Psycholoog Lisa Cosgrove, een professor aan de Universiteit van Massachusetts, legde dat uit Ruim 5% van de jonge schoolkinderen gebruikt dagelijks psychofarmaca. En hoewel dit werd verklaard op basis van een onderzoek dat werd uitgevoerd om te praten over de consumptie van medicijnen in de Verenigde Staten, kan het worden geëxtrapoleerd naar elk land waar de psychiatrie en de farmaceutische industrie niet zijn gestopt met het permanent genereren van psychische aandoeningen.
In 1980 werden in de Verenigde Staten 30 miljoen dozen antidepressiva voorgeschreven, in 2012 was dit aantal opgelopen tot 264 miljoen recepten. Wat was de reden voor deze opleving? Wat is er tussen 2012 en nu gebeurd? Misschien is het antwoord even simpel als gevaarlijk: psychische aandoeningen zijn een business geworden die miljarden dollars aan winst genereert.
In 2014 verscheen een boek dat ik al in eerdere rapporten noemde, maar het krijgt nu een bijzondere relevantie omdat er momenteel soortgelijke klachten worden voorbereid bij verschillende uitgeverijen; gaat over Zijn we allemaal geestelijk ziek?, van de vooraanstaande emeritus hoogleraar van de afdeling Psychiatrie en Gedragswetenschappen aan de Universiteit van Durham, in North Carolina. Maar waarom is dit boek vooral relevant, simpelweg omdat de auteur, Allen Frances, voorzitter was van de DSM IV-werkgroep en deel uitmaakte van het DSM III-managementteam.
Zelf bekende hij jaren later dat hij aan genoemde projecten had deelgenomen Na de publicatie in mei 2013 van de DSM-V is er vrijwel geen menselijk gedrag meer dat op een gegeven moment niet kan worden geclassificeerd als een “geestelijke stoornis” en dus vatbaar is voor “oplossing” door middel van medicijnen waarvan de inname talloze bijwerkingen met zich meebrengt. .
Onder de naam DSM verbergt de verkeerde naam Diagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen. Dit handboek is al tot vervelens toe in diskrediet gebracht door artsen en psychiaters van over de hele wereld, waaronder de eerder genoemde Allen Frances, die actief heeft deelgenomen aan verschillende handboeken, hoe snel ook en in de stijl van Het rijk van de pijn door de Amerikaanse journalist Patrick Radeen Keefe, zal een andere journalist, Robert Whitaker, vergezeld door de psycholoog Lisa Cosgrove, zijn boek Psychiatry under the influence vertaald zien in het Spaans en zeer mogelijk in andere talen in de halve wereld, ondanks de verschillende pogingen om de publicatie ervan stilleggen. Daarin vertellen ze het verhaal hoe een zogenaamd corrupte samenzwering geestesziekten catalogiseerde en het massale gebruik van psychotrope drugs over de hele wereld veroorzaakte. De persoon die bovenstaande schrijft is Daniel Arjona, een journalist van de krant El Mundo die op vrijdag 1 september 2023 onder meer twee belangrijke zaken publiceerde.
De eerste, de interessante woorden die Dr. Cosgrove hem per e-mail doorstuurde, waarin ze het punt op een onbetwistbaar onderwerp zette: (…) De afgelopen 35 jaar heeft de psychiatrie de Amerikaanse cultuur getransformeerd. Het heeft onze kijk op de kindertijd en wat er van ‘normale’ kinderen wordt verwacht veranderd, tot het punt dat meer dan 5% van de schoolgaande jongeren nu dagelijks een psychotrope drug gebruikt. “Het heeft ons gedrag als volwassenen veranderd en vooral de manier waarop we proberen om te gaan met emotionele problemen en moeilijkheden in ons leven.” En dat is de reden waarom miljoenen mensen over de hele wereld in de handen zijn gevallen van psychofarmaca met psychiatrische goedkeuring. Een echte onvoorzichtigheid, een onzin.
