Jaarlijks trekken 800.000 toeristen naar Alnwick Castle in het noorden van Groot-Brittannië. Het wordt het Versailles van het noorden genoemd en trekt aan als een magneet, niet alleen vanwege zijn harde en mystieke schoonheid, maar ook omdat het in zijn enorme park iets onweerstaanbaars verbergt voor elke liefhebber van een goede misdaadroman – de dodelijkste tuin van Europa, ook bekend als de tuin van vergif.
Slechts een paar kilometer ten noorden van Newcastle, is Alnwick uit de late 11e en vroege 12e eeuw bij velen bekend van televisie en film omdat
het imposante fort is te zien in de beelden van de serie « Downton Manor », evenals in twee van de films over de jonge tovenaar – « Harry Potter en de Steen der Wijzen » en « Harry Potter en de Geheime Kamer ».
Achter een imposant zwart metalen hek dat bezoekers begroet met de woorden ‘Deze planten doden’, welsprekend geïllustreerd met een schedel en gekruiste knekels, herbergt de giftuin meer dan 100 soorten van over de hele wereld die verleidelijk mooi maar dodelijk gevaarlijk zijn. Jane Percy, die in 1995 de hertogin van Northumberland werd nadat haar man de titel en het kasteel had geërfd, was de bedenker van het ongebruikelijke idee. De nieuwe eigenaresse vraagt haar zorg te dragen voor het park, dat tot dan toe slechts een bos is met netjes opgezette bomenrijen.
In 1996 nam Percy Jacques Wirtz in dienst, een Belgische landschapsarchitect die verantwoordelijk was voor de renovatie van de Tuilerieën en het Elysée-paleis in Parijs. Hij maakte de plannen voor een tuin met 3.000 rozen, een ‘slangentuin’ met schildpadvormige struiken, een bamboedoolhof en de beroemde gifplantentuin.
In het begin wilde de hertogin een speciale plek maken voor geneeskrachtige kruiden, maar na een bezoek aan de botanische tuin in Padua van de Medici-familie – een van de beroemdste gifmengers van de tweede helft van de 15e eeuw – kwam het idee bij haar op. voor iets heel anders”, zegt ze voor het tijdschrift “Smithsonian”.
“Als je besluit iets te bouwen, vooral een toeristische attractie, moet je het echt uniek maken – voegt de aristocraat eraan toe. – Een van de dingen die ik het meest haat, is de standaardisatie van alles. Dus ik dacht dat ik iets heel ongewoons moest doen.
Door de dodelijke soorten zorgvuldig te selecteren, afgezien van de verplichte eis dat ze op Britse bodem kunnen gedijen,
Jane Percy stond erop dat elke wortel zijn eigen interessante verhaal vertelde. De tuin opende tenslotte zijn deuren in 2004. Toeristen kunnen er dus niet alleen zien hoe de groene moordenaars eruit zien, maar ook de legendes en historische feiten leren kennen die hen sinistere roem hebben bezorgd.
« Het verbazingwekkende aan giftige soorten is dat ze veel voorkomend zijn in de natuur, maar dat mensen ze niet kennen en zich niet realiseren wat er soms met ze kan gebeuren door ze gewoon aan te raken », voegde de hertogin eraan toe. Bezoekers waren bijvoorbeeld verrast dat de oleander, die in veel tuinen voorkomt, zeer giftig is.
Achter het zwarte hek moeten bezoekers extra voorzichtig zijn als ze navigeren door heggen van zeer giftige laurier, belladonna en hemlock – ingeslikt door Socrates om ter dood gebracht te worden, evenals struiken van castor, waarvan een enkel zaadje leidt tot volledige afwijzing van alle organen. Om nog maar te zwijgen van de prachtige brugmansia, of engelentrompet, de lievelingsbloem van de hertogin.
“Het is een geweldig afrodisiacum dat je vervolgens meeneemt naar het hiernamaals. Tijdens het Victoriaanse tijdperk lieten vrouwen een van de trompetbloemen van de engel in het midden van de kaarttafel liggen. Ze zetten hun glazen onder de stolp, tikten er lichtjes op zodat er een klein beetje stuifmeel in de drank viel. Het effect was als LSD’, zegt Lady Percy.
Naast de sterke ogres is er ook een drugsplein, waar opium, cannabis, coca, hallucinogene paddenstoelen groeien. Ze worden gekweekt met een speciale vergunning, zodat bezoekers van de jongste generatie uitleg kunnen krijgen over hun schade en de gevaren die ze opleveren.
Er zijn elke 10-15 minuten gratis rondleidingen door de tuinen en het toegangskaartje is € 30 voor volwassenen en € 12,50 voor kinderen vanaf 5 jaar. Van eind maart tot eind oktober zijn ze open tot 18.00 uur.
Tuinders die voor al deze soorten zorgen, dragen speciale beschermende kleding en handschoenen en moeten een aantal voorzorgsmaatregelen in acht nemen. Gasten mogen alleen kijken, maar het is absoluut verboden om aan te raken, te ruiken of, God verhoede, te proeven. De gevaarlijkste gifstoffen zitten in kooien en er is ook 24/7 bewaking met camera’s.
Enkele jaren geleden deed zich echter een incident voor. Jongeren wisten als aandenken een paar oleanderblaadjes te bemachtigen. Enkele minuten later vallen de bestuurder en passagiers onder invloed van de giftige dampen van de bladeren in slaap en veroorzaken een aanrijding.
Naast de giftige tuinen staat Alnwick Castle ook bekend om een sinistere legende. Volgens legendes zwierf er in de Middeleeuwen een lelijk wezen, vergelijkbaar met vampiers, rond, omdat het bloed zoog en ziekten verspreidde. Het kwelde de lokale bevolking jarenlang voordat ze erin slaagden het te doden en het in de kerkers van het fort te begraven.
FOTO: Een bord met schedels en botten op het zwarte tuinhek waarschuwt voor de gevaren die op de loer liggen / Pixabay
