Voor zijn kerstgroet ontmoette Franciscus de kinderen van de Katholieke Actie, die sinds 1868 alle leeftijden een pad van menselijke en spirituele groei heeft geboden, en in de korte begroeting nodigde hij hen uit hun enthousiasme en vreugde niet te verliezen. In de toespraak dacht hij aan de kinderen die in Gaza, Oekraïne en Jemen zijn omgekomen als gevolg van de conflicten
Tiziana Campisi – Vaticaanstad
Francisco sprak improviserend een toespraak voor de kinderen van Katholieke Actie die hem ontmoetten in de Consistoriezaal van het Apostolisch Paleis voor kerstgroeten en die hem aanmoedigden met liederen. Hij bedankte de kleintjes die hem hadden aangemoedigd met enkele liedjes en nodigde hen uit hun enthousiasme, mystiek en vreugde niet te verliezen en hield hen de voorbereide toespraak, waarin hij uitlegde dat de wereld alleen het licht en de vrede zal vinden die ze nodig heeft als we God liefhebben. en we houden van elkaar.
Het is nog steeds mogelijk om weer hoop te hebben
In zijn toespraak tot kinderen vraagt de paus om liefde ‘in het gezin, in de parochie, op school’ en op alledaagse plekken ‘om iedereen te helpen geloven dat het nog steeds mogelijk is om van koers te veranderen, voor het leven te kiezen en terug te keren’. « . En zijn gedachten gaan vooral uit naar landen die verscheurd worden door conflicten, de oorzaak van de dood van honderden minderjarigen.
Weet u hoeveel kinderen er tijdens de laatste oorlog in Gaza zijn omgekomen? Ruim drieduizend. Het is ongelooflijk, maar het is de realiteit. En in Oekraïne zijn dat er meer dan vijfhonderd, en in Jemen, in oorlogsjaren, duizenden. Zijn nagedachtenis nodigt ons uit om lichten voor de wereld te zijn, om de harten van zoveel mensen te raken, vooral van degenen die de wervelwind van geweld kunnen stoppen.
Jezus is dicht bij ieder van ons
Maar “Kerstmis herinnert ons eraan dat God van ons houdt en bij ons wil zijn”, in de praktijk “toont Hij ons zijn liefde en nodigt Hij ons uit om lief te hebben”, benadrukt Franciscus, eraan toevoegend dat “daarom Jezus werd geboren, klein werd, leefde in familie met Maria en Jozef, en is nog steeds aanwezig aan onze zijde en in ieder van ons.
Dit is een prachtig geschenk. En het brengt nog iets met zich mee: dat ook wij als broeders van elkaar kunnen houden. Hoeveel behoefte hebben wij hieraan vandaag! Zoveel mensen, zoveel kinderen lijden onder de oorlog!
Ten slotte spoort de paus ons aan om niet alleen God en anderen lief te hebben, maar ook de schepping. Het is God die “ons oproept om de schoonheid die ons omringt, in de natuur en in de mensen, te erkennen en te respecteren, en zo te groeien in delen en broederschap”, besluit Franciscus, die ons aanspoort om “dit pad met toewijding” te leven.