Elf leiders uit de in Mongolië aanwezige regio’s stuurden hun groeten naar de paus tijdens de oecumenische bijeenkomst die plaatsvond in het Hun Theater in Ulaanbaatar, gepresenteerd door de leider van de Mongoolse boeddhisten. Net als in de ger, het traditionele thuisland van het Mongoolse volk, moet iedere man leren in vrede en harmonie samen te leven.
Michele Raviart – Vaticaanstad
Verschillend van elkaar en verenigd onder de bescherming van de grotere ger die het Hun Theater van Ulaanbaatar is, verwelkomen de grote religies van de wereld die aanwezig zijn in Mongolië paus Franciscus vóór zijn toespraak tijdens de Oecumenische en Interreligieuze Ontmoeting, een nieuwe fase van zijn 43ste Apostolische Reis. Wat alle bekentenissen verenigt, legt de leider van de Mongoolse boeddhisten Gabju Choijamts Demberel in zijn eerste begroeting uit, zijn “gebeden en activiteiten voor een gemeenschappelijk doel”, namelijk dat van het welzijn van de mensheid.
Creëer een humane en meelevende samenleving
In een wereld waar de mensheid “een uitzonderlijk niveau van vooruitgang op het gebied van informatie en technologie” heeft bereikt, benadrukt Khamba Nomun Khan en abt van het Gandan Tegchenling-klooster, bestaat niettemin het potentiële risico om belangrijke interne waarden zoals “vriendelijkheid, medeleven, moraliteit, tolerantie, vergevingsgezindheid en karma.” “Daarom – zo vervolgt hij – moeten de doelstellingen en activiteiten van alle traditionele religies de geest vullen met de bovengenoemde interne waarden, om bij te dragen aan de creatie van een humane en meelevende samenleving.”
De terugkeer naar de vrijheid van godsdienst in Mongolië
Het boeddhisme, dat tussen de tweede en de eerste eeuw v. verteld door de pastoor van de enige Russisch-orthodoxe kerk in Mongolië, gewijd aan de Heilige Drie-eenheid van het Patriarchaat van Moskou en bijgewoond door ongeveer tweehonderd gelovigen. De priester, aanwezig bij de bijeenkomst, is een van de elf religieuze leiders die hun groeten aan paus Franciscus hebben gericht voor de gebeurtenis.
De relatie tussen mens en natuur van de cultus van de eeuwige hemel
Danbajav Choijilav, hoofdabt van het Zuun Khuree Dashicholing-klooster, sprak ook namens de Mongoolse boeddhisten en onderstreepte hoe vrede en harmonie de twee principes zijn die het menselijk leven in stand houden, net zoals er twee pijlers zijn die de Mongoolse ger ondersteunen. In feite is de ger, in de woorden van D. Jargalsaikhan, voorzitter van de Mongoolse Unie van Sjamanen, ‘een klein deel van de grote wereld, maar bevat alle processen van het menselijk leven, de vrijheid, het naast elkaar bestaan van de mens en de natuur, de uitdrukking van vrede en zelfs van onze idolen.” Met bijna 3% van zijn gelovigen onder de bevolking, is de traditionele sjamanistische cultus ‘van de eeuwige hemel’, die zijn leider heeft gedefinieerd als ‘een uitdrukking van de navelstrengverbinding tussen de aard van de aarde en het universum, ontwikkeld en overgedragen voor een lange tijd. lange tijd schepping van de mens”, is de derde meest beoefende religie in Mongolië, met een paar duizend minder aanhangers dan de islam.
Als broers in een gemeenschappelijk huis
Daarom herinnerde de leider van de Mongoolse moslims ook aan de gelijkenis tussen de harmonie die nodig is om in een traditioneel Mongools huis te leven en de harmonie die de mensheid nodig heeft om zonder conflicten naast elkaar te kunnen bestaan. ‘De wereld is een ger’, zei hij, ‘en om de wereld in dit huis ordelijk en vredig te houden, moeten we als broeders samenleven.’ “De Mongoolse ger is de beste plaats voor gemeenschap”, benadrukte Adiyakhuu Oktyabri van de Zevende-dags Adventistenkerk, het is “altijd open voor iedereen” en “de perfecte plek om te wonen en een klein paradijs op aarde te creëren.” De ger staat voor ‘toevlucht en eenheid’, zei de leider van de Mormoonse Kerk, die mensen uitnodigde om zich aan Jezus toe te vertrouwen, zoals de nomaden van de steppe onder hen.
Maak de wereld een betere plaats
Een paar dagen voor het Joods Nieuwjaar riep Yair Jacob Porat op tot gedeelde verantwoordelijkheid om de wereld een betere plek te maken, door mensen aan te moedigen om, ongeacht hun religieuze overtuiging, deel te nemen aan daden van ‘vriendelijkheid, naastenliefde en sociale rechtvaardigheid’. De hindoeleider van zijn kant dankte de paus omdat hij een sprankje hoop was en voor zijn zegeningen die de levens van zoveel mensen hebben veranderd. Er kwam ook een begroetingsboodschap van de Mongoolse Evangelische Alliantie, de Shinto-gemeenschap en de Bahá’í-gemeenschap.