Met meer dan 160 vluchtelingen die via het initiatief actief in de kampen werken, en naar verwachting zullen er zich binnenkort nog eens 110 vluchtelingen aansluiten, gaat de impact veel verder dan alleen het ondersteunen van hen en hun families. Het komt ook ten goede aan andere vluchtelingen en gastgemeenschappen aan wie zij een deel van het product verkopen.
Onder leiding van de ontembare Maman Antho, een voormalige regeringsfunctionaris van de Democratische Republiek Congo (DRC) die een voorbeeld is geworden van de empowerment van vrouwen, symboliseert het project een verschuiving van afhankelijkheid van internationale hulp naar zelfredzaamheid.
plicht om te cultiveren
Haar reis van het ontvangen van voedselhulp naar het leiden van zelfvoorziening in de landbouw belichaamt de essentie van de empowerment van vluchtelingen en brengt een krachtige boodschap over gendergelijkheid en de cruciale rol die vrouwen kunnen spelen in hun gemeenschap.
“Wij hebben de plicht om het land te bewerken. Zo kunnen onze kinderen hun ouders zien werken om te leven. We brengen de kinderen graag hierheen om ze te laten zien dat ons hoofdvoedsel voortkomt uit ons werk”, aldus Maman Antho.
“We willen niet afhankelijk zijn van humanitaire hulp, omdat we weten dat deze op een dag misschien stopt. De tijden van nood zijn voorbij; Nu is het tijd voor ontwikkeling.
Voor Emmanuelle Mitte, UNHCR-vertegenwoordiger in het Afrikaanse land, is Maman Antho “een voorbeeld van hoe de vluchtelingengemeenschap, met solidariteit, hun families waardigheid en autonomie kan geven en tegelijkertijd het land kan steunen. Angola is een meelevende natie, en UNHCR werkt samen met de regering en de bevolking van Angola om mensen te beschermen die op de vlucht zijn voor oorlog en geweld.
Meer dan landbouw
De veerkracht van vluchtelingen wordt gevierd Wereld Vluchtelingendag op 20 juni, waarbij het belang van eenheid werd benadrukt en oplossingen werden ontwikkeld voor de integratie van gedwongen ontheemden in Angola.
Voor vluchteling Jean Bafolo, een toegewijde vader van drie kinderen, vertegenwoordigt het project meer dan alleen landbouw. Het is een pad om trots en eigenwaarde terug te winnen, waardoor u met waardigheid en veerkracht voor uw gezin kunt zorgen.
« Ik kan mijn kinderen met trots vertellen dat dit voedsel afkomstig is van mijn werk, van wat ik met mijn handen doe », zei Bafolo. « En op een dag zullen ze het werk dat ik doe voortzetten. »
Erfenis van hoop
Tegen de achtergrond van glooiende rijstvelden op een bewolkte dag weerspiegelt de aanblik van lachende gezichten een nieuw gevoel van doel en gemeenschap.
Naast de oogst voedt deze inspanning niet alleen de monden maar ook de menselijke geest, waardoor veerkracht en autonomie worden gecreëerd in een gemeenschap die streeft naar een waardig en vervullend leven, waardoor een erfenis van hoop en vastberadenheid om te bloeien voor de komende generaties wordt verzekerd.
Projecten om vluchtelingen te integreren in de voedselproductie in de provincie Lunda Norte begonnen in 2019 met UNHCR. De aanvankelijke productie, uitsluitend gericht op de groenteteelt, maakte in 2023 een grote sprong toen een partnerschap met het WFP de productie van rijst en maïs mogelijk maakte om vluchtelingen en gastgemeenschappen te voeden, commerciële landbouw aan te moedigen en de sociale cohesie te bevorderen.
“De verhalen van Maman Antho en Jean Bafolo bieden een sprankje hoop aan veel andere vluchtelingen en zijn een bewijs van hun veerkracht, ambitie en positieve bijdrage aan hun gastgemeenschappen”, aldus José Ferrão, WFP-vertegenwoordiger in Angola.
“Het WFP zet zich in om de samenwerking met de regering van Angola en haar partners voort te zetten om een betere toekomst op te bouwen voor vluchtelingen en gastgemeenschappen en ervoor te zorgen dat toekomstige generaties kunnen floreren en bloeien:
Angola herbergt ruim 55.000 mensen die internationale bescherming nodig hebben. In Lunda Norte herbergt de nederzetting Lóvua ongeveer 6.200 vluchtelingen, waaronder de families van Maman Antho en Bafolo.
