In Genève, Zwitserland, werd de vredige stad op 18 augustus 2023 opnieuw het centrum van wereldwijd mededogen en eenheid toen de Verenigde Naties Werelddag voor humanitaire hulp (19 augustus) vierden. Dit jaarlijkse evenement herdenkt de bomaanslag op het Canal Hotel in Bagdad in 2003, waarbij 22 VN-personeelsleden om het leven kwamen. Het is geen eerbetoon aan degenen die het ultieme offer hebben gebracht in humanitaire dienstverlening, maar benadrukt ook de onvermoeibare inspanningen van talloze individuen en organisaties in de Verenigde Naties en het maatschappelijk middenveld als geheel, die werken aan het verlichten van lijden en het verdedigen van de menselijke waardigheid overal ter wereld. wereld.
Op zaterdag 19 augustus 2023 komen mensen over de hele wereld samen om een gebeurtenis te herdenken die het humanitaire werk voor altijd heeft veranderd. Op deze dag, twintig jaar geleden, eiste een verwoestende aanslag in Irak het leven van 22 VN-collega’s.
Om deze gebeurtenis te eren, heeft de Verenigde Naties het uitgeroepen tot Werelddag voor humanitaire hulp (WHD). Het is een tijd voor VN-personeel en anderen die betrokken zijn bij humanitaire inspanningen om hun gevallen kameraden te eren. Deze levens zijn op tragische wijze afgebroken als gevolg van conflicten, escalerende spanningen, minachting, opzettelijke aanvallen op internationale mensenrechten en humanitair recht, en de verspreiding van verkeerde informatie.
Elk jaar vindt er een speciale ceremonie plaats in het Palais Wilson in Genève, het hoofdkwartier van de VN-mensenrechten. Het is een gelegenheid voor collega’s, familieleden en vrienden om samen te komen en de overledenen te eren. Dit jaar is het aantal aanwezigen bij de ochtendceremonie bijna verdubbeld. De kamer zat vol met mensen die op elke stoel zaten, en veel VN-medewerkers hielden hun mannetje. In dit stuk varieerden de emoties van verdriet en trots tot hoop en vastberadenheid. Ze waren verenigd door hun toewijding om hun werk « No What » voort te zetten, wat hun motto werd voor dit 20-jarig jubileum. Mensen van religies en overtuigingen woonden de ceremonie bij. Christenen, moslims, humanisten, scientologen, boeddhisten. Allemaal zwijgend gebeden voor gevallen helden en hun families.
Een ontroerend verhaal dat de missie illustreert om het werk voort te zetten van degenen die ons hebben verlaten, is dat van Mattia Sélim Kanaan. Hij werd geboren drie weken voordat zijn vader Jean Sélim Kanaan op tragische wijze zijn leven verloor op 33-jarige leeftijd toen hij speciale assistent was van de chef-staf van de VN-missie voor bijstand aan Irak. Laura Dolci Kanaan, zijn weduwe nam het over. Momenteel secretaris van de Universal Periodic Review, voor de Mensenrechtenraad. Vandaag is Mattia Sélim Kanaan een 20-jarige student die ongeduldig anticipeert op wat hem te wachten staat.
Terugkijkend op de afgelopen twee decennia stelt Kanaan:
“Twintig jaar is een lange tijd, bijna het equivalent van een nieuwe generatie, een generatie van hoop die haar best kan en moet doen in deze onzekere tijden. Mijn generatie moet met trots opkijken naar helden zoals die in Bagdad – mensen die besloten hebben hun talenten en ambities in dienst te stellen van de mensheid… Hun strijdlust is bij ons gebleven en is een helder en krachtig licht dat ons leidt en leidt in onze levens. »
Een persoon die tijdens de tragedie veerkracht toonde, is Dhafer Al Hussini, momenteel gevestigd in Genève. Hij zat bij het personeel in Bagdad toen het incident gebeurde en hij herinnert zich nog levendig de grote impact die het op hen had. Verschillende mensen hebben hun post moeten verlaten uit angst voor hun veiligheid of vanwege niet-verlengde contracten. Al Hussini bleef echter standvastig. Vastbesloten, puttend uit de wijsheid die werd gedeeld door iemand die hij enorm respecteerde: “Wees nooit alleen op het pad van de waarheid vanwege het gebrek aan paden. Dit gevoel versterkte zijn toewijding om moedig de zaak van de mensheid te dienen, en omschreef dit als het gekozen pad.
Shawbo Taher-Al-Talabani, nu met pensioen na jaren van toegewijde dienst aan de VN, neemt ons mee terug naar de gewone ochtend van 19 augustus 2003. Het geklets op kantoor werd onderbroken door gelach van Sergio Vieira de Mello, vertegenwoordiger van de secretaris-generaal voor Irak, en zijn speciale politieke adviseur, Ghassan Salamé. Ze wisten niet dat deze momenten van lichtzinnigheid hun laatste zouden zijn in deze ruimte. De rust werd om 16.30 uur verbroken door een oorverdovende explosie, die levens voor altijd veranderde.
