Vrouwen uit de inheemse gemeenschappen van Brazilië zijn bijzonder kwetsbaar voor gendergerelateerd geweld, maar door de VN gesteunde initiatieven en een wetswijziging moedigen hen aan om bescherming te zoeken.
In Parque das Tribos, een inheemse wijk in Manaus, de hoofdstad van de Braziliaanse deelstaat Amazonas, is geweld tegen vrouwen niet ongewoon.
« Als leider heb ik veel dingen meegemaakt », zegt Lutana Ribeiro, een lid van de Kokama-etnische groep, en de enige vrouwelijke chef in Parque das Tribos, waar ongeveer 4.500 mensen wonen. « Vrouwen kloppen op mijn deur om hulp te vragen. »
De staat Amazonas, dunbevolkt en relatief geïsoleerd wat betreft toegang via de lucht, de weg en de zee, staat voor bijzondere uitdagingen op het gebied van toegang tot openbare diensten, onder meer voor ondersteuning van seksuele en reproductieve gezondheid en bestrijding van gendergerelateerd geweld.
UNFPA Brazilië/Isabela Martel
Enorme toename van vrouwenmoord
In 2021 belde elke minuut minstens één persoon het alarmnummer van de nationale politie in Brazilië om huiselijk geweld te melden. Van 2016 tot 2021 zou het aantal vrouwenmoorden – gedefinieerd als het opzettelijk doden van een vrouw, ten minste gedeeltelijk gemotiveerd door haar geslacht – met meer dan 44 procent zijn gestegen, waarbij elke zeven vrouwen stierven als gevolg van vrouwenmoord. uur.
In de staat Amazonas waren van alle vrouwen die opzettelijk door een andere persoon werden gedood, meer dan een op de vijf gevallen van feminicide.
Mevr. Ribeiro, die in haar gemeenschap bekend staat als een fervent verdediger van mensenrechten, heeft onlangs een reeks workshops gefaciliteerd voor overlevenden van gendergerelateerd geweld, waaraan 50 vrouwen uit het gebied deelnamen. “Op de eerste dag spraken er maar weinig. Vandaag hebben de meesten van hen gesproken.”
De workshops, geleid door de VN-organisatie voor reproductieve en seksuele gezondheid, UNFPAonderzocht verschillende soorten geweld en legde uit hoe toegang te krijgen tot lokale netwerken voor sociale ondersteuning en beschikbare wettelijke beschermingsmechanismen.
Deze omvatten de Maria da Penha-wet, die het Braziliaanse wetboek van strafrecht in 2006 wijzigde om niet alleen toe te staan dat agressors worden gearresteerd voor een daad van geweld tegen een vrouw of meisje, maar ook dat ze worden vastgehouden als het risico bestaat dat ze een dergelijke daad plegen. een daad werd beschouwd als een bedreiging voor iemands leven.
UNFPA Brazilië/Isabela Martel
Een veilige plek voor vrouwen
Mevrouw Ribeiro beschreef hoe de vrouwen vanaf de tweede dag van de workshop stonden te popelen om hun ervaringen met elkaar en met het UNFPA-team te delen. “Na de eerste lezing voelden veel vrouwen zich sterker. De volgende dag zeiden mensen ‘genoeg’ tegen geweld. Deze mannen zullen niet meer met hen doen wat ze willen, want nu zijn de vrouwen mondiger.”
De workshops zijn gericht op het trainen van vrouwen uit inheemse gemeenschappen om levensreddende informatie te helpen verspreiden onder hun vrienden, familie en leeftijdsgenoten.
Kinderen deden ook mee aan recreatieve activiteiten zodat hun moeders erbij konden zijn. « Het initiatief was erg belangrijk voor ons om steeds sterker te worden en deze steun te krijgen door middel van dialoog en ervaring », zegt mevrouw Ribeiro.
“De workshops creëerden een veilige ruimte voor vrouwen om samen na te denken over de verschillende vormen van geweld die hun dagelijks leven beïnvloeden en over strategieën om ermee om te gaan”, zegt Débora Rodrigues, hoofd van het UNFPA-kantoor in Manaus. tot diensten die bescherming en rechten garanderen voor de hele Parque das Tribos-gemeenschap”.
Met financiële steun van het United States Agency for International Development voert UNFPA projecten uit in de noordelijke deelstaten Amazonas en Roraima in Brazilië om de lokale capaciteiten voor het voorkomen en bestrijden van gendergerelateerd geweld te versterken.
In 2022 profiteerden meer dan 36.000 vrouwen en meisjes van het initiatief, met betere toegang tot diensten zoals opvanghuizen en veilige ruimtes voor overlevenden, evenals workshops waar ook mannen en jongens bij betrokken waren.
Mevrouw Ribeiro zegt dat de deelnemers aan de Parque das Tribos-workshop zich collectief gesterkt voelden en beweerden: « Wij, als inheemse mensen, zijn niet bang. »
