De Italiaanse krant “Il Messaggero” publiceert vandaag een reflectie van paus Franciscus over het jubileum
Paus Franciscus
In de geschiedenis van het volk Israël weerklonk in elke stad het geluid van een ramshoorn genaamd Yobel – waar de term ‘jubeljaar’ vandaan komt –, waarmee het begin van een speciaal jaar werd aangekondigd, in overeenstemming met de bepalingen van de wet van Mozes ( vgl. Lev 25).
Jubileum, tijd van wedergeboorte
Het jubileumjaar was een tijd van verlossing en wedergeboorte, gekenmerkt door bepaalde beslissingen van sterk symbolische aard, die zelfs vandaag de dag nog steeds een ontwapenende relevantie hebben: de rest van het cultiveren van het land, om ons eraan te herinneren dat niemand het bezit of kan exploiteren, omdat het behoort God toe en wordt ons door Hem aangeboden als een geschenk dat bewaakt moet worden; de kwijtschelding van schulden, die tot doel had om cyclisch, dus elke vijftig jaar, de sociale rechtvaardigheid tegen ongelijkheid te herstellen; de bevrijding van de slaven, om de droom te cultiveren van een menselijke gemeenschap vrij van uitvluchten en discriminatie, meer vergelijkbaar met het volk van de uittocht, dat God als één gezin op reis had gewild.
Een reis in het teken van hoop
Aan het begin van zijn prediking, in de synagoge van Nazareth, belicht Jezus deze Joodse horizon van het Jubeljaar en geeft er een nieuwe en definitieve betekenis aan: Hijzelf is het gelaat van God die naar de aarde is neergedaald om de armen te verlossen en de gevangenen te bevrijden. komen om het medeleven van de Vader te manifesteren met degenen die gekwetst zijn, gevallen zijn of zonder hoop zijn.
Jezus komt in feite om te bevrijden van alle slavernij, om de ogen van de blinden te openen, om de onderdrukten te bevrijden (vgl. Lucas 4:18-19). In zo’n Messiaans programma wordt het Jubeljaar uitgebreid om alle vormen van onderdrukking van het menselijk leven te omvatten, en wordt zo een gelegenheid van genade voor de bevrijding van degenen die in de gevangenis van zonde, berusting en wanhoop zitten, voor de genezing van alle innerlijke blindheid. dat staat ons niet toe God te vinden en onze naaste te zien, de vreugde van de ontmoeting met de Heer opnieuw te laten ontwaken en zo de weg van het leven te kunnen hervatten in het teken van de hoop.
Herontdek de vreugde van de ontmoeting met Jezus
Met deze geest zijn sinds het jaar 1300, met de bul van paus Bonifatius VIII, miljoenen pelgrims naar Rome gegaan, waarbij ze met hun externe pelgrimstocht het verlangen uitten naar een interne weg van vernieuwing, zodat hun dagelijks leven, zelfs binnen de zorgen en vermoeidheid, opnieuw kan worden gegrepen en ondersteund door de hoop van het Evangelie. Omdat iedereen in zijn hart een onverzadigbare honger naar geluk en een volwaardig leven met zich meedraagt, en omdat hij, geconfronteerd met de onvoorspelbaarheid van de toekomst, de hoop koestert om niet te bezwijken voor wantrouwen, scepticisme en de dood. En Christus, onze hoop, komt de vlam tegemoet van dit verlangen dat in ons leeft en nodigt ons uit om de vreugde van de ontmoeting met Hem te herontdekken, die het bestaan transformeert en vernieuwt. Om deze reden “is het duidelijk dat het christelijke leven een weg is die ook sterke momenten nodig heeft om de hoop te voeden en te versterken, een onvervangbare metgezel die ons in staat stelt een glimp op te vangen van het doel: de ontmoeting met de Heer Jezus” (Spes non confundit, n.5).
De Heilige Deur, een stap om een nieuw leven binnen te gaan
Dit sterke moment wordt vertegenwoordigd door het Jubileum. De Heilige Deur die opengaat in de kerstnacht is een uitnodiging om een doorgang te maken, een Pasen van vernieuwing, om dat nieuwe leven binnen te gaan dat de ontmoeting met Christus ons biedt. En opnieuw zal het de stad Rome zijn die de talrijke pelgrims zal verwelkomen die uit vele delen van de wereld komen, zoals gebeurde in dat verre jaar 1300 met het eerste jubileum van de Katholieke Kerk. Op dat moment arriveerden veel pelgrims uit het noorden en, zoals Dante Alighieri zegt, konden ze bij aankomst in Monte Mario de pracht van de Eeuwige Stad bewonderen, waarnaar ze hadden verlangd; Anderen, die uit het zuiden kwamen, gingen in kleine bootjes de Tiber op. Het verlangen om de Heilige Deur te bereiken en de drempel ervan over te steken was bij iedereen groot. Op dezelfde manier heeft elk Jubileum gezien hoe de trappen van pelgrims de schoonheid van de stad Rome ontmoetten.
Rome, een gastvrije en gastvrije stad voor iedereen
Ter gelegenheid van het jubileum is er een grote mobilisatie met buitengewone maatregelen voor wegverbetering, grotere functionaliteit van het openbaar vervoer, restauratie van monumenten en, in het algemeen, de modernisering van de stad; Hoewel het belangrijk is dat de stad wordt voorbereid vanuit het oogpunt van de stedelijke ruimte, laten we echter niet vergeten dat het Jubileum Rome een bijzondere roeping geeft: een gastvrije en gastvrije ruimte voor iedereen zijn, een laboratorium van besmetting van diversiteit en van dialoog tussen de partijen, een multiculturele workshop die, als in een mozaïek, de verschillende kleuren van de wereld samenbrengt. Op deze manier kan het een stad zijn met een eeuwige adem, geworteld in een glorieus verleden, maar die belooft te bouwen aan de toekomst: een toekomst zonder barrières, zonder muren van discriminatie en wantrouwen.
Dit is de droom die moet worden gecultiveerd: de stad Rome zal aan de hele wereld de bijzondere schoonheid laten zien van de christelijke geschiedenis die haar heeft gesmeed en die zich niet alleen onderscheidt door de pracht van de kunst, maar ook en vooral door de profetie van welkom en broederschap.
Moge het lied in ieder hart en in iedere straat van deze stad weerklinken van vreugde: « Rome, onsterfelijk met martelaren en heiligen… kracht noch terreur zullen de overhand krijgen, maar waarheid en liefde zullen regeren » (Pontificale Hymne).