Vragen: Kinderen hebben er heel veel. « Waarom is de lucht blauw? » « Waar komen regenbogen vandaan? » “Als ik diep genoeg ga, zal ik dan in de wereld vallen?” En wij, net als goede ouders, doen ons best om antwoorden te bieden.
Dus toen Satinder Garcha’s negenjarige dochter Zara hem vroeg: ‘Papa, wat betekent het om sikh te zijn?’ Hij deed het logische: hij maakte een film. Met haar familie op sleeptouw begonnen Garcha en de filmploeg, samen met co-regisseurs Mike Rogers en Meghan Shea, aan een wereldwijde zoektocht om Zara’s vraag te beantwoorden.
Het resultaat is onder de tulbandwaarin de zoektocht van de familie Garcha naar een beter begrip van hun religie wordt beschreven in een film die nu wordt gestreamd op het Scientology Network. Documentair voorbeeld. We reizen met de Garchas terwijl ze onderweg Sikh-gemeenschappen bezoeken op afgelegen locaties (in Italië, India, het Verenigd Koninkrijk en Canada) en leren samen met hen de geschiedenis, overtuigingen en praktijken van de vijfde grootste (en mogelijk de minst bekende) van de wereld. Grote religie.
Acceptatie van alle religies en kasten was 600 jaar geleden een radicaal concept, maar vormt de kern van de Sikh-religie.
Voor een groot deel van de wereld is het meest herkenbare deel van een Sikh zijn tulband, vandaar de titel van de film. Garcha begint zijn film vervolgens met uitsneden voor niet-Sikh-mensen op straat die een foto te zien krijgen van Sikhs met tulband. ‘Wat voor religie denk je dat deze jongens hebben?’ De kijker wordt gevraagd.
De antwoorden variëren van ‘moslim’ tot ‘Pakistaans’ tot ‘Arabisch’. Wanneer een Sikh de resultaten van het onderzoek te horen krijgt, haalt hij zijn schouders op en vertelt hoe een kleine jongen ooit tegen hem schreeuwde: “Bin Laden! Bin Laden! » Waarop de Sikh antwoordde: « Vertel het niet aan de politie, want ik ben op vakantie. »
Een andere Sikh herinnert zich dat hem werd gevraagd: “Hoe zien jullie er echt uit als jullie geen tulband op hebben?”
‘Ik denk dat we op Jezus Christus lijken’, antwoordde hij.
Het eerste dat je in de film leert over de religieuze sluier is dat niet alle Sikhs deze dragen (Garcha draagt hem bijvoorbeeld niet). Bovendien zijn de sikhs die in de film worden geïnterviewd (zowel met als zonder tulbanden) het erover eens dat het niet essentieel is om een tulband te dragen of je haar niet te knippen om een goede sikh te zijn. “Goede Sikhs zijn degenen die een groot hart hebben”, zegt iemand.
De vraag wat een sikh goed maakt, opent veel spirituele deuren, inclusief de vraag naar het bestaan en de aard van God.
Een boer in Parma, Italië (de eerste halte van de Garcha en de thuisbasis van een kleine, bloeiende Sikh-gemeenschap), wordt gevraagd of er een God bestaat. Hij antwoordt: “God is in je hart. God is in jou in de vorm van licht.”
Een kaasmaker uit de stad beantwoordt dezelfde vraag: “Ik bid, ja, maar ik denk er heel weinig over na. Bestaat er een God? Waar is? » En hij voegt er grinnikend aan toe: ‘Als je iets weet, laat het me dan weten.’
Vanuit Italië reist het gezin oostwaarts naar Noord-India, het spirituele centrum van het sikhisme. Daar bezoeken ze de gouden Tempel, het heiligste heiligdom van het geloof, en leer meer over de historische grondslagen ervan. Het sikhisme, ontstaan uit religieuze conflicten in het India van de 15e eeuw, ontstond als een vorm van protest, een pleidooi dat een individu de vrijheid moet hebben om te praktiseren wat hij of zij gelooft en niet gedwongen moet worden ergens in te geloven. Volgens Guru Nanak, grondlegger van het sikhisme, is het belangrijkste niet om een goede hindoe te zijn, noch een goede moslim, noch een goede christen, noch een boeddhist, noch lid te zijn van een andere religie; het belangrijkste is om goed te zijn mens.
