Waarde van groene ruimten in steden
Het potentieel van groene ruimten onze gezondheid en welzijn verbeteren wordt steeds meer erkend, zowel op wetenschappelijk als op politiek gebied. Toegankelijke groene ruimten zijn vooral belangrijk voor kinderen, senioren en mensen met lage inkomens, van wie velen beperkte mogelijkheden hebben om in contact te komen met de natuur.
Mensen gebruiken hun lokale groene ruimten voor lichaamsbeweging en sociale interactie, ontspanning en mentaal herstel. Voordelen variëren van verminderde risico’s op obesitas bij kinderen tot een betere cardiovasculaire gezondheid en lagere depressiecijfers bij volwassenen. Parken, bomen en andere groene ruimten verbeteren de luchtkwaliteit, verminderen het lawaai, matigen de temperaturen tijdens warme periodes en vergroten de biodiversiteit in stedelijke landschappen.
Hoe groen zijn Europese steden?
Groene infrastructuur, dat groene en blauwe ruimtes omvat zoals volkstuinen, moestuinen, parken, straatbomen, water en wetlands, vertegenwoordigde volgens de laatst beschikbare gegevens gemiddeld 42% van de oppervlakte van steden in 38 lidstaten van de EER. De stad met het hoogste aandeel van de totale groene ruimte (96%) is Cáceres in Spanje, waar het administratieve gebied van de stad natuurlijke en semi-natuurlijke gebieden rond het stadscentrum omvat. De stad met de laagste totale groene ruimte, slechts 7%, is Trnava in Slowakije.
Publiek toegankelijke groene ruimten vertegenwoordigen een relatief klein deel van de totale groene ruimte, gemiddeld slechts 3% van het totale stadsoppervlak. Dit varieert echter tussen steden, met steden als Genève (Zwitserland), Den Haag (Nederland) en Pamplona/Iruña (Spanje) waar toegankelijke groene ruimten meer dan 15% van de oppervlakte van de stad vertegenwoordigen.
De nieuwste gegevens van de EER visualisatieprogramma voor stedelijke bosbedekking laat zien gemiddelde stedelijke boombedekking voor steden in de 38 EER-landen en samenwerkende landen bedroeg het percentage bomen 30%, waarbij steden in Finland en Noorwegen het hoogste percentage bomen hadden, terwijl steden in Cyprus, IJsland en Malta het laagste percentage hadden.
Er is sprake van ongelijkheid in toegang – beleid en acties zijn in opkomst
In heel Europa is groene ruimte minder beschikbaar in stadswijken met lage inkomens dan in wijken met hoge inkomens, waarbij de verschillen vaak worden veroorzaakt door de vastgoedmarkt, waar woningen in groenere gebieden duurder zijn. Hoewel de Wereldgezondheidsorganisatie aanbeveelt dat iedereen binnen 300 meter van een groene ruimte moet wonen, is dit het geval voor minder dan de helft van de Europese stedelijke bevolking. Nationale en lokale richtlijnen variëren in heel Europa en richtlijnen over hoe gelijke toegang tussen sociale groepen kan worden gegarandeerd, zijn zeldzaam.
Casestudies in heel Europa laten zien hoe gerichte actie om de ongelijkheid in de toegang tot hoogwaardige groene ruimten te verminderen de voordelen van de natuur in de stad voor de gezondheid en het welzijn kan maximaliseren. Het betrekken van lokale gemeenschappen bij het ontwerp en het beheer van groene ruimten helpt om rekening te houden met hun specifieke behoeften en het is aangetoond dat het een gevoel van eigenaarschap bevordert en het gebruik ervan bevordert.
https://www.eea.europa.eu/data-and-maps/daviz/percentage-of-total-green-infrastructure/embed-chart?chart=googlechartid_chart_11&chartWidth=800&chartHeight=650&padding=fixed&customStyle=.googlechart_viewmargin-left:0px %3B&skipdaviztitle=true&skipcharttitle=true
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
