De versnelling van het wijdverbreide gebruik van drugs … en de litanie van nieuwe straatdrugs spelen allemaal een rol in onze verzwakte samenleving. Zelfs schoolkinderen worden aan de drugs geduwd
L.RON HUBBARD (1911-1986)
Het is algemeen bekend dat de adolescentie, gedefinieerd als de leeftijd tussen 10 en 19 jaar, een kritieke levensfase is tussen de kindertijd en de volwassenheid die van invloed zal zijn op hun toekomstige ontwikkeling. Sterker nog, meer dan ooit, levend in een uitdagende omgeving, wordt de adolescentie blootgesteld « voor een reeks risico’s, versterkt door de digitale wereld en sociale media, en die onder meer geweld en misbruik, seksuele of economische uitbuiting, mensenhandel, migratie, radicalisering, rekrutering in bendes of milities, middelengebruik en verslaving omvatten » nam nota van het Comité voor de Rechten van het Kind-Algemeen commentaar, III-13 in 2016.
Na een grote golf van liberalisering van het cannabisbeleid uit sommige landen, zich bewust van de economische belangen en de afwegingen die bij dit politieke debat betrokken zijn, hebben de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het VN-bureau voor drugs en misdaad (UNODC), op basis van Aanbeveling van 2 december 2020, hebben de cannabis en de hars herschikt van schema IV naar I van het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961, dwz dat het alleen beschikbaar is voor medische en wetenschappelijke doeleinden en onder alle controleniveaus van het Verdrag van 1961 blijft. Ondertussen zorgen de International Narcotic Control Board en de World Customs Organization voor de beschikbaarheid van cannabis voor de bovengenoemde doeleinden, terwijl: “het risico van omleiding naar de illegale markt voorkomen”.
Onder de illegale drugs die worden gebruikt in Europa, na alcohol (zie een vorig artikel) is cannabis de meest voorkomende drug onder jongeren. In Europa, naar schatting 15,5% van de 15-34-jarigen en 19,1% van de 15-24-jarigen cannabis (EWDD, 2022). Ondanks alle regelgeving is cannabis volgens het Euro-DEN Plus ziekenhuisnetwerk de stof die het vaakst wordt gerapporteerd voor presentaties van acute drugsgerelateerde gezondheidsschade (Drug Emergencies Network – EMCDDA, 2020).
De psychoactieve (geestverruimende) stof van cannabis, die mensen zo wenselijk vinden, is voornamelijk geconcentreerd in de glandulaire trichomen van de volwassen vrouwelijke schutbladen. Pas in 1964 werd de psychoactieve THC (Delta-9-tetrahydrocannabinol) geïsoleerd door het Mechoulam-team in Israël. De THC is een zeer vetoplosbaar terpeenmolecuul, een van de vele fytocannabinoïden die geïsoleerd en gegroepeerd zijn in families. De Cannabinols-familie omvat de psychoactieve Delta-9-THC en ook de minder krachtige isomeer Delta-8-THC, terwijl de controversiële CBD maakt deel uit van de Cannabidiol-familie. Sinds de jaren zestig is er een regelmatig toenemende concentratie van de psychoactieve component (de Delta-9-THC) in de plant, van ongeveer 0,2% tot 15-20% en zelfs meer, met behulp van veredelings- en genetische manipulatietechnieken. Helaas kan deze toename gepaard gaan met verhoogde risico’s op gezondheidsschade en psychotische uitkomsten. Als gevolg hiervan bestaat er in de leeftijd van 11-21 jaar bij gebruikers een toenemend risico op zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen (A. Fresan et al. 2022). En het is aangetoond dat het risico op een stoornis in het gebruik van cannabis en alcohol groter is bij mensen die begonnen te gebruiken tijdens de jeugd of adolescentie. Daarnaast verandert cannabisgebruik percepties en gedrag, de vaardigheden, het verlagen van de reactietijd, het beïnvloeden van coördinatie, concentratie, aandacht, werkgeheugen, IQ en reactievermogen.
