Hun reis begint elke ochtend in de open velden op zoek naar deze planten, waaronder kaasgras, plaatselijk bekend als khubeezeh, dat de Palestijnen al generaties lang als garnering consumeren. Ze zijn nu een belangrijke voedselbron voor de inwoners van Gaza geworden.
De levensomstandigheden in de belegerde enclave hebben een erbarmelijke staat bereikt en verslechteren systematisch, nu de laatste ronde van geweld, die op 7 oktober begon met de door Hamas geleide terroristische aanslagen op Israël, grote schade blijft aanrichten aan de levens van Palestijnse burgers.
Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie (fao), wordt ten minste één op de vier huishoudens in Gaza nu geconfronteerd met catastrofale niveaus van voedselonzekerheid als een hongersnood voorwaarden.
Inwoners van Deir Al-Balah in centraal Gaza zeggen dat de prijzen voor kaasgras scherp zijn gestegen sinds het oogsten ervan gebruikelijk werd. In de vooroorlogse periode waren eetbare wilde planten gratis voor iedereen die ze wilde verzamelen, maar nu zijn mensen gedwongen ze te kopen wanneer de voedselvoorraden kritiek laag zijn en humanitaire hulp schaars.
Van apotheekstudent tot straatverkoper
De jonge Ahmed Fayyad verheft zijn stem op de markten van Deir Al-Balah om de aandacht op zijn producten te vestigen.
Producten zijn beschikbaar voor degenen die het zich kunnen veroorloven, dankzij de vindingrijkheid van de lokale oorlogseconomie. Maar als we ons richten op wilde planten als hoofdvoedsel, wordt de grote behoefte aan en het gebrek aan voeding benadrukt dat nu door de meeste mensen in Gaza wordt gevoeld.
Nog maar een paar maanden geleden was hij student farmacie aan een van de universiteiten van Gaza, maar zijn huidige situatie is indicatief voor de duizenden jonge mensen wier dromen door oorlog worden verstoord.
Om zichzelf en zijn gezin te onderhouden, heeft Ahmed zijn toevlucht genomen tot het verkopen van kaasgras op straat nadat hij onlangs ontheemd was geraakt door de intensivering van de gevechten in de zuidelijke stad Khan Yunis.
gesproken met VN-nieuws op de markten van Deir Al-Balah en beschreef het lijden van de jeugd van de stad: “Mensen die kaasgras verkopen willen gewoon geld verdienen en werken.
“Er is geen bron van inkomsten, ze zitten al vijf maanden thuis en willen geld verdienen. Ze willen hun kinderen voeden en hebben ook producten nodig zoals luiers, melk en andere dingen.. Ze hebben verantwoordelijkheden. Ze zeggen tegen zichzelf: ‘Ik ga de kost verdienen met het verkopen van cheeseweed of iets anders, ook al is het gras.”
Abu Ali werd verdreven uit de wijk Shuja’iyya in Gaza-stad. Hij zei dat cheesegrass de goedkoopste op de markt is en overal verkrijgbaar is. Andere voedingsmiddelen zijn eenvoudigweg buiten bereik. “Als we vandaag een fles bakolie willen kopen, kost dat ongeveer 20 sikkels ($5,56). “Goed eten is duur”, voegde hij eraan toe.
Een land zonder basisbehoeften
Dat stelt het Voedsel- en Landbouwagentschap van de Verenigde Naties (FAO). Meer dan 46 procent van de landbouwgrond in de Gazastrook is vernietigd. als gevolg van de oorlog is 97 procent van het water ongeschikt voor menselijke consumptie.
Volgens rapporten van de hulporganisatie van de Verenigde Naties voor Palestijnse vluchtelingen (OOPS), dekt de hulp die de Gazastrook bereikt de behoeften van niet meer dan drie procent van de bevolking.
Vóór het begin van dit laatste conflict kwamen dagelijks 500 vrachtwagens met commerciële en humanitaire goederen Gaza binnen. Vandaag is dat aantal dat wel gedaald naar gemiddeld 98 vrachtwagens deze maanddie allemaal via de grensovergangen Rafah en Karam Abu Salem (Kerem Shalom) in het zuiden lopen.
De VN kunnen sinds 23 januari geen enkele hulp meer verlenen aan gebieden ten noorden van de Gaza-vallei, waar hongersnood dreigt en mensen gedwongen zijn hun toevlucht te nemen tot het eten van veevoer om te overleven.
Humanitaire VN-actoren ter plaatse in de bezette Palestijnse gebieden melden dat hulpkonvooien op weg naar Noord-Gaza nog steeds worden aangevallen en de toegang wordt ontzegd door de Israëlische autoriteiten.