Door Christopher Wells
Paus Franciscus beschreef Bahrein als een plaats van ontmoeting tussen verschillende volkeren”, een land waar “oud en modern samenkomen; traditie en vooruitgang mix; en bovenal creëren mensen met verschillende achtergronden een kenmerkend mozaïek van het leven.”
Afbeelding van de « Boom des Levens »
Bij de eerste openbare ontmoeting van zijn apostolische reis naar Bahrein, stond de paus stil bij het beeld van ‘de levensboom’, een ’embleem van vitaliteit’ in het land. De « majestueuze acacia » heeft het overleefd in een « woestijngebied met zeer weinig regenval dankzij zijn diepe wortels. »
De wortels van Bahrein, met meer dan 4500 jaar geschiedenis, « schijnen weer in zijn etnische en culturele diversiteit, en in het vreedzame samenleven en de traditionele gastvrijheid van zijn mensen. »
Deze diversiteit getuigt van het vermogen en de noodzaak om samen te leven in de wereld, die is uitgegroeid tot een °global village” maar in veel opzichten nog steeds de “geest van een dorp” mist, die tot uiting komt in “gastvrijheid, zorg voor anderen, en een gevoel van broederschap.”
Kijkend naar het beeld van de Boom des Levens, nodigde de paus zijn toehoorders uit om « de wateren van broederschap » naar « de uitgedroogde woestijnen van het menselijk samenleven » te brengen en daartoe samen te werken.
Forum voor dialoog
« Ik ben hier, in dit land van de Boom des Levens, » zei hij, « als zaaier van vrede, om deze dagen van ontmoeting te ervaren en deel te nemen aan een Forum van dialoog tussen Oost en West ter wille van de vreedzaam samenleven.”
Hij bedankte de organisatoren van de door het Koninkrijk Bahrein gepromoot conferenties, die in het bijzonder de nadruk leggen op « de thema’s respect, tolerantie en godsdienstvrijheid ».
Deze thema’s, vervolgde hij, vastgelegd in de grondwet van Bahrein, zijn “verbintenissen die voortdurend in de praktijk moeten worden gebracht, zodat religieuze vrijheid volledig zal zijn en niet beperkt tot vrijheid van aanbidding; dat gelijke waardigheid en gelijke kansen voor elke groep en voor elk individu concreet zullen worden erkend; dat er geen vormen van discriminatie bestaan en dat fundamentele mensenrechten worden niet geschonden maar gepromoot.” Hij benadrukte vooral het recht op leven, zelfs voor criminelen, « van wie het leven niet mag worden genomen. »
Wereldwijde arbeidscrisis
Terugkerend naar het beeld van de Tree of Life, benadrukte hij de vooruitgang van Bahrein, grotendeels te wijten aan immigratie. Tegelijkertijd benadrukte hij de benarde situatie van de werkloosheid in de wereld, die te hoog blijft; en betreurde het dat arbeid te vaak ‘ontmenselijkend’ kan zijn.
Paus Franciscus vestigde de aandacht op de ‘wereldwijde arbeidscrisis’ en benadrukte de waarde van arbeid, die gericht moet zijn op het welzijn van mannen en vrouwen, en niet alleen moet worden gereduceerd tot een middel om rijkdom te produceren. Hij riep op tot veilige en waardige werkomstandigheden die dienen om culturele en spirituele groei te bevorderen en sociale cohesie te bevorderen, voor het algemeen welzijn.
Bahrein, zei de paus, « kan trots zijn op zijn belangrijke bijdragen in dit opzicht », wijzend op de eerste school voor vrouwen in de Golfregio en de afschaffing van de slavernij.
Kunnen [Bahrain] een baken in de hele regio zijn voor de bevordering van gelijke rechten en betere omstandigheden voor werknemers, vrouwen en jongeren, en tegelijkertijd zorgen voor respect en zorg voor al diegenen die zich het meest aan de rand van de samenleving voelen, zoals immigranten en gevangenen. ”
Zorgen voor het milieu, het leven bevorderen
Paus Franciscus vestigde vervolgens de aandacht op twee « kritieke gebieden voor iedereen », maar vooral wereldleiders en degenen die verantwoordelijk zijn voor het algemeen welzijn: de kwestie van het milieu en de verantwoordelijkheid van alle mensen om de bloei van het leven te bevorderen. De Heilige Vader benadrukte het belang van “onvermoeibaar” werken om de klimaatnoodsituatie het hoofd te bieden, en sprak zijn hoop uit dat de COP27-bijeenkomst, die over een paar dagen plaatsvindt, een “stap voorwaarts” zou zijn in dit opzicht.
Vrede, geen oorlog
De paus betreurde vervolgens de toename van « dodelijke acties en bedreigingen », evenals de « monsterlijke en zinloze realiteit van oorlog, die overal vernietiging zaait en hoop verplettert ». Elke oorlog, zei hij, « brengt de dood van de waarheid met zich mee. »
In het bijzonder zei de paus dat zijn gedachten gingen naar de « vergeten oorlog » in Jemen, die « zoals elke oorlog niet uitmondt in een overwinning, maar alleen in een bittere nederlaag voor iedereen ».
‘Ik smeek: laat er een einde komen aan het wapengekletter! Laten we ons overal en concreet inzetten voor vrede.”
Paus Franciscus sloot zijn toespraak af met een citaat uit: Verklaring van het Koninkrijk Bahrein, waarin de rol van religieus geloof wordt benadrukt bij het bouwen van een fundament van vrede. « Ik ben hier vandaag als een gelovige, als een christen, als een man en als een pelgrim van de vrede », zei de paus, « omdat we vandaag, meer dan ooit, overal worden geroepen om ons serieus in te zetten voor het stichten van vrede. ”
Uit dezelfde Verklaring maakte de paus zich de verbintenis eigen « om te werken aan een wereld waar mensen van oprecht geloof zich verenigen om dat wat ons verdeelt te verwerpen en zich in plaats daarvan te concentreren op het vieren en uitbreiden van dat wat ons verenigt. »
