In een interview met de directeur van het Italiaanse nieuwsprogramma Tg1, Gianmarco Chiocci, bevestigt Franciscus dat wereldconflicten « een mogelijkheid zijn, we moeten niet wennen aan oorlog, het probleem is de wapenindustrie. » De paus kondigt aan dat hij van 1 tot 3 december naar Dubai zal gaan voor COP 28. Daarnaast evalueert hij de synode positief en steunt hij het geven van meer ruimte aan vrouwen, maar zonder hen te wijden.
Vaticaans nieuws
Voor paus Franciscus is een mondiale escalatie van de oorlog die uitbrak in Israël en Palestina ‘een mogelijkheid’, maar hij hoopt dat dit niet zal gebeuren, vertrouwend op ‘menselijke wijsheid’. Dat zei hij tijdens een lang interview met de directeur van het Italiaanse nieuwsprogramma Tg1, Gianmarco Chiocci, dat in de nacht van woensdag 1 november werd uitgezonden op de televisiezender RaiUno.
Israël en Gaza
Over wat er in het Midden-Oosten gebeurt, zei de paus: “Elke oorlog is een nederlaag. Met oorlog wordt niets opgelost. Niets. Alles wordt gewonnen met vrede, met dialoog. Ze gingen de kibboets binnen en namen gijzelaars. Sommigen hebben ze gedood. En dan de reactie. De Israëli’s gaan achter deze gijzelaars aan om hen te redden. In een oorlog lokt de ene klap de andere uit. De één is sterk en de ander is sterker, en zo gaat het verder. Oorlog is een nederlaag. Ik heb het gevoeld als een nieuwe nederlaag. Twee volkeren die naast elkaar moeten bestaan, met die wijze oplossing: twee volkeren, twee staten. Het Oslo-akkoord: twee zeer beperkte staten en Jeruzalem met een speciale status.
Herinnerend aan het gebed voor de vrede van vorige week herhaalde Franciscus dat de wereld een “zeer donker uur” doormaakt. Er is geen mogelijkheid om helder na te denken en op het donkerste uur zou ik eraan willen toevoegen: een nieuwe nederlaag. Dat is al zo sinds de laatste wereldoorlog, van ’45 tot nu, de ene nederlaag na de andere, omdat oorlogen niet zijn gestopt. Maar het grootste probleem blijft de wapenindustrie. Een persoon die verstand heeft van investeringen, die ik op een bijeenkomst ontmoette, vertelde me dat vandaag de dag de investeringen die de meeste inkomsten opleveren wapenfabrieken zijn.
De paus zei dat hij elke dag de religieuzen in Gaza belt. «Ik bel elke dag de Egyptische vice-pastoor, pater Yussuf, en hij vertelt me: ‘In de parochie zijn er 563 mensen, allemaal christenen en ook enkele moslims. Zieke kinderen die verzorgd worden door de zussen van Moeder Teresa.’ In deze kleine parochie wonen 563 mensen. Elke dag probeer ik ze te vergezellen. Op dit moment respecteren de Israëlische strijdkrachten, godzijdank, die parochie.
Gewend aan oorlog en antisemitisme
‘Ik herinner me’, zei de paus, ‘een heel moeilijk moment aan het begin van mijn pontificaat. Het was toen de oorlog met zoveel kracht uitbrak in Syrië en ik een gebedsdaad deed op het plein, waar christenen en ook moslims baden. , en ze brachten een kleed mee om te bidden. » Het was een heel moeilijk moment. Voor mij is het iets slechts, maar dit is ook niet goed om te zeggen, je went er aan, helaas raak je eraan gewend. « We moeten er niet aan wennen. »
En over een mogelijke mondiale escalatie van het oorlogsconflict in het Midden-Oosten zei hij: ‘Het zou het einde betekenen van veel dingen en veel levens. Ik denk dat menselijke wijsheid deze dingen tegenhoudt. Ja, die mogelijkheid bestaat, maar… en we worden getroffen door deze oorlog vanwege wat het betekent voor Israël, Palestina, het Heilige Land, Jeruzalem, maar we worden ook getroffen door Oekraïne omdat het dichtbij is. Maar er zijn nog veel meer oorlogen die ons niet aangaan: Kivu, Jemen, Myanmar met de Rohingya’s, die martelaren zijn. “De wereld is in oorlog, maar de wapenindustrie zit erachter.”