Taher-Al-Talabani herinnerde zich schrijnend:
“Velen zijn gevallen; sommigen konden niet opstaan, anderen waren verrast dat ze nog heel waren; ongelooflijk om nog te ademen. Die paar lange uren vanmiddag voelden aan als een eeuwigheid… Sommigen van ons keerden terug naar onze bescheiden hotels, versuft van verdriet, gretig wachtend om te zien wie zich bij de gebruikelijke menigte zou voegen… en wachtend op degenen die dat nooit zouden doen. , Sergio, Nadia, Jean- Selim, Rick, Saad en 17 andere collega’s verloren we die dag.
Werelddag voor humanitaire hulp dient ook als een moment om de nagedachtenis te eren van collega’s die verloren zijn gegaan bij andere tragische incidenten in plaatsen als Afghanistan, Haïti en Rwanda. VN-mensenrechtenchef Volker Türk sprak welsprekend het sentiment uit tijdens de herdenkingsceremonie door te zeggen:
“Het is heel belangrijk dat we hun herinneringen eren, dat we hun herinneringen koesteren, dat we iets uit hun leven, uit hun dienst aan mensenrechten, ontwikkeling, vrede nemen dat in ons blijft en verder leeft. »
Later op de dag, om 16.00 uur, het hart van het evenement met de herdenkingsceremonie in zaal XX van het Palais des Nations. Mensen verzamelden zich terwijl de toespraken en gedeelde reflecties de kamer vulden met hun echo’s. Een aangrijpende video, gemaakt door de Verenigde Naties om degenen te herdenken die in 2003 vielen, herinnert aan de omstandigheden die tot deze gebeurtenis hebben geleid.
De secretaris-generaal van de Verenigde Naties, de heer António Guterres, richtte een videoboodschap tot de vergadering door middel van een video waarin hij het blijvende belang van de inspanningen benadrukte. Mevr. Tatiana Valovaya, Directeur-Generaal van het Bureau van de Verenigde Naties in Genève, hield een toespraak waarin ze benadrukte hoe cruciaal solidariteit is in tijden van tegenspoed.
Er heerste een moment van stilte in de zaal terwijl iedereen eer betuigde aan degenen die hun leven verloren. De heer Volker Türk, Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties, betrad het podium om na te denken over de moed en veerkracht die kenmerkend zijn voor humanitair werk.
Overlevenden deelden ontroerende getuigenissen die een persoonlijk tintje aan de ceremonie gaven. De heer Mujahed Mohammed Hasan vertelde over zijn ervaring als overlevende van een terroristische aanslag in Bagdad in 2003 – een inspirerend getuigenis van menselijke kracht, in moeilijke omstandigheden.
Mevrouw Laura Dolci, vertegenwoordiger van de familie van Jean Selim Kanaan, benadrukte de impact van humanitair werk op degenen die het raakt, en deelde de laatste boodschap die ze ontving van haar man, die zei dat ze « niet kunnen opgeven. het Iraakse volk, we moeten hen blijven helpen ”.
De aanwezigheid van hoogwaardigheidsbekleders, vertegenwoordigers en actieve leden van het maatschappelijk middenveld gaf betekenis aan het evenement. Ambassadeur Abdul Karim Hashim Mostafa, permanent vertegenwoordiger van Irak, sprak een boodschap van eenheid en vastberadenheid uit. Ambassadeur Julien Thöni, plaatsvervangend permanent vertegenwoordiger van Zwitserland, benadrukte de inspanningen die nodig zijn om mondiale uitdagingen aan te gaan.
Een muzikaal intermezzo van de United Nations Music Club en het United Nations Choir in Genève bracht een sfeer in de ceremonie die de kracht van kunst benadrukte bij het overbrengen van gedeelde menselijke ervaringen.
Om 17.00 uur vond een kranslegging plaats voor zaal XX van het Palais des Nations. Mevr. Alessandra Vellucci, directeur van de Informatiedienst van de Verenigde Naties leidde de discussies. Mevrouw Tatiana Valovaya, Directeur-Generaal van het Bureau van de Verenigde Naties in Genève en de heer Volker Türk, Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Mensenrechten brachten hulde door het leggen van kransen, een daad ter ere van levens gewijd aan humanitaire doelen.
Om 17.20 uur, toen de zon onderging, werd een receptie georganiseerd door OCHA en de Permanente Vertegenwoordiging van Zwitserland. Het was een vriendelijk gebaar dat de aanwezigen in staat stelde om gesprekken aan te gaan en de samenwerking te bevorderen die een overheersend thema was tijdens de evenementen van de dag. De ruimte buiten Zaal XX, in het Palais des Nations, is omgevormd tot een centrum voor dialoog dat verbindingen tot stand brengt die ongetwijfeld zullen bijdragen aan humanitaire inspanningen.
In het hart van Genève bracht Werelddag voor humanitaire hulp 2023 de principes van mededogen, eenheid en veerkracht tot leven.
Terwijl de wereld even stilstaat bij deze donkere verjaardag, is het absoluut noodzakelijk dat de veerkracht, toewijding en opoffering van deze gevallen helden de voortdurende inspanningen voor een meer rechtvaardige en mededogende wereld blijven inspireren en leiden. Hun vechtlust blijft een baken dat het pad verlicht dat toekomstige generaties moeten volgen, waardoor hun nalatenschap door de eeuwen heen voortleeft.