In de jaren negentig had het Mechoulam-team het complexe en vitale endocannabinoïdesysteem (ECS) en zijn receptoren CB1 en CB2 en hun natuurlijke liganden, respectievelijk AEA (anandamide) en 2-AG, geïdentificeerd. De receptoren CB1 zijn zeer geconcentreerd in het centrale zenuwstelsel, inclusief het limbische systeem van de hersenen, en CB2 houdt zich meer bezig met het immuunsysteem van het lichaam.
De vetoplosbare THC passeert gemakkelijk de hemato-encefalische barrière en heeft een stabielere verbinding met de CB1-receptoren dan de AEA. Dit resulteert in de accumulatie van een grotere hoeveelheid dopamine die overmatig wordt geactiveerd in het limbische gebied, onder andere de nucleus accumbens, een deel van het beloningssysteem, waardoor de impuls wordt gegenereerd om te handelen om iets wenselijks te verkrijgen (Gardner M. et al, 2005) en aan de oorsprong van de “high”, het euforische gevoel. Maar de keerzijde van de medaille is nu de noodzaak en herhaalde zoektochten naar deze plezierige tijd die leidt tot tolerantie- en verslavingsproblemen.
De adolescentie is beschreven als een kritieke tijd van het leven, waarin cognitieve, emotionele en sociale rijping plaatsvindt. In de adolescentie bereikt het ECS de hoogste activiteitsniveaus, inclusief interne veranderingen in de hersenen. En de sociale onaangepastheden zijn te wijten aan een nog onvolgroeid limbisch systeem en prefrontale cortex. In de adolescentie, ongeveer 11 jaar voor meisjes en 14 jaar voor jongens, hebben de hersenen hun uiteindelijke grootte bereikt, maar zijn ze nog niet op hun volledige volwassenheid, aangezien de synaptogenese en herbedrading (snoeien en myelinisatie) pas voltooid zijn op de leeftijd van ongeveer 25 jaar. . Deze plasticiteit van de hersenen, die het vermogen om problemen op te lossen en complexe informatie te verwerken verbetert, biedt de mogelijkheid om talenten en interesses te ontwikkelen, terwijl elk trauma, chronische stress of misbruik van psychoactieve stoffen een schadelijke impact kan hebben.
Alcohol is de meest gebruikte stof door 79% van de adolescenten, volgens het European School Survey Project (ESPAD-2020), inclusief zwaar gebruik tijdens binge drinken (met 35%) met aanzienlijke alcoholtoxiciteit. En dit is nog erger wanneer de huidige samenleving en media-advertenties alcoholgebruik als sociaal acceptabel laten zien.
Een lagere perceptie van de risico’s die samenhangen met drugsgebruik is in verband gebracht met de hogere percentages van drugsgebruik, … en benadrukt de noodzaak om de kloof tussen perceptie en realiteit te overbruggen om jongeren voor te lichten en de volksgezondheid te behouden.
UNODC uitvoerend directeur mevrouw Ghada Waly (rapport van 2021)
De andere favoriete illegale drug die wordt gebruikt, is marihuana door ongeveer 17% van de Europese adolescenten (spreiding: 4,2%-29% volgens het land). Het gebruik is de afgelopen twee decennia stabiel gebleven.
De andere medicijnen zijn de inhaleermiddelen (7% met een spreiding van 1% tot 25%), daarna het niet-medische gebruik van voorgeschreven medicijnen als kalmerende middelen (6,6%) en pijnstillers (4%) om ‘high’ te worden. Vermeldenswaardig zijn ook de nieuwe psychoactieve stoffen (NPS) die door 3,4% van de studenten worden gebruikt, meer dan voor amfetamine, cocaïne, LSD en extase.
Even een opmerking: de laatste ESPAD-resultaten laten zien dat gokken voor geld een populaire activiteit wordt voor 22% van de studenten (voornamelijk loterijen), 60% speelt digitale games en anderen besteden 2-3 uur tijdens een schooldag op sociale media.
