In een afzonderlijke parallelle stemming bij geheime stemming herkozen de Vergadering en de Raad een zittende rechter, Hilary Charlesworth uit Australië.
Een andere rechter die momenteel op de bank zit, Kirill Gevorgian uit Rusland, slaagde er niet in een nieuwe ambtstermijn veilig te stellen.
Er werden vier nieuwe rechters gekozen: Bogdan-Lucian Aurescu (Roemenië); Sarah Hull Cleveland (Verenigde Staten); Juan Manuel Gómez Robledo Verduzco (Mexico); en Dire Tladi (Zuid-Afrika).
In de complexe stemprocedure behaalde de Algemene Vergadering in de eerste stemronde een overtuigend resultaat (vijf kandidaten kregen de steun van de absolute meerderheid).
In plaats daarvan doorliep de Veiligheidsraad vijf stemrondes.
Elke rechter zal een ambtstermijn van negen jaar vervullen, die ingaat op 6 februari volgend jaar.
De kandidaten
De kandidaten die niet werden geselecteerd waren Chaloka Beyani (Zambia); Ahmed Amin Fathalla (Egypte); Kirill Gevorgian (Rusland); en Anthony Kesia-Mbe Mindua (Democratische Republiek Congo).
De verkiezingen
De verkiezing van rechters of leden van het Internationaal Gerechtshof vindt plaats in overeenstemming met het Statuut van het Hof, het Reglement van Orde van de Algemene Vergadering en het voorlopige Reglement van Orde van de Veiligheidsraad.
Om verkozen te worden moeten de leden een absolute meerderheid behalen in zowel de Algemene Vergadering (97 stemmen) als de Veiligheidsraad (8 stemmen).
Indien bij de eerste stemming, zowel in de Algemene Vergadering als in de Raad, het aantal kandidaten dat de absolute meerderheid behaalt minder dan vijf bedraagt, wordt een tweede stemming gehouden en wordt er op dezelfde vergadering gestemd totdat vijf kandidaten de vereiste meerderheid hebben behaald.
Er zijn gevallen geweest waarin meer kandidaten dan vereist de absolute meerderheid bij dezelfde stemming hadden behaald. In deze gevallen gaat de Vergadering of Raad door met stemmen totdat slechts vijf van de kandidaten de vereiste meerderheid hebben behaald.
Het Internationale Gerechtshof, dat een zaak behandelt.
Het ‘Wereldgerechtshof’
Het Hof bestaat uit vijftien rechters, die een ambtstermijn van negen jaar vervullen. Elke drie jaar worden vijf zetels gekozen. Er bestaat geen verbod op opeenvolgende termijnen.
Rechters worden gekozen op basis van hun kwalificaties, niet op basis van hun nationaliteit, maar er kunnen geen twee rechters uit hetzelfde land zijn. Ook wordt ernaar gestreefd een evenwicht in de samenstelling van het Hof te waarborgen.
Het ICJ (informeel bekend als het ‘Wereldgerechtshof’), opgericht in 1945 en gevestigd in Den Haag, Nederland, beslecht juridische geschillen tussen staten en brengt adviezen uit over juridische kwesties die door andere geautoriseerde VN-organen naar het ICJ worden verwezen.
Een relatief recente zaak die internationale aandacht trok, betrof een uitspraak tegen Myanmar in januari 2020, waarbij het land werd bevolen zijn Rohingya-minderheidsbevolking te beschermen en de vernietiging van bewijsmateriaal in verband met beschuldigingen van genocide. De zaak was door Gambia aangespannen tegen Myanmar.
De verkiezing van de eerste leden van het Wereldgerechtshof vond plaats op 6 februari 1946, tijdens de eerste zitting van de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad van de VN.
Voor een blik op de geboorte van het Internationaal Gerechtshof en de cruciale rol die het speelt in het werk van de Verenigde Naties, zie onze onlangs gepubliceerde publicatie. Een video het stuk van vandaag, onderdeel van ons weekblad Verhalen uit het VN-archief serie.