De tweede vraag die Whitaker en Cosgrove in hun boek proberen te beantwoorden, zoals weergegeven in het artikel van Arjona, is de volgende: (…) Wat is de strekking van dit amendement in zijn geheel? Sinds de publicatie in 1980 van de derde en beslissende versie van de DSM (vandaag zijn er vijf, die allemaal ter discussie staan), is de psychiatrie bezweken voor institutionele corruptie op twee fronten: die van de grote farmaceutische bedrijven en die van de ‘vakbondsinvloeden’. vertegenwoordigd door een American Psychiatric Association die vraatzuchtig is in het verdedigen en uitbreiden van haar activiteiten. Na het bovenstaande te hebben gezegd, moedig ik u aan enkele artikelen te lezen die onder mijn handtekening zijn gepubliceerd, bijvoorbeeld over antidepressiva en de illegale commissiehandel in China, waar u een idee kunt krijgen van de omvang van de tragedie waar de mensheid de oorzaak van is. DSM de schuldige? Categorisch niet. De schuld ligt bij een systeem dat grote farmaceutische bedrijven in staat stelt gemakkelijk reclame te maken voor ‘gelukspillen’ voor allerlei soorten problemen. Iets vergelijkbaars met wat er destijds gebeurde met ADHD (Attention Deficit Hypersensitivity Disorder). In de jaren negentig (1990) nam deze ‘ziekte’ nauwelijks een klein hoekje in de winsten van de enorme en enorme farmaceutische industrie in beslag; de inkomsten die door deze ziekte werden gegenereerd bereikten nauwelijks 70 miljoen dollar, maar enkele jaren later, toen The DSM IV werd gepubliceerd werd een enorme zakelijke mogelijkheid gezien. Psychiaters hadden een deur geopend met hun diagnostische aannames en er werden patenten gecreëerd, wat een enorme reclamecampagne op gang bracht, gericht op patiënten (het grote publiek) en artsen. Iedereen zag de hemel opengaan toen werd geaccepteerd dat ‘hyperactieve’ kinderen met een pil zouden ophouden met schreeuwen, en dat leraren en gezinnen eindelijk momenten van rust zouden hebben. Het bedrijf “kocht” zei voordeel en met de slogan “Raadpleeg uw arts”, In slechts een paar jaar tijd is de markt verdrievoudigd en groeit, omdat de samenleving in het algemeen heeft geaccepteerd dat het acceptabel is om kinderen vanaf jonge leeftijd medicijnen te geven. Het is geaccepteerd dat veel universiteitsstudenten over geestelijke gezondheid praten en medicijnen gebruiken, en ook, door leraren, moeders/vaders en artsen, dat een rustig klaslokaal de emotionele gezondheid van kinderen ten goede komt.
In sommige landen zorgt de consumptie van dit soort producten, antidepressiva en anxiolytica, er met toenemende intensiteit voor dat samenlevingen ziek worden, waar de toegang tot deze producten drugs Het is veel eenvoudiger dan het ons lijkt. Dat is de reden waarom er periodiek met nuances lijsten worden gemaakt van landen met een enorme consumptie van dit soort producten, waaronder we, zonder de noodzaak om percentages te geven, de volgende 10 kunnen benadrukken: Verenigde Staten, IJsland, Australië, Portugal, Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Canada, Zweden, België, Denemarken en Spanje. Als een feit om rekening mee te houden, vanwege de nabijheid, merkt u op dat in Spanje, in informatie uit 2022, de kop luidde: De gegevens na een decennium van ‘medicijncultuur’ in Spanje: de consumptie van antidepressiva is met 40% gegroeid. We geven twee kwesties als sleutel tot deze toename: De verbetering van verschillende medicijnen sluit aan bij de strategieën van de industrie en hun gebruik als hulpmiddel om een consultatie snel af te ronden.
Zou het voorschrijven van antidepressiva of anxiolytica een absurd excuus zijn geworden om patiënten tijdens een medisch consult kwijt te raken? Ik kan me voorstellen dat we daar in de toekomst een antwoord op zullen moeten zoeken, al ben ik bang voor wat we gaan vinden.
Misschien blijf ik, als voorproefje van toekomstig onderzoek, bij een van de antwoorden die Allen Frances gaf in een van zijn vele interviews op de vraag:
-Is de toename van het aantal zogenaamde “psychische aandoeningen” dan niet te wijten aan zowel psychiaters als de farmaceutische industrie?
-Zeker. Kijk, farmaceutische multinationals, vooral die gegroepeerd onder de term Big Pharma, zijn gevaarlijk geworden; en niet alleen op het gebied van de psychiatrie. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld zijn er nu elk jaar meer sterfgevallen als gevolg van overdoses drugs dan als gevolg van verkeersongevallen. De meeste worden veroorzaakt door voorgeschreven verdovende middelen, niet door illegale drugs. Natuurlijk zijn farmaceutische multinationals experts in het uitvinden van ziekten om medicijnen te verkopen; In feite investeren ze miljarden dollars in het verspreiden van misleidende berichten.
Toen ik klaar was met het transcriberen van Allens antwoord, kwam er een dystopie in me op waarbij ik me voorstelde dat drugskartels reclame zouden maken voor hun product in de media van welke aard dan ook, zonder enige controle en met de goedkeuring van veel leden van een dystopische samenleving, autoriteiten, media, leraren, vaders, moeders, enz., die een winst behaalden, emotioneel of lucratief, met de wijdverbreide consumptie van dat product.
Informatie bronnen:
Grafiek: Welke landen consumeren de meeste antidepressiva? | Statistisch
Medicatiegegevens: consumptie antidepressiva groeit met 40% (rtve.es)
DSALUD (tijdschrift) nr. 177, december 2014
El Mundo-krant. Vrijdag 1 september 2023
Boek: Zijn we allemaal geestesziek? Auteur: Allen Frances. Ariel Redactie – 2014
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