De adolescentie is ook de tijd waarin de adolescenten op zoek zijn naar hun identiteit, ernaar verlangen om als volwassenen te worden en zich te gedragen, om sociale ervaringen te delen, deel uit te maken van een groep of op zoek naar nieuwe ervaringen en uitdagende risico’s te nemen. , en andere stoffen.
De socioloog D. Le Breton (2014) presenteert het risicovolle gedrag, inclusief lichamelijk letsel, van de adolescenten als een weerstand tegen een lijden of een poging om gehoord en bestaand te worden in de ogen van de ouders of de entourage. Dit is soms een symptoom van de familierelatie en emotionele disfuncties. Inderdaad, adolescenten zijn hongerig naar tekenen van herkenning van hun ouders. Deze nood kan “treft tussen 15-20% van de adolescenten, met een oververtegenwoordiging voor degenen die opgroeien in eenoudergezinnen of samengestelde gezinnen”. Hij herinnert zich dat dit lijden krachtig is, maar omkeerbaar met verantwoordelijke en attente ouders en uiteindelijk beoefenaars. En hij waarschuwt voor het systematisch associëren van een mentale pathologie met pubergedrag.
Alleen door aandacht te schenken aan kinderen en jongeren, aan hun behoeften, aan hun frustraties en ambities, kunnen ouders, leerkrachten, preventiewerkers en beleidsmakers effectieve antwoorden ontwikkelen. Onder hen werd een cruciaal punt vaak verwaarloosd:
De kern van op wetenschap gebaseerde preventie is een heel eenvoudig concept, iets dat we allemaal weten, maar misschien te weinig tijd aan besteden: luisteren
Y. Fedotov (UNODC 2016).
Een andere oplossing, om de jongeren tegen drugsgebruik te beschermen, is om ze uit onwetendheid te halen en hen mondiger te maken, door zo vroeg mogelijk te beginnen met nauwkeurige en objectieve, op feiten gebaseerde en wetenschappelijk onderbouwde gegevens over de schadelijke effecten van drugsgebruik. Dit is preventie. Dit betekent het voorkomen van problemen, het geven van kennis, vaardigheden en vertrouwen aan de jeugd.
Conclusie:
In een snel verstedelijkende wereld zal de drugsbestrijding in de steden worden gewonnen of verloren… Deze malaise is niet de schuld van de grondleggers van de drugsbestrijding. Het is een onontkoombaar resultaat van een gebrekkige uitvoering van bestaande misdaadbestrijdingsovereenkomsten … De geschiedenis zal ons streng beoordelen, tenzij we de gezondheid, veiligheid en ontwikkeling effectiever beschermen
Antonio Maria Costa, UNODC 2009).
Elk kind, elke jongere en jongvolwassene heeft recht op een gezond en veilig leven zoals vermeld in de verschillende verdragen. Ze moeten worden beschermd tegen de slopende effecten van drugsgebruik om hen in staat te stellen hun talenten te ontplooien, hun mogelijkheden te ontwikkelen en zo actief bij te dragen aan het sociale en economische leven van hun land. We moeten inderdaad in kinderen investeren, aangezien zij de basis vormen van duurzame ontwikkeling.
Het drugsbewustzijn van jongeren door middel van passend onderwijs zal dus een sterke basis leggen voor het opbouwen van hun weerbaarheid tegen de huidige verleiding die uitgaat van pro-decriminaliserings- en legaliseringsgroepen die belangen hebben bij het brede gebruik van drugs.
Drugspreventie en voorlichting, door gebruik te maken van De waarheid over drugs materialen, vormen de basis waarop alle activiteiten van de Stichting voor een Drugsvrij Europa (FDFE) en haar honderden Say No To Drugs-verenigingen en groepen vrijwilligers zich in heel Europa trachten uit te voeren.
Drugs zijn tijdverspilling. Ze vernietigen je geheugen en je zelfrespect en alles wat bij je gevoel van eigenwaarde hoort.
Kurt Cobain (1967-1994).
Geneesmiddelinformatie over: www.fdfe.eu
