Daniele Telloni, onderzoeker bij het Italiaanse Nationale Instituut voor Astrofysica (INAF) van het Astrophysical Observatory in Turijn, maakt deel uit van het team achter het Metis-instrument van Solar Orbiter. Metis is een coronagraaf die het licht van het zonoppervlak blokkeert en foto’s maakt van de corona. Het is het perfecte instrument voor grootschalige metingen, dus ging Daniele op zoek naar momenten waarop de Parker Solar Probe zich zou uitlijnen.
Hij ontdekte dat de twee ruimtevaartuigen zich op 1 juni 2022 bijna in de juiste orbitale configuratie zouden bevinden. In wezen zou de Solar Orbiter naar de zon gericht zijn en zou de Parker Solar Probe zich net opzij bevinden, verleidelijk dichtbij maar buiten het gezichtsveld van het Metis-instrument.
Terwijl Daniele naar het probleem keek, realiseerde hij zich dat het enige wat nodig was om de Parker Solar Probe in beeld te krijgen een beetje gymnastiek met de Solar Orbiter was: een draai van 45 graden en hem vervolgens iets van de zon af richten.
Maar wanneer elke manoeuvre van een ruimtemissie zorgvuldig van tevoren wordt gepland, en ruimtevaartuigen zijn ontworpen om alleen in zeer specifieke richtingen te wijzen, vooral wanneer ze worden geconfronteerd met de angstaanjagende hitte van de zon, was het niet duidelijk dat het operatieteam van het ruimtevaartuig dergelijke manoeuvres zou goedkeuren. een afwijking. Maar toen iedereen eenmaal duidelijk was over het potentiële wetenschappelijke voordeel, was de beslissing een duidelijk ‘ja’.
Het rollen en offset richten ging verder; Parker Solar Probe kwam in het gezichtsveld en samen produceerde het ruimtevaartuig de eerste gelijktijdige metingen van de grootschalige configuratie van de zonnecorona en de microfysische eigenschappen van het plasma.
Artistieke impressie van Solar Orbiter en Parker Solar Probe
“Dit werk is het resultaat van de bijdragen van veel mensen”, zegt Daniele, die leiding gaf aan de analyse van de datasets. Ze maakten de eerste gecombineerde observationele en in situ schatting van de coronale opwarmingssnelheid.
“De mogelijkheid om zowel Solar Orbiter als Parker Solar Probe te gebruiken heeft echt een geheel nieuwe dimensie in dit onderzoek geopend”, zegt Gary Zank van de Universiteit van Alabama in Huntsville, VS, en co-auteur van het resulterende artikel.
Door de nieuw gemeten snelheid te vergelijken met theoretische voorspellingen van zonnefysici door de jaren heen, heeft Daniele aangetoond dat zonnefysici vrijwel zeker gelijk hadden toen ze turbulentie identificeerden als een manier om energie over te dragen.
De specifieke manier waarop turbulentie dit doet, is niet anders dan wanneer u in uw ochtendkop koffie roert. Door willekeurige bewegingen van een vloeistof, gasvormig of vloeibaar, te stimuleren, wordt energie naar steeds kleinere schaalniveaus overgebracht, wat culmineert in de transformatie van energie in warmte. In het geval van de zonnecorona is de vloeistof ook gemagnetiseerd, zodat de opgeslagen magnetische energie ook beschikbaar is om in warmte om te zetten.
Deze overdracht van magnetische energie en beweging van grotere naar kleinere schaal is de essentie van turbulentie. Op de kleinste schaal kunnen de fluctuaties uiteindelijk interageren met individuele deeltjes, meestal protonen, en deze verwarmen.
Er is meer werk nodig voordat we kunnen zeggen dat het probleem van de zonnewarmte is opgelost, maar dankzij het werk van Daniele hebben zonnefysici nu hun eerste meting van dit proces gedaan.
“Dit is een wetenschappelijke nieuwigheid. Dit werk vertegenwoordigt een belangrijke stap voorwaarts in het oplossen van het probleem van coronale opwarming”, zegt Daniel Müller, projectwetenschapper.
Fontein: Europese Ruimtevaartorganisatie
!function(f,b,e,v,n,t,s){if(f.fbq)return;n=f.fbq=function(){n.callMethod?
n.callMethod.apply(n,argumenten):n.queue.push(argumenten)};if(!f._fbq)f._fbq=n;
n.push=n;n.loaded=!0;n.version=’2.0′;n.queue=[];t=b.createElement(e);t.async=!0;
t.src=v;s=b.getElementsByTagName(e)[0];s.parentNode.insertBefore(t,s)}(venster,
document,’script’,’https://connect.facebook.net/en_US/fbevents.js’);
fbq(‘init’, ‘1254095111342376’);
fbq(‘track’, ‘Paginaweergave’);
Eerder gepubliceerd in The European Times.
