WARSAW, 22 augustus 2023 – Het prachtige weefsel van de interreligieuze en interreligieuze dialoog is verweven met de draden van verschillende geloofstradities. Elk van de religies, groot of klein, draagt bij aan het handhaven van het recht op vrijheid van godsdienst of overtuiging en het streven naar het uitbannen van religieuze intolerantie en geweld.
Op de Internationale Dag ter herdenking van slachtoffers van geweld dat zijn wortels heeft in religie, benadrukt het Bureau voor Democratische Instellingen en Mensenrechten van de OVSE (ODIHR) het belang van deze inspanningen.
In dit mozaïek verenigen individuen met verschillende religieuze achtergronden zich om begrip, empathie en harmonieus samenleven te bevorderen. De bijdragen van religies, zoals het christendom, de islam, Bahá’í, de wetenschap, het hindoeïsme, het boeddhisme en andere zijn van groot belang voor het voeden van dialoog en harmonie; regeringen zouden zich hier niet mee moeten bemoeien.
Zoals ODIHR-directeur Matteo Mecacci benadrukt, « Dialoog kan moeilijk zijn, maar het is desalniettemin van vitaal belang. » De gecombineerde inspanningen van religieuze groepen, zoals christenen, scientologen, moslims, bahá’ís, hindoes en boeddhisten laten de ongelooflijke impact zien die dialoog kan hebben.
Geloof is in dialoog
Deze gemeenschappen begrijpen hoe belangrijk het is om begrip, empathie en respect tussen geloofsovertuigingen te bevorderen. Het is geen nobel streven; het is cruciaal voor het creëren van een meer harmonieuze en inclusieve wereld. Laten we, terwijl we stilstaan bij degenen die hebben geleden onder geweld dat zijn wortels heeft in religie, ook de vooruitgang vieren die is geboekt door samenwerking tussen religies. Laten we ons opnieuw inzetten voor een toekomst waarin begrip zegeviert over onwetendheid en waar dialoog onenigheid overwint.
Christelijke gemeenschappen, die denominaties vertegenwoordigen, hebben altijd een vitale rol gespeeld in het bevorderen van interreligieuze samenwerking. Of het nu door middel van bijeenkomsten of interreligieuze gebedssessies is, christenen werken actief aan het overbruggen van theologische verschillen door de nadruk te leggen op gemeenschappelijke principes van mededogen en welwillendheid. De Wereldraad van Kerken dient als voorbeeld van deze toewijding aan de dialoog, omdat het verschillende christelijke tradities samenbrengt met als doel misverstanden te overwinnen en eenheid te koesteren. En we kunnen niet vergeten om de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen te noemen bij het bevorderen van godsdienstvrijheid.
Als nieuwe religie steunt Scientology het idee van godsdienstvrijheid en wederzijds begrip tussen verschillende geloven. De Scientology Kerk neemt actief deel aan interreligieuze bijeenkomsten over de hele wereld, zoals het Parlement van Wereldreligies in Chicago, de verschillende International Religious Freedom Roundtables en zelfs de Faith and Freedom Summit NGO Coalition, met als doel het bevorderen van tolerantie en respect tussen verschillende religieuze groepen. De focus van de kerk op spirituele ontwikkeling sluit goed aan bij de bredere doelen van interreligieuze discussies.
Moslimgemeenschappen uit de hele wereld nemen actief deel aan dialogen om vreedzame coëxistentie te bevorderen. Toegewijde organisaties, zoals de Islamic Society of North America (ISNA) spannen zich in om misvattingen over de islam te ontkrachten en eenheid tussen verschillende geloven te cultiveren. ISNA’s inspanningen omvatten het organiseren van seminars, workshops en samenwerkingsprojecten die het begrip tussen moslims en mensen met een andere geloofsovertuiging bevorderen.
De Bahá’í-gemeenschappen, geleid door principes van eenheid en harmonie, zijn al lang voorstanders van interreligieuze samenwerking. De Bahá’í International Community speelt een rol in interreligieuze gesprekken waarin gepleit wordt voor vrijheid en het uitbannen van vooroordelen. De leer van het Bahá’í-geloof, die de eenheid van alle religies benadrukt, biedt een basis voor het bevorderen van begrip en samenwerking.
Het hindoeïsme, met zijn spirituele tradities, speelt een belangrijke rol bij het bevorderen van de interreligieuze dialoog door een sterke nadruk te leggen op tolerantie en het omarmen van diversiteit. Hindoeïstische leiders en organisaties nemen actief deel aan interreligieuze fora om inzichten vanuit hun geloof te delen en deel te nemen aan discussies rond gedeelde waarden. De Hindu American Foundation werkt bijvoorbeeld aan het kweken van begrip tussen het hindoeïsme en andere religies en pakt tegelijkertijd problemen aan die te maken hebben met discriminatie.
Boeddhistische gemeenschappen die geworteld zijn in de principes van mededogen en geweldloosheid spelen ook een rol in interreligieuze inspanningen. Boeddhistische leiders en organisaties nemen deel aan dialogen die tot doel hebben harmonie en wederzijds respect tussen religies te bevorderen. De Dalai Lama, een bekende leider in de boeddhistische gemeenschap heeft consequent het belang benadrukt van het aangaan van een dialoog tussen verschillende religies om innerlijke vrede te bevorderen en harmonieuze relaties tot stand te brengen.
