Ouders die met hun kinderen spelen, bouwen een hechte band op, laten ze verschillende spelletjes uit hun kindertijd zien, ontwikkelen verbeeldingskracht door nieuwe plots en acties te bedenken… Ja, maar zelfs als je de hele dag met de kinderen doorbrengt, kun je niet constant bezig zijn met hun spelletjes – je hebt zelf iets doen, voor eten zorgen, zelf.
Waarom is het belangrijk dat een kind alleen speelt?
Onafhankelijkheid ontwikkelen – een van de uiterst waardevolle eigenschappen die iedereen wil dat zijn kind heeft. Vaardigheden beheersen, doelen bereiken in je eigen tempo, natuurlijk en zonder druk.
Ontwikkeling van fantasie – alleen spelend, het kind neemt verschillende rollen op zich, bedenkt plots en personages. Als je constant aan zijn zijde staat, als je hem constant spelideeën geeft, kun je zijn spontaniteit en de volledige ontwikkeling van zijn fantasie voorkomen.
In contact komen met je innerlijke wereld – wanneer een kind alleen speelt, is dit belangrijke autotherapie. Vanuit psychologisch oogpunt kanaliseert het kind stress, ontwikkelt abstract denken, kijkt juist naar binnen in zelfstandig spel. Het is een moment van bezinning dat van onschatbare waarde is voor elke levensfase.
Kinderen zijn anders. Er zijn mensen die al op jonge leeftijd « zelfvoorzienend » lijken te zijn – ze kunnen uren alleen spelen, veel plezier hebben met hun speelgoed en helemaal niet het gezelschap van een volwassene zoeken. Er zijn echter ook mensen die, zodra ze korte tijd alleen gelaten worden, meteen beginnen te mopperen, gezelschap zoeken en alsof niets hun aandacht kan trekken.
Waarom kunnen sommige kinderen niet alleen spelen?
Om met de situatie om te gaan en het kind te helpen alleen te leren spelen, moet je erachter komen wat de oorzaak van zijn angst is. Misschien voelt hij zich niet op zijn gemak om jou uit het oog te verliezen omdat hij bang is dat je hem in de steek laat. Deze zorg is kenmerkend voor kinderen tussen 2 en 4 jaar, die zich als afzonderlijke individuen realiseren en tegelijkertijd streven naar zelfstandigheid, maar ook bezorgd zijn over de scheiding van hun moeder. Als de periode ook samenvalt met de start van de kleuterschool, wees dan niet verbaasd dat de kleine je geen seconde de kamer uit laat en je constant vraagt om samen te spelen. Allereerst moet het ervoor zorgen dat je het niet in de steek laat en verdwijnt. Uw verzekeringen dat u in de buurt bent, zijn misschien niet geloofwaardig genoeg. Probeer het probleem te vinden en overwin het met geduld en zorg. Pas nadat je het hebt verwijderd, kun je doorgaan met proberen het te leren om alleen met plots en acties voor je games te komen.
Hoe een kind te helpen onafhankelijkheid te ontwikkelen tijdens het spelen?
Ga niet in de buurt van het kind staan, maar “verdwijn” niet te lang. U kunt praten terwijl u uw werk doet en hij doet zijn werk. Als je ziet dat het moeilijk voor hem is om te spelen, geef hem dan taken – jij regelt de afwas en hij regelt een toren met kubussen. Een aanbod om een kip met kuikens en een haan met een grote kam te tekenen, zal meer succes hebben dan de bestelling « Spelen ». Zorg ervoor dat je hem prijst voor een goed stuk werk. Als het kind hoort dat het de dingen goed doet, krijgt het een stimulans om door te gaan, krijgt het zelfvertrouwen en van daaruit een goed zelfbeeld, vertrouwen in zijn eigen kunnen. twee recente onderzoeken…
Bied in het begin ideeën aan, maar laat hem ze ontwikkelen.
Je hebt geen controle over het spel. Geef hem de kans om zijn fantasie de vrije loop te laten. Koop een tenthuis voor hem waarin hij met zijn speelgoed kan spelen en verschillende percelen kan ontwikkelen. Deze tent is uitermate geschikt voor het aanleren van zelfstandig spel, omdat het het kind op een leuke manier isoleert van de omringende wereld en hem helpt zich meester te worden van zijn tijd en ruimte. Als je geen speciaal huis bij de hand hebt, kun je materialen bij de hand gebruiken – het is ook leuk om onder de tafel met een lang tafelkleed te spelen of een huis te maken met twee stoelen en een deken. Bied hem aan om dokter te worden en dieren in zijn kantoor te onderzoeken of iets anders dat hem interesseert en verlaat hem. Wees af en toe geïnteresseerd in wat er gaande is en vraag toestemming om bij hem binnen te gluren – dit zal zijn zelfrespect als groot en onafhankelijk vleien, maar hem ook laten weten dat zijn wereld belangrijk voor je is.
Laat het kind « dom » spelen. We hebben een idee van plezier, kinderen – een ander. We willen dat ze vaardigheden en gewoonten ontwikkelen, motorische vaardigheden, en ze willen gek worden. De « domme » spellen zijn op het eerste gezicht het meest geliefd, het meest verslavend. Geef hem die vrijheid en onderbreek het spel niet omdat je denkt dat hij op dat moment iets « ontwikkelings » doet. Als je het constant koestert, zal het verlangen verliezen en op zoek gaan naar gemak – televisie of slimme apparaten.
De keuze van speelgoed is enorm belangrijk. Volgens psychologen is een goed stuk speelgoed datgene dat niet voor het kind speelt, maar hem een veld geeft om zelfstandig complotten te bedenken en de spellen te regisseren. In dit opzicht is al het elektronische speelgoed dat piept, danst of commando’s geeft allesbehalve een zelfstandige ontwikkeling. Een veel betere optie zijn de eenvoudigste houten blokken, een bouwer, plasticine of een puzzel die is afgestemd op de specifieke leeftijd. Ze ontwikkelen het inventieve denkvermogen van kinderen vele malen beter dan speelgoed op batterijen. Zelfs een eenvoudige doos, doos of ander ogenschijnlijk nutteloos voorwerp zou prachtig kunnen worden gebruikt in kinderspellen. Je wordt alleen gevraagd om het oorspronkelijke idee aan te wakkeren en je vervolgens terug te trekken en het kind achter te laten in de magische wereld van zijn fantasie.
