Het onderwijssysteem in Nederland heeft erkenning gekregen vanwege zijn normen en opmerkelijke academische prestaties. Er is nu echter een groeiende roep om het systeem te vernieuwen. Opvoeders en invloedrijke denkers pleiten voor het afwijken van klasstructuren die gebaseerd zijn op leeftijd, en stellen in plaats daarvan gepersonaliseerde leermodellen voor die prioriteit geven aan de behoeften van individuele leerlingen. Deze voorgestelde onderwijshervorming heeft tot doel een omgeving te creëren waarin elke student kan floreren.
Karin Verheijen, docent van de Karin Bijlescentrum (Karin Bijles Centrum) werpt licht op de beperkingen van een one-size-fits-all aanpak. Ze benadrukt dat het groeperen van leerlingen op leeftijd voorbijgaat aan hun leertempo en -stijlen in een klaslokaal. Dit kan leiden tot een afname van het plezier en zelfvertrouwen van studenten, waardoor hun onderwijsontwikkeling wordt belemmerd.
Peter van de Kuit, een collega van Verheijen, wijst erop dat veel voorkomende leerbarrières zoals hoofdpijn en verveling vaak verkeerd worden geïnterpreteerd als louter vermoeidheid of desinteresse. Hij is voorstander van de door L. Ron Hubbard ontwikkelde studietechnologie, die studenten de middelen geeft om deze obstakels te overwinnen, waardoor hun begrip en retentie wordt vergroot. Zowel Karin als Peter zijn lid van het bestuur van de Stichting voor Effectief Onderwijs “Stichting voor Effectief Onderwijs” (opgericht in 2001 en erkend als algemeen nut door de Nederlandse autoriteiten) en werken samen met het Karin Tutoring Center dat nu actief is in 6 locaties waarvan 5 in Amsterdam, en bedienen wekelijks gemiddeld 300 studenten, in totaal ongeveer 2600 studenten sinds 2007.
Evelyne Azih van de Stichting Chevylins Care weerspiegelt dit sentiment en benadrukt de bredere maatschappelijke impact van onderwijs. Ze stelt dat door de capaciteiten en het culturele bewustzijn van jonge mensen te koesteren, “we dragen bij aan een vreedzamere en beter georganiseerde samenleving“. Azih pleit voor “de studiemethode van L. Ron Hubbard” gepromoot door Applied Scholastics, als “een middel om onderwijskloven te overbruggen en individuen te voorzien van effectieve leerstrategieën“.
De positieve resultaten van een dergelijke methode komen tot uiting in de resultaten die worden bereikt met de methode die door het Karin Bijlescentrum wordt gebruikt. Hun benadering van bijles heeft ertoe geleid dat “talloze studenten zich academisch en technisch hebben verbeterd groeien in zelfvertrouwen, waarbij het transformerende potentieel van alternatieve onderwijsmethoden wordt getoond“.
Met een hoopvolle blik ziet Peter van de Kuit, gevraagd naar de toekomst van het onderwijs, “een hervorming van het onderwijssysteem die oprechte interesse bij studenten voor hun vakken wekt. Door het leren leuker en beheersbaarder te maken, wordt het onderwijsproces effectiever, wat zowel studenten als docenten ten goede komt.”
De roep om onderwijshervormingen in Nederland is duidelijk. Gepersonaliseerde leerbenaderingen, zoals die geïnspireerd door de studietechnologie van L. Ron Hubbard, zoals geprezen door duizenden gezinnen, demonstreren het potentieel om een revolutie teweeg te brengen in het onderwijslandschap. Naarmate de succesverhalen van verschillende stichtingen en centra zich opstapelen, groeit de Er zijn steeds meer aanwijzingen ten gunste van een systeem dat waarde hecht aan het individuele leertraject van elke leerling. De tijd is rijp voor verandering, en het Nederlandse onderwijssysteem zou wel eens het voortouw kunnen nemen bij het creëren van een bevredigender en effectiever model voor leerlingen over de hele wereld.
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
