Meditatie voor de derde adventszondag, A: Verheug je

Lezingen: Is 35, 1-6a. tien; PS: 145 (146), 7, 8, 9ab. 10 a; Jacobus: 5, 7-10; Montering: 11, 2-11.

Beste broeders en zusters, vandaag vieren we de derde adventszondag. Het is de zondag van vreugde en de teksten van de mis nodigen ons uit om ons te verheugen omdat God zelf ons komt redden. Maar wat betekent dit voor ons vandaag? Op deze zondag van Gaudete, nodigt de Kerk ons ​​uit om midden in de advent een pauze in te lassen om onze reis naar Kerstmis te overzien. Is Advent gewoon een routine voor ons of ervaren we echt de komst van Emmanuel, de God met ons?

In de eerste lezing nodigt de profeet Jesaja het volk Israël in ballingschap in Babylon uit om zich te verheugen. Maar hoe konden de mensen zich verheugen in een land van ballingschap? Had hij echt reden tot vreugde? Als de liturgie van de Kerk ons ​​vandaag uitnodigt tot vreugde, hebben we dan echt redenen om te bloeien? Wanneer we onze wereld vol tegenstellingen en conflicten zien, wanneer we onze Kerk in moeilijkheden zien, wanneer we onze gezinnen zien waarin vrede en verzoening maar langzaam tot stand komen, wanneer we ons leven met zijn crises en zorgen zien, wanneer we onze menselijke relaties gekenmerkt door conflicten en het gebrek aan liefde, kunnen we ons verheugen?

Dierbare broeders en zusters, vandaag spreekt de profeet Jesaja tot ieder van ons. Hij zegt ons in de naam van de Heer:wees sterk, vrees niet. Hier is uw God: het is de wraak die komt, de wraak van God. Hij komt zelf en hij zal je redden« . De profeet is er namelijk van overtuigd dat God de pijn en het verdriet van zijn volk in ballingschap niet langer kan aanvaarden. Daarom wil hij hem bevrijden, hem oprichten. De wraak van de Heer is daarom de belofte van onze redding.

Daarom nodigt de heilige Jacobus ons in de tweede lezing uit tot geduld: “broeders, wees geduldig in afwachting van de komst van de Heer« . Hij neemt het voorbeeld van de boer om ons uit te nodigen tot vreugdevolle en zalige verwachting. We mogen dus geen vrede, vreugde, verzoening, geluk in ons leven en in onze relaties verwachten met een droevige blik of een meedogenloos hart. Ondanks onze moeilijkheden zijn we geroepen om geduld, liefde en goede broederlijke betrekkingen te cultiveren. Het is waar dat we vaak buiten adem raken. Maar vraag altijd om de genade van volharding in ons christelijk leven.

Het overkomt ons ook dat we, overweldigd door onze moeilijkheden, twijfelen aan de genaden van de Heer. Lijden sluit ons vaak af voor alle vrede en vreugde, alsof we geschapen zijn om te lijden. Neen! Beste broeders en zusters, we zijn gemaakt om gelukkig te zijn. En we moeten aandacht hebben voor het teken dat de Heer ons elke dag geeft. In het evangelie van deze zondag, toen de discipelen van Johannes de Doper aan Jezus vroegen:ben jij degene die moet komen, of moeten we wachten op een anderhij antwoorde:ga en vertel John wat je hoort en ziet« . Beste broeders en zusters, wat hoor en zie je vandaag in je leven? Het antwoord van Jezus roept ons op tot een gewetensonderzoek om te zien wat de Heer in ons leven aan het doen is. Maar zelfs vandaag kunnen we niet stoppen met tegen Jezus te zeggen:in Bethlehem zongen de hemelen dat de beste van je zegeningen het geschenk van je Vrede was. De wereld minacht haar: overal zijn de harten verdeeld! Wat gebeurt er met uw heerschappij« . O Zoon van God, wacht niet langer; geef door je lichaam vreugde aan onze wereld en aan onze radeloze harten. Kom, Goddelijke Messias, geef ons hoop en red ons! jij bent ons leven; kom kom kom!