“De kracht en moed van het Oekraïense volk inspireert mij voortdurend. Tijdens mijn reizen naar Charkov, Kherson, Mykolaiv, Sumy, Zaporizzhia en, meer recentelijk, Kramatorsk en Lyman, heb ik met eigen ogen gezien welke gevolgen de onderbreking van essentiële diensten zoals elektriciteit, water en verwarming voor mensen heeft.
Ik heb gesproken met mensen wier dierbaren zijn omgekomen en wier huizen zijn verwoest tijdens de aanslagen. Ik heb op transitlocaties mensen ontmoet die hun leven moesten achterlaten terwijl ze alle spullen die ze konden redden in een kleine tas droegen. Elke dag tonen ze buitengewone vastberadenheid: ze staan niet alleen op en gaan door met hun leven, maar helpen ook anderen.
De Oekraïense regering en lokale autoriteiten doen indrukwekkend werk door onmiddellijk op de aanslagen te reageren, zodat mensen die willen terugkeren dit zo snel mogelijk kunnen doen. Een van de gouverneurs vertelde me dat zij, na een aanval die schade veroorzaakte aan dertien gebouwen, opmerkelijk succesvol waren in het afsluiten van alle ramen en het opnieuw aansluiten van water, elektriciteit en verwarming, zodat de mensen vier dagen naar hun huizen konden terugkeren .
Mensen krijgen psychologische hulp nadat raketaanvallen huizen in heel Oekraïne hebben beschadigd.
«Gegeneraliseerd trauma en psychische problemen»
Ik heb het gevoel dat deze langdurige oorlog wijdverbreide trauma’s en psychologische problemen heeft veroorzaakt. De behoefte aan ondersteuning op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg is evident Het zal jaren duren om mensen te helpen omgaan met de onzichtbare gevolgen van oorlog.
Aan de andere kant zie ik dat mensen zo snel mogelijk beginnen met de wederopbouw, of het nu gaat om bedrijven, huizen of levens. De toekomst begint zodra de sirenes niet meer rinkelen. Ik heb mensen met tranen van opluchting zien terugkeren naar herbouwde huizen of nieuwe huizen zien binnengaan. Mensen willen niet weg; Ze willen in hun gemeenschap blijven. En natuurlijk wil iedereen met wie ik heb gesproken dat de oorlog eindigt, hoewel velen benadrukken dat dit niet kan worden bereikt ten koste van het niet herstellen en behouden van hun territoriale integriteit.
En ik wil de boodschap van de secretaris-generaal herhalen over de noodzaak van gerechtigheid en vrede in Oekraïne, in overeenstemming met de VN-Handvestinternationaal recht en resoluties van de Algemene Vergadering.
De Verenigde Naties in Oekraïne staan klaar om essentiële hulp te blijven bieden. Tegelijkertijd zullen we blijven zoeken naar oplossingen voor de middellange en lange termijn die de getroffen mensen en gemeenschappen helpen bij de wederopbouw en het verminderen van de afhankelijkheid van externe hulp. Ik kan alleen maar hopen dat onze vastberadenheid om de Oekraïners te steunen zolang ze ons nodig hebben enige hoop geeft op een waardiger toekomst.
Een bord in Oekraïne waarschuwt voor landmijnen.
Het land opnieuw opbouwen
Het behoeft geen betoog dat de vernietiging van essentiële diensten grote uitdagingen voor de economie en de ontwikkeling van het land met zich meebrengt. De onderwijs- en gezondheidszorgsystemen staan onder enorme druk, verergerd door de groeiende uitdagingen op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg, omdat mensen te maken krijgen met isolatie, bevriezende huizen en de stress van aanhoudende oorlog.
De systematische en doelbewuste aanvallen van de Russische Federatie op de energie-infrastructuur van Oekraïne vormen een ernstige schending van het internationaal humanitair recht en veroorzaken voorzienbare en wijdverbreide schade aan burgers..
Het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) schat dat sinds 2022 meer dan 60 procent van de energieopwekkingsfaciliteiten beschadigd is. Nu de winter is aangebroken, is het dringend nodig om de groeiende energiecrisis aan te pakken en samen te werken om de bevolking van Oekraïne in deze kritieke tijd te steunen. Uiteraard is het herstellen van de toegang tot energie van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat essentiële diensten functioneren en niemand achterblijft.