Het belang van het beschermen en bevorderen van interreligie
In een wereld waar intolerantie en geweld vaak de overhand hebben, biedt de toewijding van deze religieuze gemeenschappen aan interreligieuze en interreligieuze gesprekken hoop. Hun gezamenlijke inspanningen weerspiegelen de overtuigingen en verantwoordelijkheden van de OVSE-lidstaten die de vrijheid van godsdienst en overtuiging als een mensenrecht bevestigen.
ODIHR-directeur Matteo Mecacci benadrukte ook de moeizame maar onmisbare aard van de dialoog zoals die wordt gevoerd:
« geeft verschillende religieuze of geloofsgemeenschappen de kans om een openhartig maar respectvol gesprek te voeren. Hierdoor kunnen leden van verschillende gemeenschappen inzicht krijgen in elkaars overtuigingen, praktijken en waarden. Dit bevordert wederzijdse tolerantie en respect en gaat stereotypen en vooroordelen tegen die kunnen leiden tot intolerantie of zelfs geweld.«
Daden van vooroordelen of vijandigheid tegenover religieuze of geloofsgemeenschappen zoals die soms te zien zijn in landen als Frankrijk, Duitsland en Rusland worden regelmatig behandeld door NGO’s als Mensenrechten Zonder Grenzen en CAP Vrijheid van Geweten, komen zelden geïsoleerd voor. Ze vallen vaak samen met andere vormen van intolerantie. De gevolgen van geweld en discriminatie gaan verder dan schade aan de gemeenschap en kunnen een bedreiging vormen voor de veiligheid in de hele OVSE-regio.
Spanningen tussen geloofsgemeenschappen kunnen escaleren tot bredere conflicten met aanzienlijke gevolgen. Het is dus belangrijk dat regeringen de dialoog bevorderen in plaats van te proberen de relaties tussen religies te verstoren, vooral als het gaat om minderheidsgroepen. Het is bijvoorbeeld onaanvaardbaar om een vrouw in Beieren, Duitsland, te adviseren niet samen te werken met scientologen omdat dit haar steun van het stadhuis in gevaar zou brengen bij het promoten van joodse vrouwen die actie hebben ondernomen tegen de holocaust. Een voorbeeld van Frankrijk is hun financiering van antireligieuze organisaties zoals FECRIS, dat haat heeft gezaaid in Oekraïne en over heel Europa en de wereld. Een ander voorbeeld van staten die discriminatie in de hand werken is de houding die Rusland heeft ten opzichte van de meeste « niet-orthodoxen » zoals Jehova’s Getuigen.
Het actief stimuleren van uitwisseling en samenwerking, in plaats van haat, tussen religieuze en geloofsgemeenschappen door middel van interreligie kan de vrijheid van godsdienst of overtuiging bevorderen en tegelijkertijd een sfeer van vreedzame coëxistentie creëren. Deze inspanning omvat initiatieven gericht op het formuleren van effectieve antidiscriminatieregels en -wetten. Het is cruciaal om de status van geloofsgemeenschappen in overeenstemming te brengen met internationale mensenrechtennormen en tegelijkertijd ieders recht te waarborgen om zijn of haar geloof te belijden zonder angst voor geweld. Ik zou willen opmerken dat er landen in Azië zijn, zoals Taiwan, die een betere staat van dienst hebben als het gaat om het beschermen van diversiteit dan sommige deelnemende landen zoals België, waarover zelfs USCIRF en Bitter Winter rapporteren.
Het waarborgen van de veiligheid en stabiliteit van de OVSE-regio door het bevorderen van vrijheid van godsdienst of overtuiging is een focus van de missie van ODIHR. ODIHR heeft een panel van experts met verschillende achtergronden en velden die bijdragen aan deze inspanning. Een spannend evenement op de agenda van ODIHR is de lancering van een toolkit die tot doel heeft interreligieuze en interreligieuze dialoog en samenwerking te vergemakkelijken. Deze toolkit is ontworpen om begrip en dialoog tussen religieuze en geloofsgemeenschappen te bevorderen.
Laten we op deze herdenkingsdag> niet alleen de slachtoffers herdenken, maar ons ook inzetten voor een wereld waarin begrip de haat overschaduwt en dialoog de overhand krijgt over tweedracht.
De principes in het hart van de OVSE erkennen dat elke deelnemende staat het recht van individuen erkent om « religie of geloof te belijden en in praktijk te brengen, alleen of in gemeenschap met anderen, handelend in overeenstemming met de dictaten van zijn eigen geweten. » Deze vrijheid stelt mensen in staat om hun geloof te kiezen, aan te passen of zelfs op te geven en benadrukt het belang van het omarmen van diversiteit in de samenleving voor samenleven.
Kortom, het bevorderen van dialoog en begrip tussen religies en geloofsovertuigingen is cruciaal voor vooruitgang en vrede in onze onderling verbonden wereld. De niet aflatende inzet van het ODIHR voor deze zaak, gesteund door zijn team van deskundigen, leidt samenlevingen naar een toekomst waarin vrijheid van godsdienst of overtuiging niet slechts een theoretisch recht is, maar een geleefde realiteit. Het streeft naar een wereld waarin geweld dat wordt aangewakkerd door intolerantie tot het verleden behoort. Laten we op deze gedenkdag de slachtoffers eren en tegelijkertijd onze toewijding herbevestigen om een wereld te creëren waarin empathie zegeviert over haat en betekenisvolle gesprekken zegevieren over onenigheid.