Deze acceptatie van alle religies en alle kasten was 600 jaar geleden een radicaal concept, maar vormt de kern van de Sikh-religie. In de heilige stad Amritsar ziet Zara hoe het eten wordt bereid voor ‘s werelds grootste gratis maaltijd. wil, een belangrijk onderdeel van het sikhisme waarbij maaltijden worden geserveerd aan alle aanwezigen, ongeacht etniciteit, religie, kaste, geslacht, economische status of wat dan ook. Eén keuken voedt ongeveer 100.000 bezoekers per dag, van wie niemand wordt gevraagd te betalen en ze zitten allemaal samen op de grond en eten; Je eten wordt bereid en geserveerd door vrijwilligers van de Sikh-gemeenschapsdienst die optreden van haar (“onbaatzuchtige dienstverlening”). Serveren, samenwerken, samen koken en samen eten (allemaal gelijkwaardig) zijn fundamentele principes voor Sikhs en vertegenwoordigen een significante afwijking van de traditionele gewoonte, volgens welke, als de schaduw van een lid van een lagere kaste op je eten zou vallen, je gooide hun voedsel weg als ‘besmet’.
Zoals Zara en haar familie leren, leren wij dat ook. In India leren we dat vroeger alleen de adel hun hoofd kon bedekken. Daarom kozen de Sikhs voor de tulband: om te laten zien dat we alle adel, ongeacht wie we zijn.
Van India tot Manhattan tot Canada, het is hetzelfde: Sikhs over de hele wereld geloven, ongeacht hun levenspositie, in gelijkheid, gemeenschap en wederzijds respect. Ze bekeren niet. Ze hebben geen enkele neiging of reden om dit te doen. Als u een christen bent, wees dan volgens uw geloof de beste christen die u kunt zijn. En als je hindoe, moslim of een ander geloof bent, wees dan de beste. Jij dat kan, ongeacht je geloof. Sikhs geloven erin ik onkar, het idee van een godheid. De Ene is alles, ongeacht wie je bent of wat je gelooft.
In Wisconsin bezoeken de Garcha de Oak Creek Temple, de locatie van een schietpartij na 11 september door een blanke supremacist die sikhs waarschijnlijk voor moslims aanzag, een veel voorkomende fout die fanatici maken in hun waanzinnige boetedoening. Bij het bloedbad vielen vier gewonden en zes doden. Door met overlevenden te praten, ontdekte Zara betrokkenheid, en niet angst. Eén van hen besloot bijvoorbeeld om zich niet langer als sikh te verbergen en begon in plaats daarvan de tulband op te zetten als direct gevolg van de tragedie.
“Als je een persoon met een tulband ziet en die is heel vriendelijk in plaats van iemand die bedreigend is of een potentiële terrorist [you] We kunnen ons veilig voelen, dat andere mensen die tulbanden dragen ook mensen zijn.” Hij voegde eraan toe dat de tulband een symbool is, “als een manier waarop we ons niet kunnen verbergen, een manier waarop we verantwoordelijk zijn voor onze daden. We moeten ons leven leiden op basis van het principe van ons geloof, want nu hebben we de schijn, vertegenwoordigen we het geloof… De haat die die dag leidde tot de dood van die zes martelaren in onze tempel en leidde tot vele doden over de hele wereld. wereld. Het kan worden overtroffen door de liefde om elkaar als menselijke wezens te begrijpen en God in anderen te zien, zoals het sikhisme zou zeggen.
Heeft Zara nu, na haar reis rond de wereld en de vele Sikhs die ze heeft ontmoet uit alle lagen van de bevolking, jong en oud, vroom en niet zo vroom, een antwoord op haar vraag? niet in eerste instantie – dat is het ook ons vraag: wat doet Wat betekent het om Sikh te zijn?
“Het betekent een persoon die anderen beschermt, niet liegt en een goed mens is”, zegt Zara.
Het klinkt als het soort leven waar iedereen, Sikh of niet, naar kan streven.
Dat is de reden waarom mijn conclusie uit de zeer persoonlijke en oogverblindende pelgrimstocht van de Garcha is dat jij, ik en de rest van ons in een heel reële zin allemaal Sikhs zijn.