Agentschappen van de Verenigde Naties helpen gemeenschappen puin en mijnen op te ruimen, huizen, scholen en ziekenhuizen te repareren, nieuwe sociale infrastructuur op te bouwen, basisdiensten en geestelijke en psychosociale gezondheidszorg te verlenen, en levensonderhoud en werkgelegenheid te ondersteunen. Dit zijn allemaal prioritaire kwesties voor de regering. De vraag is hoe de inspanningen kunnen worden geïntensiveerd, aangezien de behoeften groot zijn.
Tien miljoen Oekraïners zijn ontheemd. Van hen zijn 3,5 miljoen mensen gehuisvest in gemeenschappen verspreid over het land. Velen van hen verloren hun levensonderhoud; Ze hebben huizen en banen nodig en ze hebben scholen en kleuterscholen nodig om de kinderen en ziekenhuizen op te nemen.
UNICEF is begonnen met het uitdelen van winterkleding aan gezinnen in de oostelijke regio’s van Oekraïne.
Plannen voor de toekomst van Oekraïne
Humanitaire organisaties hebben mechanismen voor noodhulp opgezet om tegemoet te komen aan de veranderende en groeiende behoeften in het hele land. Wij hebben keer op keer blijk gegeven van flexibiliteit en impact en zullen dat blijven doen.
Hoewel de humanitaire hulp moet worden voortgezet op een schaal die voldoende is om de meest kwetsbaren te ondersteunen, moeten de herstelinspanningen worden voortgezet en uitgebreid om duurzamere oplossingen voor de middellange termijn te bieden aan de meest getroffen gemeenschappen en bevolkingsgroepen. Dit vereist aanzienlijke en stabiele financiële middelen voor de middellange en lange termijn, die efficiënt en transparant worden toegewezen, en uiteraard planning.
Tijdens mijn ontmoetingen met leiders uit alle regio’s ben ik onder de indruk geraakt van hun focus op het plannen van de toekomst. Ze bereiden zich voor op langetermijnoplossingen en blijven tegelijkertijd flexibel bij het aanpakken van de dringende dagelijkse problemen die door de aanhoudende oorlog worden opgelegd.
Bij de VN overwegen we verschillende scenario’s om de onzekerheid van de toekomst aan te pakken. Uiteraard moeten we een betere noodplanning steunen en ervoor zorgen dat de humanitaire respons doorgaat. Tegelijkertijd zijn er cruciale prioriteiten zoals ontmijning als voorwaarde voor economisch herstel, huisvestingsoplossingen voor ontheemden of het tegemoetkomen aan de behoeften van veteranen, vraagplanning en een hoog niveau van coördinatie tussen VN-agentschappen, de Oekraïense regering, donoren en internationale NGO’s ( Internationale niet-gouvernementele organisaties).
Zoals ik tijdens een reis naar Izium, in de regio Charkov, heb gezien, wordt de landbouw, die van vitaal belang is voor het levensonderhoud van lokale gemeenschappen, geconfronteerd met nog grotere risico’s als gevolg van wijdverbreide explosieve oorlogsresten.
Boeren beplanten hun velden om hun gezinnen te onderhouden, uit angst om over een mijn of niet-ontplofte munitie te lopen. Het is zeer overtuigend om de regering, NGO’s en de Verenigde Naties – in dit geval – te zien fao En PMA – samenwerken om humanitaire mijnopruiming op landbouwgrond te combineren en boeren te helpen hun agrarische bestaansmiddelen terug te krijgen.
Een ander voorbeeld is het uitrusten van waterputten in de Mykolaiv-regio met pompen op zonne-energie die de afhankelijkheid van het elektriciteitsnet verminderen en een voorloper zijn van ecologisch herstel. En ik heb klaslokalen zien bouwen in ondergrondse metrostations om het onderwijs gaande te houden en de uitdagingen van online onderwijs in evenwicht te brengen. “Dit zijn allemaal prachtige voorbeelden van de noodzaak om ze op te schalen met alle beschikbare middelen.”