Franciscus sprak ook over antisemitisme dat “helaas verborgen blijft. Je ziet bijvoorbeeld dat jongeren hier en daar iets doen. Het is waar dat het in dit geval heel groot is, maar er is altijd enig antisemitisme en het is niet altijd genoeg om te zien dat de Holocaust die plaatsvond in de Tweede Wereldoorlog, die zes miljoen vermoord en tot slaaf gemaakt werd, en dat die niet heeft plaatsgevonden. Helaas is het niet gebeurd. « Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen en ik heb geen verklaring. Het is een feit dat ik het zie en dat ik het niet leuk vind. »
Het conflict in Oekraïne
Gevraagd naar de Oekraïense reactie op de vredesinitiatieven van de Heilige Stoel, antwoordde Franciscus: “Ik denk aan het Oekraïense volk, we moeten hen vandaag niet veroordelen. Het Oekraïense volk is een martelaarsvolk; het heeft zeer hevige vervolgingen ondergaan in de tijd van Stalin. Het is een martelaarsstad. Ik heb hierover een herdenkingsboek gelezen en het martelaarschap was verschrikkelijk, Siberië… was een volk dat veel geleden heeft en wat hen dat ook doet herbeleven, ik begrijp ze, en ik ontving president Zelenski, ik begrijp het, maar we hebben vrede nodig. Stop! Stop even en zoek naar een vredesakkoord, overeenkomsten zijn hiervoor de ware oplossing. Voor beide ».
De paus herinnerde zich: « Op de tweede dag van de oorlog in Oekraïne ging ik naar de Russische ambassade, ik voelde dat ik daarheen moest gaan en ik zei dat ik bereid was Poetin te bezoeken als dat zou helpen… En vanaf dat moment had ik een goed gesprek met de Russische ambassade. Toen hij gevangenen presenteerde, ging hij daarheen en ze werden vrijgelaten, sommigen lieten ze zelfs uit Azov vrij. Kortom, de ambassade deed het heel goed bij het bevrijden van de mensen die vrijgelaten konden worden. Maar daar hield de dialoog op. Toen schreef Lavrov mij: ‘Bedankt als je wilt komen, maar dat is niet nodig.’ “Ik wilde naar beide kanten gaan.”
Vrouwen in de Kerk
“Hier in het Vaticaan zijn er meer vrouwen aan het werk. De vice-gouverneur van Vaticaanstad is bijvoorbeeld een vrouw, religieus, en de gouverneur heeft een meer algemene rol, maar zij is degene die de leiding heeft. In de Raad voor de Economie zijn er zes kardinalen en zes leken, en van deze zes leken zijn er vijf vrouwen. Dan zijn er nu secretarissen in de plaats van de monseigneurs: de secretaris van het godgewijde leven is een vrouw, van de Integrale Menselijke Ontwikkeling is een vrouw, in de commissie om bisschoppen te kiezen zitten drie vrouwen; Omdat vrouwen dingen begrijpen die wij niet begrijpen, hebben vrouwen een bijzondere gave voor de situatie en dat is nodig. Ik geloof dat zij moeten worden opgenomen in het normale werk van de Kerk.”
Wat de wijding van vrouwen betreft, beweert Franciscus: «Er is een theologisch probleem, geen administratief probleem. Vrouwen kunnen alles doen in de kerk, er kan zelfs een gouverneur zijn, geen probleem. Maar vanuit theologisch, ministerieel gezichtspunt zijn het verschillende zaken: het Petrinische beginsel, dat van de jurisdictie is, en het Mariale beginsel, dat het belangrijkste is omdat de Kerk een vrouw is, de Kerk een echtgenote is, de Kerk is niet mannelijk, is een vrouw. Er is een theologie nodig om dit te begrijpen, en de macht van de ‘kerkvrouw’ en van vrouwen in de kerk is sterker en belangrijker dan die van mannelijke predikanten. Maria is belangrijker dan Petrus, omdat de Kerk een vrouw is. Maar als we dit willen reduceren tot het functionaliteitisme, verliezen we.
Synode en celibaat
Voor Franciscus is het resultaat van de synode over synodaliteit ‘positief’ geweest. Alles werd vrij besproken. En dit is iets moois en het is ons gelukt een slotdocument te maken, dat in dit tweede deel bestudeerd moet worden voor de volgende sessie in oktober, net als die van de familie, ook dit is een synode in twee fasen. Ik geloof dat we goed zijn aangekomen bij de uitoefening van synodaliteit die Sint Paulus VI aan het einde van het Concilie had gewild, omdat hij zich had gerealiseerd dat de westerse Kerk de synodale dimensie had verloren die de oosterse kerken daarentegen wel hebben.
