Bij het onderzoek zijn wetenschappers uit Groot-Brittannië en Oostenrijk betrokken. De resultaten laten zien dat honger in werkelijkheid leidt tot prikkelbaarheid, ontevredenheid en woede. Ze worden gepubliceerd in PLOS ONE.
121 mensen namen deel aan het onderzoek en slechts 64 van hen voltooiden het experiment. Ze varieerden in leeftijd van 18 tot 60 jaar. De meeste deelnemers zijn vrouwen. Bepaalde vragenlijsten worden meerdere keren per dag ingevuld. Het wordt gecontroleerd op het verschijnen van hongergevoelens, ook op plezier, woede, prikkelbaarheid en opwinding. Veranderingen werden gemeld in de waarden van bijna alle toestanden, behalve opwinding, waar geen specifieke relatie met honger werd waargenomen.
Wetenschappers hopen dat de wetenschap dat bepaalde emoties worden veroorzaakt door het begin van honger, mensen kan helpen onaangename situaties in het dagelijks leven te vermijden. Wanneer een persoon zich ervan bewust is dat een negatieve emotie is ontstaan, niet omdat de mensen om ons heen ons ergens mee hebben geïrriteerd door middel van woorden, gedrag of daden, maar omdat er een andere reden is, kan hij er beter controle over krijgen. In dit geval is de reden het fysieke ongemak veroorzaakt door het hongergevoel. Dat wil zeggen, we moeten de oorzaak in onszelf zoeken en daarom ligt het in onze handen om die te verwijderen. Zo konden ruzies en ruzies over triviale zaken worden vermeden. Je kunt je tenminste onthouden van ruzie als je honger hebt en ze zo vermijden. Want als je eenmaal gegeten hebt, kan het zijn dat de wereld en de mensen daarin er voor jou een stuk beter uitzien.
Onderzoekers hebben ontdekt dat honger niet automatisch leidt tot negatieve emoties. Ze gebeuren meestal onbewust en de hongerigen voelen zich niet noodzakelijkerwijs boos of prikkelbaar. Zo ontstaat de vraag omdat sommige mensen negatieve emoties ervaren, terwijl anderen dat niet doen. Helaas geven wetenschappers zo’n antwoord niet, maar er kan worden aangenomen dat het belangrijk is hoeveel iemand zijn emotionele toestand kan beheersen. Als je het wilt leren, kun je yoga doen of een ander gezondheidsherstelsysteem.
Daarom zou een groter bewustzijn van ‘hangry’ zijn de kans verkleinen dat honger leidt tot negatieve emoties en gedragingen bij individuen. » Het veldwerk werd uitgevoerd door Stefan Stieger, hoogleraar psychologie aan de Karl Landsteiner University of Health Sciences.
Professor Stieger zei: « Dit ‘hangry’-effect is niet in detail geanalyseerd, dus kozen we voor een veldgebaseerde aanpak waarbij deelnemers werden uitgenodigd om te reageren op prompts om korte enquêtes in een app in te vullen. Ze kregen deze prompts vijf keer per dag op semi-willekeurige gelegenheden gedurende een periode van drie weken. “Hierdoor konden we intensieve longitudinale gegevens genereren op een manier die niet mogelijk is met traditioneel laboratoriumonderzoek.
