Het intensieve en discrete werk dat in Spanje wordt uitgevoerd door religieuze denominaties zoals boeddhisten, bahá’ís, evangelicalen, mormonen, leden van Scientology, joden, sikhs en Jehova’s Getuigen is decennialang in de schaduw gebleven, buiten de schijnwerpers van de media. Uit een baanbrekend onderzoek in opdracht van de Stichting Pluralisme en Convivencia (Stichting Pluralisme en Coëxistentie (Living Together), verbonden aan het Spaanse Ministerie van het Presidentschap) en uitgevoerd door onderzoekers van de Pauselijke Universiteit van Comillas heeft zojuist de enorme toewijding van deze gemeenschappen aan sociale bijstandstaken onthuld, evenals de lichten en schaduwen van hun bijdrage op dit gebied. “ Sociale actie van minderheidsreligies in Spanje: kaart, praktijken en percepties » (toegang volledig rapport hier) (De sociale actie van minderheidsreligies in Spanje: kaart, praktijken en percepties) werd op 28 december gepubliceerd door het Observatorio de Pluralismo Religioso en España.
Het rapport, gebaseerd op interviews, focusgroepen en een enquête onder leiders en actieve leden van deze minderheidsreligies, heeft voor het eerst de contouren, waarden, sterke en zwakke punten in kaart gebracht van de hulp die zij bieden aan de meest achtergestelde groepen.
De onderzoekers schrijven dat voor hun “onderzoek het universum van analyse zich concentreerde op de volgende minderheidsreligies: Boeddhistisch, Evangelisch, Bahá’í Geloof, Kerk van Jezus Christus van Heiligen der laatste dagenKerk van Scientologie, Joods, Moslim, Orthodox, Jehova’s getuige En Sikh. De keuze voor deze bekentenissen houdt verband met hun aanwezigheid en hun institutionalisering in Spanje, evenals met hun kansen en hun samenwerking.”
En de verkregen momentopname is fascinerend: een thuis van gemeenschappen die zich met lichaam en ziel wijden aan het werk van sociale ondersteuning, dat volhardend te werk gaat, zij het met meer voluntarisme dan institutionele macht. Een schat waarvan de rijkdom nog moet worden ontdekt.
Discrete maar constante hulp
De eerste conclusie die uit het onderzoek kan worden getrokken is dat religieuze minderheidsdenominaties al jaren discreet maar enorm hulpwerk verrichten, vooral gericht op kwetsbare groepen zoals immigranten, vluchtelingen en mensen die in armoede leven.
Dit is discrete hulp, ver weg van de media-aandacht, maar die een reële impact heeft op duizenden mensen in nood. Ze fungeren als radars die noodsituaties en sociale uitsluiting nauwgezet detecteren, waarop ze proberen te reageren met hun beperkte maar effectieve middelen.
Daarom is een van de belangrijkste aanbevelingen uit het rapport dat deze discrete bijdrage een grotere sociale en institutionele zichtbaarheid vereist. De samenleving moet deze solidariteitsinspanning waarderen. Het is ook belangrijk dat overheden hun werk vergemakkelijken door middel van ondersteunende maatregelen, zonder te proberen het te controleren of uit te buiten.
Zoals in zijn Managementsamenvatting:
“ Deze analyse gaat niet in op de theologische dimensie, noch op een reflectie op de fundamenten van verschillende religieuze belijdenissen in termen van sociale actie. Zeker, sommige van deze grondslagen, ideeën en overtuigingen worden transparant in de loop van het onderzoek, maar dat is niet het doel van onderzoek. Het doel is praktischer en analyseert hoe deze sociale actie zich manifesteert, hoe deze is georganiseerd, met welke mensen en organisaties deze in Spanje verbonden is en welke problemen zich voordoen bij de inzet ervan in een sterk geseculariseerde samenleving.“.
Waarden gebaseerd op een integrale visie op de wereld
Een andere bijzonderheid die uit het onderzoek naar voren komt, is dat de sociale actie van deze gemeenschappen rechtstreeks wordt geïnspireerd door hun waardensystemen en religieuze overtuigingen. Het is niet slechts een technisch of aseptisch hulpmiddel, maar is diep geworteld in een spiritueel wereldbeeld dat er betekenis aan geeft.
Concepten als solidariteit, liefdadigheid en sociale rechtvaardigheid zijn dus een integraal onderdeel van deze overtuigingen en worden vectoren van hun sociale bijdrage. Het gaat niet alleen om het verlenen van eenmalige hulp aan de meest achtergestelden, maar om het opbouwen van een menselijker en rechtvaardiger samenleving.
Gekoppeld aan dit holistische wereldbeeld is een andere relevante conclusie van het onderzoek dat de spirituele dimensie een integraal onderdeel is van de hulp die zij bieden aan mensen in nood. Ze begrijpen dat er naast materiële ontbering ook emotionele leegtes en transcendente zorgen zijn die het verdienen om aangepakt te worden.
De onderzoekers merken ook op dat deze legitieme spirituele aandacht tot enige bekering kan leiden, en daarom bevelen zij een zorgvuldig evenwicht aan bij het omgaan met mensen buiten het eigen geloof.
Een gemeenschaps- en nauwe bijdrage
Geconfronteerd met de toenemende bureaucratisering en technicisering van de sociale sector, is een andere sleutel die door de studie wordt benadrukt het vermogen van deze religies om gemeenschapsondersteunende netwerken te vormen. Hun interne solidariteitsbanden fungeren als buffer tegen situaties van nood en uitsluiting.
