Het zal ons helpen verder te komen in een verbonden wereld en we moeten dingen doen aan het bestuur, aan de manier waarop technologie wordt gebruikt en aan de vraag of de algoritmen die worden ontworpen, bevooroordeeld zijn tegen vrouwen.
Maar ik denk dat het allerbelangrijkste is toen ik tegen hem zei: “Is dit hetzelfde als van paard en wagen naar de verbrandingsmotor gaan als we industrialiseren?” En hij zei: « Nee, het is veel meer dan dat, want we hebben het over veranderende samenlevingen en de manier waarop we dingen doen. » We zullen nooit meer hetzelfde zijn, omdat we veel meer verbonden zullen zijn.
VN-nieuws: We praten veel over het versnellen van de SDGs, maar op dit moment hebben we een zeer uitdagend landschap met oorlogen en mondiale spanningen. Hoe denk je dat we in dit scenario de versnelling van de SDGs kunnen blijven bevorderen?
Amin Mohammed: Laten we teruggaan naar je eerste vraag. We hebben leiderschap nodig. We hebben leiderschap nodig op alle niveaus. Het gaat niet alleen om de president van een land, maar om alle kiezers, bedrijven, het maatschappelijk middenveld en jongeren.
Dat zal een belangrijk onderdeel zijn van wat ons hoop moet geven. De wedergeboorte van de Verenigde Naties [as] een sterker stadhuis voor een mondiaal dorp, zodat stemmen hier niet alleen worden gehoord, maar ook worden uitgevoerd.
We hebben niet allemaal dezelfde kracht op die werkvloer, maar we hebben wel een stem, en die kunnen we naar buiten brengen. We moeten elke dag bedenken dat de vertegenwoordiging van onze mensen zeer divers is en de behoeften zeer complex.
Misschien wel het allerbelangrijkste voor mij is hoe we de middelen vinden voor de ontwikkelingsagenda, voor vrede en veiligheid. Maar geen veiligheid in de manier waarop we voor oorlog betalen; maar veiligheid waarin we investeren in preventie, wat ontwikkeling is.
We bevinden ons in een systeem dat is ontworpen voor een herstel van de Tweede Wereldoorlog in 1945. ‘Mogen we nooit meer de gesel van de oorlog kennen.’ Maar wij hebben het gedaan. En dezelfde principes die we toen hebben toegepast, dat wil zeggen dat mensen toegang moeten hebben tot middelen om hun leven weer op te bouwen, zijn precies dezelfde principes die we vandaag de dag moeten hebben om te zeggen dat je langetermijnfinanciering nodig hebt voor je ontwikkeling, waar dan ook. jij bent. in de wereld.
Mijn hoop is dat er een versnelling zal plaatsvinden, omdat we allemaal begrijpen dat er een existentiële dreiging bestaat met een wereld van 1,5 graad op het spel, dat mensen niet langer aan de zijlijn zullen blijven staan.
En hoe zij reageren hangt af van hoeveel onrecht zij denken dat hun lokale leiders, hun nationale leiders en hun internationale leiders aandoen. Dit is dus een zeer verbonden wereldbol. Jongeren zitten vol energie. Ze zijn bezorgd omdat ze geen toekomst zien.
Als ik terugga naar de creatie van veel terroristen: ze zijn niet geboren. Het is een omgeving die uitsluit, een omgeving van onrechtvaardigheid, een omgeving zonder hoop.
En daarom wordt een jongeman een gemakkelijke prooi voor degenen die hem willen storen, op een betreurenswaardige manier.
Daarom heb ik goede hoop dat we nog nooit zo goed zijn uitgerust met de middelen om het goede te doen. We hebben een geweldig raamwerk en pad om dit via de SDGs te bereiken. En ik denk dat we gewoon moeten opstaan en deze laatste mijl moeten lopen en dan de belofte van de SDGs moeten waarmaken.