De bisschop van het bisdom, monseigneur Nzukwein, bedankt de gebeden en spreekt over het moeilijke moment dat de plaatselijke Kerk doormaakt. In 2023 hebben er in het land al dertig bliksemontvoeringen van religieuzen plaatsgevonden, waarvan sommige in een tragedie eindigden met de dood van de gijzelaar.
Marco Guerra – Vaticaanstad
De nachtmerrie van pater Thaddeus Tarhembe’s ontvoering duurde iets meer dan 24 uur. De priester die in de vroege uren van zondag 29 oktober door een gewapende bende werd ontvoerd in de pastorie van de parochie van St. Anne, in de staat Taraba, in het noordoosten van Nigeria, werd gistermiddag, maandag de 30e, laat vrijgelaten door zijn ontvoerders.
De bisschop bedankt de gebeden
De juiste nieuwsverzameld door het Fides-agentschap, werd aangekondigd door de communicatiedirecteur van het bisdom Wukari, pater John Laike, die ook aankondigde dat “de bisschop van het katholieke bisdom Wukari, monseigneur Mark M. Nzukwein, namens de priesters, religieuze en leken van het bisdom bedanken en waarderen wij iedereen voor hun gebeden en solidariteit in deze moeilijke tijd in het leven van ons jonge bisdom.
Een vermoorde nieuweling
Pater Tarhembe is slechts het jongste slachtoffer van ontvoeringen, die vaak binnen een paar dagen worden opgelost, maar soms ook in een tragedie eindigen. Op 17 oktober bestormde een bende Fulani-herders het benedictijnenklooster van Eruku, in de staat Kwara, in het noorden van centraal Nigeria, en nam een novice gevangen, Godwin Eze, die later door de ontvoerders werd vermoord, en twee postulanten, Anthony Eze en Peter Olarewaj. , die later werden vrijgelaten. “Pater Godwin Eze werd vermoord om de twee postulanten bang te maken die samen met hem waren ontvoerd”, vertelden de benedictijnen van het Eruku-klooster aan Fides.
In 2023 vinden er al ruim dertig ontvoeringen plaats
De situatie in Nigeria is alarmerend: in 2022 waren er 32 ontvoeringen van geestelijken en nonnen en tot nu toe zijn dat er dit jaar al dertig. Ontvoeringen voor afpersingsdoeleinden zijn lange tijd een echte business geweest voor criminele en fundamentalistische groeperingen. Priesters en religieuzen worden als ‘gemakkelijke doelwitten’ beschouwd. Alleen al in de staat Taraba heeft de Nigerian Vigilante Group (een groep die de gewone politie bijstaat in de strijd tegen de misdaad) vier mensen gearresteerd die ervan verdacht werden deel uit te maken van een ontvoeringsbende.
Interne instabiliteit maakt priesters tot een gemakkelijk doelwit
“Nigeria ervaart een moment van interne instabiliteit, geweld komt regelmatig voor, en in dit klimaat zijn de religieuzen een van de meest blootgestelde partijen, zowel om religieuze redenen als omdat ze zonder bescherming leven, zelfs op de meest afgelegen plaatsen”, legt hij uit. Vatican News Enrico Casale, afrikanist en journalist voor het tijdschrift Africa, herinnert eraan dat de gebieden met het grootste risico het noordoosten van Nigeria zijn, waar groepen islamitische fundamentalisten naartoe trekken, maar dat “niet minder riskant de gebieden van de Nigerdelta en de grote stedelijke gebieden zijn zoals Lagos, waar veel voorkomende misdaad plaatsvindt en waar ontvoeringen voor afpersingsdoeleinden plaatsvinden.
Religie, een voorwendsel voor economische strijd
Casale gaat vervolgens in op de kwestie van de interetnische strijd die Fulani-herders, van de islamitische bekentenis, ertoe brengt christelijke gemeenschappen, die doorgaans uit boeren bestaan, aan te vallen: “Op het eerste gezicht kunnen we ze lezen als interreligieus geweld, maar meestal gaat het om botsingen over de controle over steeds schaarser wordende hulpbronnen. “Religie wordt een voorwendsel om christenen aan te vallen.” Ten slotte meldt de deskundige dat de regering van Abuja onlangs de middelen voor de politiediensten heeft verhoogd, maar dat zij moeite hebben met het controleren van grote afgelegen gebieden van het land, evenals de buitenwijken van grote steden. « Christenen vormen geen minderheid », besluit hij, « ze vormen een fundamenteel onderdeel van het land, maar in sommige gebieden worden ze door sommige groepen als een bedreiging gezien, hoewel er geen specifieke vervolging tegen hen plaatsvindt. »