Een groot deel van de middelen die zij mobiliseren is dus afkomstig van quota of donaties van hun eigen leden, die zich actieve subjecten van sociale actie voelen, in plaats van eenvoudige passieve begunstigden van technische bijstand. Dit gevoel van wederkerigheid versterkt de banden met de gemeenschap.
Bovendien bleek uit het onderzoek dat hulp vooral wordt ingezet in lokale omgevingen dichtbij gebedshuizen, wat de nabijheid garandeert en het vermogen om snel te reageren op behoeften die het dichtst bij huis liggen. Het is ook positief voor de ontwikkeling van de gemeenschap.
Structuren die meer steun verdienen
Naast al deze sterke punten benadrukt het onderzoek echter ook belangrijke zwakke punten die de sociale bijdrage van deze minderheidsreligies belemmeren. De belangrijkste reden is de kwetsbaarheid van de organisatiestructuren van veel van hen, die te vrijwillig en informeel zijn.
Ook al zijn sommigen dat wel zeer goed georganiseerdVeel van deze gemeenschappen ontberen organigrammen, budgetten, protocollen en gekwalificeerd personeel op sociaal gebied, hoewel dit hen er niet van weerhoudt al het mogelijke te doen om effectief te zijn. Alles hangt af van de inspanningen en de goede wil van hun meest toegewijde leden. Dit beperkt echter hun vermogen tot planning, groei en continuïteit in de ondernomen acties.
Geconfronteerd met deze situatie roepen onderzoekers op tot grotere inspanningen op het gebied van industrialisatie, evenals tot publieke steunmaatregelen die bijdragen aan de organisatorische versterking van deze religieuze geloofsovertuigingen, met respect voor hun grondbeginselen.
Ze constateren ook dat er een kloof bestaat tussen de derde sector en de publiek-private sociale netwerken. Volgens de studie is het daarom dringend nodig om de kanalen voor dialoog en coördinatie met andere sociale actoren te verbeteren. Complementariteit en synergieën zijn essentieel om de impact te vergroten.
Voorbij de historische traagheid
Kortom, de studie belicht een reeks intrinsieke sterke punten van op geloof gebaseerde sociale actie, maar ook een aantal uitdagingen die moeten worden aangepakt voor de volledige ontwikkeling ervan. Sterke en zwakke punten die moeten worden aangepakt.
Het overwinnen van de oude historische traagheid die deze religieuze gemeenschappen in een vacuüm van semi-clandestiniteit heeft gehouden. Erken hun groeiende demografische gewicht en hun beslissende sociale bijdrage. En om sectoren onder woorden te brengen die hun volledige integratie in de burgermaatschappij bevorderen, met respect voor hun legitieme diversiteit.
Zoals de onderzoekers benadrukken, kunnen minderheidsreligies veel bijdragen aan het opbouwen van een meer samenhangende, inclusieve en op waarden gebaseerde samenleving. Hun schat aan solidariteit is te lang begraven. Nu is het tijd om het op te graven en te laten schitteren. Deze rigoureuze röntgenfoto van hun sociale actie kan een eerste stap op dit pad zijn.
Sociale actie van minderheidsreligies in Spanje: kaart, praktijken en percepties
Door Sebastián Mora, Guillermo Fernádez, José A. López-Ruiz en Agustín Blanco
ISBN: 978-84-09-57734-7
De bijdragen van verschillende religieuze geloofsovertuigingen aan de samenleving zijn veelvoudig en meervoudig, en een van de meest erkende daarvan is hun vermogen om mensen te helpen in situaties van uitsluiting en kwetsbaarheid. Studies over de sociale actie van religieuze minderheidsbelijdenissen in Spanje zijn echter nog steeds zeldzaam en zeer gedeeltelijk. Bovendien is het niveau van institutionalisering en formalisering van sociale actie in de meeste van deze religies laag, wat geen gemakkelijke toegang tot gegevens mogelijk maakt en hun zichtbaarheid beperkt.
Dit rapport vormt de eerste kwantitatieve en kwalitatieve benadering van de sociale actie van religieuze minderheden in Spanje, gebaseerd op hun eigen perceptie en begrip van de praktijk van sociale actie. Het analyseert hoe de sociale actie van verschillende religieuze belijdenissen zich manifesteert, hun fundamentele processen, het moment waarop ze zich bevinden en de moeilijkheden en uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd, terwijl het tegelijkertijd conclusies en suggesties voor actie in dialoog met het maatschappelijk middenveld oplevert. .
DE Observatorium voor religieus pluralisme in Spanje werd in 2011 opgericht op initiatief van het Ministerie van Justitie, de Spaanse Federatie van Gemeenten en Provincies en de Stichting Pluralisme en Coëxistentie, in overeenstemming met maatregel 71 van het Mensenrechtenplan van de Spaanse regering 2008-2011 en met als doel het begeleiden van overheidsadministraties. bij de implementatie van managementmodellen die consistent zijn met constitutionele principes en het regelgevingskader dat de uitoefening van het recht op religieuze vrijheid in Spanje regelt. Zonder haar uiteindelijke doel te veranderen, gaat het Observatorium in 2021 een nieuwe fase in waarin dataproductie en -analyse een belangrijkere plaats innemen.
