Franciscus ontving in het Vaticaan de deelnemers aan de tweede editie van de « Cattedra dell’accoglienza » (voorzitter van welkom), die vandaag in Sacrofano wordt afgesloten. De uitnodiging die hij deed was niet het risico te lopen de dienstverlening aan de meest kwetsbaren te reduceren tot een ‘politiek correcte’ kwestie of tot een ‘loutere organisatie van praktijken, hoe goed die ook mogen zijn’. We moeten stevig verankerd blijven in het Evangelie en de kwetsbaren beschouwen als hoofdrolspelers en niet als objecten van Gods aankondiging
Antonella Palermo – Vaticaanstad
Laat de host kwetsbaar reageren. Dit is wat de initiatiefnemers van de tweede editie van de Cattedra dell’accoglienza, in de Fraterna Domus van Sacrofano, in de provincie Rome, op 27 februari wilden bereiken, door dieper in te gaan op het onderwerp van de relatie tussen kwetsbaarheid en gemeenschap met het oog op het bevorderen van een stijl van inclusie. De paus ontving de deelnemers aan de audiëntie, tegen wie hij zei dat hij nog steeds verkouden was, dus vertrouwde hij de voorlezing van de voorbereide toespraak toe aan monseigneur Filippo Ciampanelli van het staatssecretariaat.
Voel je kwetsbaar
Het initiatief van de president wordt onmiddellijk geprezen als ‘typisch evangelisch’. Blijf in God, zoals de ranken van de wijnstok, om vrucht te dragen. Francisco benadrukte het als zijn eerste suggestie om beter op te treden op het brede terrein van de opvang.
Om kwetsbare broeders en zusters te verwelkomen, moet ik mij kwetsbaar voelen en als zodanig verwelkomd worden door Christus. Hij gaat ons altijd voor: hij werd kwetsbaar, tot aan de Passie; Hij verwelkomde onze kwetsbaarheid, zodat wij dankzij Hem hetzelfde kunnen doen.
Anker in het Evangelie
Zichzelf verankeren in het Evangelie, in Jezus, is de manier om een operationalisme te vermijden dat niet de christelijke matrix laat zien van dicht bij de armen staan. Jezus ‘leerde zijn discipelen niet hoe ze de zorg voor de zieken en de armen moesten plannen. “Jezus wilde de discipelen vormen in een levensstijl waarin ze in contact staan met de kwetsbaren, in hun midden”, herinnerde de paus zich.
Voor ons kan kwetsbaarheid geen ‘politiek correcte’ kwestie zijn, noch louter een organisatie van praktijken, hoe goed die ook zijn. Ik zeg dit omdat het risico helaas bestaat, het ligt altijd op de loer, ondanks alle goede wil. Vooral in grotere en meer gestructureerde realiteiten, maar ook in kleinere, kan kwetsbaarheid een categorie worden, mensen in gezichtsloze individuen, dienst in een ‘dienst’, enz.
Kijk naar de verborgen getuigen
“In het Evangelie – zo herinnerde Franciscus zich – zijn de armen en de kwetsbaren geen objecten, ze zijn subjecten, ze zijn samen met Jezus protagonisten in de aankondiging van het Koninkrijk van God.” Om deze reden benadrukte de paus het belang van het delen in de gemeenschap, “met eenvoud en dankbaarheid”, van de verhalen van de verborgen getuigen van het Evangelie. En hij geeft het voorbeeld van Bartimeüs, de blinde man van Jericho, maar ook dat van Maria Magdalena. Dit zijn slechts enkele bijbelse voorbeelden uit de vele die kunnen worden aangehaald om te benadrukken hoe iemand deelneemt aan de vreugde van de opstanding.
Kwetsbare mensen, ontmoet en verwelkomd met de genade en stijl van Christus, kunnen een evangelische aanwezigheid zijn in de geloofsgemeenschap en in de samenleving.
