In 2004 voerde het Geneesmiddelenbureau een onderzoek uit waarin het duidelijk maakte dat de consumptie van antidepressiva in de wereld was verdrievoudigd. In die tijd hadden we nog steeds te maken met een wereldwijde recessie, die nog werd verergerd door de pandemie die de Wereldgezondheidsorganisatie uit haar mouw toverde en die ons allemaal, zo leek het, in een psychisch gezondheidsprobleem stortte dat alleen maar lijkt te worden naar buiten kunnen gaan met blijvende medicatie.
Antidepressiva, gemakkelijk recept
Om bij Spanje te blijven en gegevens te vergelijken: in 1994 werden in ons land 7.285.182 verpakkingen antidepressiva verkocht, in 1999 (vijf jaar later) 14.555.311 en in 2003 werden 21.238.858 verpakkingen voorgeschreven. Als we dit vermenigvuldigen met het aantal pillen in elke verpakking, werden honderden miljoenen pillen op de nationale markt gebracht zonder al te veel controle.
In het jaar 2021, als we allemaal geestesziek worden, zijn er meer dan 50 miljoen pakjes in omloop gebracht.
Voor José Luis Quintana, huisarts, „het probleem is dat er waarschijnlijk sprake is van misbruik van antidepressiva.” Een andere van de meest voorgeschreven medicijnen zijn anxiolytica, die worden toegediend door de sociale zekerheid zonder ons overtuigend te waarschuwen voor de mogelijke risico’s. In veel gevallen krijgen we zelfs beide medicijnen toegediend zonder een beoordeling van het mogelijke bijwerkingen. Tegenwoordig is duidelijk dat ons cognitieve systeem is aangetast en dat, vooral bij mensen van een bepaalde leeftijd, motorische functies zelfs in het gedrang kunnen komen.
Het is geen verrassing dat al in 2004, juli bobsProfessor in de psychiatrie aan de Universiteit van Oviedo bevestigt verheugd dat « de grotere mate van voortdurende training van gezondheidspersoneel heeft bijgedragen tot de vroege identificatie van psychische stoornissen en zelfs tot een beter beheer van psychofarmaca ».
Tegenwoordig laat je je baard groeien, je gooit je haar in de war en je gaat naar de huisarts met een sombere blik op je gezicht, je drinkt een kopje koffie om je bloeddruk op peil te houden en je vertelt hem een of ander negatief verhaal over je leven, wat niet moeten zijn. wees waar, en automatisch zal je dat doen. krijg een diagnose van depressie, waarvoor u een interessant pakket krijgt voorgeschreven waarvoor u de instructies niet moet lezen. Misschien omdat onder de negatieve effecten zeer waarschijnlijk wordt beweerd dat het product tot depressie kan leiden. De wijting die in zijn staart bijt, betekent dat je in de contra-indicaties van de pillen die voor depressie worden gegeven, merkt dat je dezelfde psychische aandoening hebt die je zogenaamd wilt bestrijden.
Een paar dagen geleden, Alejandro Sanzeen wereldwijde muziekster, schreef het volgende op Twitter, dat wereldwijd alarmbellen deed rinkelen:
Ik voel me niet lekker. Ik weet niet of dit helpt, maar ik wil het zeggen. Ik ben verdrietig en moe. Voor het geval iemand anders denkt dat er op een zomeravond altijd een zeebries of vuurwerk moet zijn. Ik werk eraan… Ik kom op het podium…,
Men begon over geestelijke gezondheid te praten in het nieuws, in talkshows en vulde de pagina’s van kranten en radioprogramma’s over dit onderwerp. Ik ben ook moe en er zijn dagen dat ik de zeebries niet voel, noch de kwallen, noch de zeemeerminnen, wat dan nog?
Verdrietig zijn is genoeg geworden om drugs (antidepressiva) te krijgen
De farmaceutische industrie heeft er flink op vooruit gegaan als we een normale gemoedstoestand – niet elke dag is hetzelfde – verwarren met depressie of geestesziekte. Ramón Sánchez Ocaña, een van de bekendste wetenschapsjournalisten van rond de eeuwwisseling, schreef in zijn boek El Universo de las drogas, uitgegeven door Planeta:
Antidepressiva, zoals de naam al doet vermoeden, zijn stoffen die zijn ontworpen om depressie te bestrijden. Normaal gesproken worden de ongewenste effecten geassocieerd met slaperigheid, trage reflexen, verlies van aandacht, een neiging tot gewichtstoename… moeilijke situatie. Sommige antidepressiva staan bekend als ‘de verlegen pil’. In de huidige gemedicaliseerde samenleving bestaat het risico dat je denkt dat je altijd op de hoogte moet zijn en dat je, als je dat niet bent, je toevlucht kunt nemen tot de chemische hulp van een medicijn”.
