OHCHR zei dat minstens 120.000 mensen in Myanmar en nog eens 100.000 in Cambodja mogelijk worden vastgehouden in situaties waarin ze gedwongen worden lucratieve online oplichting uit te voeren – van illegaal gokken tot cryptofraude.
Andere staten, waaronder de Democratische Volksrepubliek Laos, de Filippijnen en Thailand, zijn ook aangemerkt als de belangrijkste landen van bestemming of doorreis.
Slachtoffers, geen criminelen
“Mensen die gedwongen worden om mee te werken aan deze oplichtingsoperaties ondergaan een onmenselijke behandeling terwijl ze gedwongen worden misdaden te plegen”, zegt Volker Türk, hoofd van de VN-rechten. “Het zijn slachtoffers. Het zijn geen criminelen”, benadrukte hij.
De laatste OHCHR-rapport werpt nieuw licht op cybercriminaliteit die een groot probleem is geworden in Azië, waarbij veel werknemers gevangen zitten en gedwongen worden deel te nemen aan oplichting die zich richt op mensen via internet.
In het rapport wordt opgemerkt dat werknemers te maken krijgen met een reeks ernstige schendingen van de mensenrechten, en dat velen het slachtoffer zijn geworden van misbruik zoals marteling, willekeurige detentie, seksueel geweld en dwangarbeid.
Slachtoffers van dergelijke operaties kunnen elk voor gemiddeld 160.000 dollar worden opgelicht, vaak via geavanceerde scripts die worden verzonden via niet-gereguleerde sociale-mediatoepassingen.
Volgens OHCHR komen deze slachtoffers uit de hele ASEAN-regio, maar ook uit het vasteland van China, Hong Kong en Taiwan, Zuid-Azië en zelfs verder weg uit Afrika en Latijns-Amerika.
De heer Türk riep de staten op om gerechtigheid te waarborgen “voor de mensen die zo gruwelijk zijn misbruikt.”
Merkbare trends
Pia Oberoi, Senior Advisor on Migration and Human Rights in Asia Pacific van OHCHR, zei in Genève dat de aanhoudende regionale “economische nood” gepaard gaat met de COVID 19 De pandemie heeft ertoe geleid dat er een gebrek is aan reguliere en veilige trajecten naar fatsoenlijke arbeidsmogelijkheden.
“Dit heeft ertoe geleid dat bevolkingsgroepen vaker afhankelijk zijn van rekruteringsforums of tussenpersonen”, dus richten criminele bendes zich steeds vaker op individuen via deze platforms, wat erop wijst dat slachtoffers voorbestemd zijn voor echte banen.
“Er werden geen waarschuwingssignalen gehesen” – vooral niet voor de hoger opgeleide, meertalige jonge mannen, van wie het rapport opmerkt dat ze vaak het slachtoffer zijn.
“Het volgt een patroon van hoe arbeidsmigratie in de regio heeft plaatsgevonden, en spreekt ook over de verfijning van deze frauduleuze rekruteringen”, voegde mevrouw Oberoi eraan toe.
Zwakke regelgeving
Volgens OHCHR hadden de COVID-19-pandemie en de daarmee samenhangende responsmaatregelen een drastische impact op illegale activiteiten in de hele regio – met meer virtueel werk en de verplaatsing van bedrijven naar minder gereguleerde ruimtes.
Mevrouw Oberoi zei dat de situatie ‘zich ontvouwt op locaties waar de regelgeving zwak is’, zoals door conflicten getroffen grensgebieden in Myanmar, ‘met weinig tot geen rechtsstaat’ en in ‘laks gereguleerde rechtsgebieden zoals speciale economische zones in de Democratische Volksrepubliek Laos en Cambodja. »
Ze beschreef de trends in de regio en voegde eraan toe dat het vermogen van ASEAN-onderdanen om zonder visum over de grens te reizen ook betekent dat er sprake is van een “gebrek aan beschermingsgevoelige screening”, aangezien functionarissen niet altijd de training hebben om “beschermingsgevoelige screenings te identificeren”. reacties.”
Gerechtigheid voor slachtoffers
Hoewel er verschillende regionale wettelijke kaders zijn om dergelijke misdaden te vervolgen, zegt het OHCHR dat er sprake is van een gebrek aan implementatie door staten en dat gedwongen criminaliteit vaak niet als een wettelijke overtreding wordt gezien.
Zelfs als slachtoffers worden gered of ontsnappen, worden ze vaak onderworpen aan strafrechtelijke vervolging of immigratieboetes, in plaats van dat ze worden beschermd en toegang krijgen tot de rehabilitatie en behandeling die ze nodig hebben, aldus OHCHR.
“Alle getroffen staten moeten de politieke wil opbrengen om de mensenrechten te versterken en het bestuur en de rechtsstaat te verbeteren, onder meer door serieuze en aanhoudende inspanningen om de corruptie aan te pakken”, aldus de heer Türk.
“Alleen zo’n holistische benadering kan de cyclus van straffeloosheid doorbreken en bescherming en gerechtigheid garanderen voor de mensen die zo gruwelijk zijn misbruikt.”
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