Over de kwestie van homoseksuele koppels antwoordde Franciscus: “Als ik ‘iedereen, iedereen, iedereen’ zeg, zijn het mensen. De Kerk verwelkomt mensen, iedereen, en vraagt niet hoe je bent. Dan groeit en rijpt ieder van binnen in zijn of haar christelijke verbondenheid. Het is waar dat het tegenwoordig een beetje in de mode is om hierover te praten. De Kerk heet iedereen welkom. Een ander ding is wanneer er organisaties zijn die willen meedoen. Het principe is dit: de Kerk verwelkomt iedereen die gedoopt kan worden. Organisaties kunnen niet gedoopt worden. Mensen doen. »
Misstanden in de Kerk en daarbuiten
In vervolg op het interview met de directeur van Tg1 legde Franciscus ook uit dat het werk van Benedictus XVI met betrekking tot de plaag van seksueel misbruik in de kerkelijke omgeving is voortgezet. «Er is veel schoongemaakt. Het waren allemaal gevallen van misbruik, en sommigen van de curie werden zelfs verdreven. Paus Ratzinger was hierin moedig. Hij nam dat probleem ter hand, ondernam vele stappen en droeg het vervolgens over om het af te maken. Dit gaat door. Het misbruik, zij het bewustzijnOf het nu seksueel is, wat het ook is, het mag niet worden getolereerd. Het is in strijd met het Evangelie. Het Evangelie is dienstbaarheid, geen misbruik, en we zien zoveel bisschoppen die seksueel misbruik goed hebben bestudeerd, maar ook anderen.
De paus erkende dat de Kerk veel heeft gedaan in de strijd tegen pedofilie, “maar er is nog veel te doen.”
Het moeilijkste moment
Op de vraag wat het moeilijkste moment van zijn pontificaat is geweest, antwoordde de paus: «Misschien was het moeilijk en zwaar toen ik tegen de Syrische oorlog moest ingaan… Ik wist niet wat ik moest doen, het was heel moeilijk. Zoiets was ik niet gewend en ik was ook bang om een fout te maken en mezelf pijn te doen. Het was moeilijk. Er waren ook makkelijke momenten en andere niet zo makkelijk. Maar de Heer hielp mij altijd om een besluit te nemen, of op zijn minst geduldig te zijn, om te wachten met een besluit.’
Op de vraag waar hij bang voor is, antwoordde de paus: “Er komen kleine angsten. Laat dit gebeuren, laat dat gebeuren. De oorlog in het Heilige Land maakt mij bang, die mensen, hoe dit verhaal zal eindigen. Maar het is voor de Heer opgelost. Het is niet zo dat angsten verdwijnen. Maar ze blijven op een menselijke manier, laten we zeggen. « Het is goed om angsten te hebben. »
«Ik ga naar Dubai voor COP 28»
‘Ja, ik ga naar Dubai. Ik denk dat ik van 1 tot 3 december ga. Ik zal er drie dagen zijn. Ik herinner me dat ik naar Straatsburg ging, naar het Europees Parlement, en president Hollande de minister van Milieu, Ségolène Royal, stuurde om mij te ontvangen en vroeg: ‘Maar bent u iets aan het voorbereiden over het milieu? Doe het vóór de bijeenkomst in Parijs.’ Ik belde een paar wetenschappers hier, die zich haastten: Laudato si’ kwam vóór Parijs uit. En de bijeenkomst in Parijs was de mooiste van allemaal. « Na Parijs is iedereen achteruit gegaan en er is moed voor nodig om hierin vooruit te komen. »
Vertrouwen
Op de vraag of zijn geloof ooit heeft gewankeld, antwoordde de paus: “In de zin van het verliezen ervan, nee. Maar in het perspectief van het niet voelen en over donkere paden lopen: waar is de Heer? Heb je het gevoel dat de Heer zich verbergt, waar is Hij alleen? Of we trekken ons terug en gaan van Hem weg. En waar bent u, Heer? En waarom lossen jullie dit niet op? En je hoort de Heer van binnen tegen je zeggen: ‘omdat ik geen toverstaf heb.’ De Heer is niet Mandrake, nee. « Het is iets anders. »
Tussen Maradona en Messi geeft hij de voorkeur aan Pelé
Ten slotte beantwoordt de paus de vraag wie hij verkiest tussen de twee grote Argentijnse voetballers, Maradona of Messi. « Ik zal nog een derde zeggen: Pelé. »