Antidepressiva, geweld en moord
Was Sanchez Ocana die het bovenstaande in 2004 schreef. Een jaar eerder, eind augustus 2003, in Spanje, de luitenant-kolonel en psycholoog Rafaël Gil de la Haza56 jaar oud, werkzaam op de psychiatrische afdeling van het militair hospitaal San Carlos de Cádiz, doodde zijn 12-jarige dochterAna Gil Cordero, met een schot en dan nog een om zelfmoord te plegen. Het enige dat iedereen articuleerde om te zeggen was « wat zou er door zijn hoofd gaan ».
Maar terwijl ik was onder invloed van een psychotrope behandeling, waren ze het er allemaal over eens dat hij al een aantal dagen zwijgzaam was, in zichzelf teruggetrokken en dat hij overdreven veel van zijn dochter hield. Waarom faalden alle tools die hij tot zijn beschikking had? Niets, zelfs de psychiatrie is niet onfeilbaar. Sterker nog, ik zou durven zeggen dat het nauwelijks onfeilbaar is.
Een paar dagen voordat de luitenant-kolonel en psycholoog zijn dochter vermoordde, arresteerde de Guardia Civil in Madrid een vrouw die, volgens het persbureau EFE: …haar baby van een maand oud had vermoord in haar huis in Las Rozas (Madrid) . , en dat ze naar een ziekenhuis moest worden gebracht om te worden behandeld voor de psychiatrische stoornis waaraan ze lijdt.
Mainstream media zwijgen
Een van de dingen die ik in dit soort nieuws mis, is dat er nooit een manier is om duidelijk te weten welk type psychotrope drugs je gebruikt en of er een verband bestaat tussen je consumptie en de moorddadige ideeën die bepaalde tragische gebeurtenissen veroorzaken.
Tot slot, sta me toe om in deze kleine benadering van de wereld van antidepressiva en hun gevolgen te herhalen wat Jose CarrionHoogleraar Evolutionaire Biologie aan de Universiteit van Murcia (UMU), schreef in november 2017 in de krant La Verdad, in een magistrale column getiteld “Depressie als een intelligent alarm”:
Antidepressiva, waarvan het gebruik is gebaseerd op het idee van veranderde hersenneurochemie, psychiatrische interventie bevorderen, hoewel de wetenschap haar zwakheden heeft aangetoond. Er zijn maar weinig mensen die melden dat ze zijn genezen met antidepressiva, waarvan ik aanneem dat ze hun goedheid niet wegnemen in zeldzame, levensbedreigende omstandigheden. Maar het komt voor dat veel mensen afhankelijk worden en in sommige gevallen onaangename bijwerkingen krijgen, zelfs ernstige ziekten. Een enkele dosis antidepressiva kan de architectuur van de hersenen bijna drie uur lang veranderen, wat leidt tot verstoringen in ons leger van neurotransmitters en een fysiologische cascade die alles overspoelt. Niets van veel belang voor de farmaceutische bedrijven, die met hun duizenden lobbyisten in opdracht meer dan 70% van de onderzoeken van de FDA financieren en de controle over inkoop, verkoop, onderzoek, publicaties en media overnemen..
En last but not least, filmmaker Roberto Manciero, die, met vijf Emmy Awards van de Academy of Arts, Sciences and Television, besloot te onthullen in een documentaire met de titel Prescription: Suicide? de ervaringen van zes kinderen tussen 9 en 16 jaar “die, na het nemen van antidepressiva, zelfmoord probeerden te plegen”. Een werkelijk verbazingwekkende documentaire, die in 1998 in première ging in de Verenigde Staten, het land dat samen met Spanje de meeste van dit soort pillen consumeert, laat de kijker niet onverschillig.
Bibliografie:
Drugsgegevens: de consumptie van antidepressiva groeit met 40% (rtve.es)
DSalud nr. 88 (1998)
ABC 27-12-2004 (Maatschappij)
De mening van Murcia 27/08/2013 (Evenementen)
De wereld 01/09/2013 (Kroniek)
