genitale verminking – Op het vliegveld van Barcelona hebben de mossos d’esquadra een vrouw gearresteerd die haar dochter naar Marokko probeerde te brengen om van daaruit naar haar geboorteplaats in Sierra Leone te vliegen.
Wat ze hebben gedaan, is tegelijkertijd het paspoort afpakken van hun dochter, die nog maar 17 maanden oud is, met een bevel tot teruggave als ze 18 wordt. De bedoeling van deze vrouw was om te reizen om een ablatie uit te voeren de minderjarige, in ons land volkomen illegaal gemaakt en algemeen bekend vervolgd.
Nu heeft de Catalaanse sociale dienst de leiding over het meisje, maar laten we niet vergeten dat deze praktijk wijdverbreid is in de landen ten zuiden van de Sahara en dat families niet aarzelen om naar hun plaats van herkomst te reizen om deze verminking op het lichaam van hun ouders uit te voeren. dochters.
Deze praktijk wordt gebruikt om de vrouwelijke seksualiteit onder controle te houden en omvat de verwijdering van alle of een deel van de uitwendige genitaliën. De meest extreme praktijk wordt infibulatie genoemd, waarbij de opening van de vagina wordt gehecht tot de minimumlimiet die is toegestaan om urine en menstruatiebloedingen uit te laten.
De oorsprong ervan is niet duidelijk. Er wordt gesproken over het oude Egypte en Afrika bezuiden de Sahara en zelfs het oude Rome, waar slaven broches of broches droegen die aan de schaamlippen waren bevestigd om zwangerschap te voorkomen.
In feite is er in het oude Egypte geen enkel bewijs gevonden in mummies, noch was er een figuur waarin deze praktijk werd weerspiegeld, in welk document of zelfs in kunstwerken uit die tijd. De eerste vermelding dateert uit het jaar 25 voor Christus, waarbij het waarschijnlijk is dat de inwoners van Sub-Sahara Afrika het hadden geëxporteerd.
Een Griekse papyrus uit het jaar 163 v.Chr. vermeldt de operatie die werd uitgevoerd bij meisjes in Memphis, Egypte, op de leeftijd waarop zij hun bruidsschat ontvingen, wat het idee zou ondersteunen dat vrouwelijke genitale verminking zijn oorsprong vindt als een vorm van initiatie voor jonge vrouwen.
De waarheid is dat oude beschavingen het als een misvorming en een schande zagen dat de clitoris te groot was als gevolg van het voortdurende wrijven tegen kleding, wat de seksuele eetlust stimuleerde. Daarom vonden de Egyptenaren het nodig om het te verwijderen voordat het te groot werd.
Al in de 19e eeuw werd clitoridectomie in Engeland en de Verenigde Staten toegepast om psychologische symptomen zoals masturbatie en nymfomanie te behandelen. Er werd aangenomen dat depressie en neurasthenie veroorzaakt werden door genitale ontstekingen.
Momenteel wordt erkend dat vrouwelijke genitale verminking een schending is van de mensenrechten van vrouwen en meisjes.
Zweden was het eerste land in het Westen dat vrouwelijke genitale verminking verbood, gevolgd door het Verenigd Koninkrijk in 1985 en de Verenigde Staten in 1997. In hetzelfde jaar lanceerden UNICEF en de WHO een gezamenlijke verklaring tegen deze praktijk, waarbij ze het als een misdaad beschouwden.
De islam, een religie die wordt beoefend in de meeste landen die haar steunen, begint zich te distantiëren van een actie die niets met hun religie te maken heeft, volgens wat secretaris-generaal Ihsanoglu zei op de IVe Conferentie van de Intergouvernementele Organisatie over de Islam. rol van vrouwen in ontwikkelingslanden.
Tegenwoordig worden naar schatting drie miljoen meisjes onder dwang onderworpen aan deze verminkingsprocedure in 28 Afrikaanse landen en in andere landen, zoals Jemen, Irak, Maleisië, Indonesië en in sommige gemeenschappen in Zuid-Amerika.
6 februari is uitgeroepen tot de “Internationale Dag van Nultolerantie tegen Vrouwelijke Genitale Verminking”.
Er is nog een lange weg te gaan als we kijken naar de recente reactie van landen om deze aberrationele praktijk af te schaffen, maar we zullen ertegen blijven vechten om het uit te roeien, zoals zoveel andere kwalen die vrouwen in onze eeuw treffen.
Verwant
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
