De bisdommen El Paso, Ciudad Juárez en Las Cruces organiseerden een viering ter ere van de duizenden mensen die zijn omgekomen bij hun pogingen de Verenigde Staten te bereiken. Bisschop José Guadalupe Torres Campos herhaalde zijn engagement om migranten lief te hebben, hen te verwelkomen, te promoten, te integreren en te beschermen.
Sebastian Samson Ferrari – Vaticaanstad
Met een diep geloof kwam het Volk van God, dat pelgrims is in de bisdommen El Paso, Las Cruces en Ciudad Juárez, op de ochtend van deze zaterdag 9 november bijeen in het Casa de Adobe, een punt vlakbij de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten. Staten, om de heilige Eucharistie te vieren voor de eeuwige rust van alle migranten die stierven tijdens hun reis op zoek naar een beter leven. Op een openluchtlocatie zwaaiden vlaggen van verschillende landen, die de diversiteit aan nationaliteiten vertegenwoordigden van mensen in situaties van menselijke mobiliteit en hun band met hun land van herkomst.
De bisschop van Ciudad Juárez, monseigneur José Guadalupe Torres Campos, verklaarde dat de ceremonie « een teken van eenheid » vormde en daarin hernieuwden zij de belofte om « migranten lief te hebben, te verwelkomen, te promoten, te integreren en te beschermen ». Monseigneur Mark Joseph Seitz, bisschop van El Paso, concelebreerde de mis.
Torres Campos had de gelovigen uit alle gemeenschappen opgeroepen om, in overleg met hun parochiepriesters, zoveel mogelijk deel te nemen. Het was een “belangrijk moment” voor de grenskerk, zoals hij zelf in een eerder bericht verwoordde. Daarin herdachten ze degenen die, ondanks de moeilijkheden en opofferingen, ‘hun huis verlieten in de hoop waardigheid en veiligheid te vinden voor hun dierbaren’.
«We moeten met liefde werken, dienen en begeleiden»
In zijn preek zinspeelde de bisschop van Ciudad Juárez op het motto dat de Heilige Vader had gekozen voor de 110e Werelddag van Migranten en Vluchtelingen 2024: ‘God wandelt met zijn volk’, en zei: ‘Wij ervaren die wandel van God met ons, die, zoals we in de responsoriële psalm hebben gezongen, medelevend en barmhartig is.
Torres Campos beweerde dat migranten getuigen dat God met hen wandelt en nodigde ons uit om na te denken over het hele Latijns-Amerikaanse grondgebied. « Hoeveel van onze broeders zijn er gestorven! » riep de pastoor uit, die benadrukte: « Het is een roep naar de hemel, naar de Vader, maar ook naar de mensheid: wat gebeurt er, wat gebeurt er, waarom? »
Bovendien beweerde hij dat het nodig was om acties ten gunste van onze migrantenbroeders te bevorderen, om de zonde van onverschilligheid en stilte te overwinnen, en herhaalde hij de plicht om het Evangelie te verkondigen met woorden en daden, vooral door nabijheid. ‘Ga van het paard af, kijk naar de gewonde man, genees hem, til hem op en breng hem naar de herberg’, zei hij.
Tegelijkertijd riep hij op om een ‘Samaritaanse Kerk’ te bouwen, zoals paus Franciscus vraagt, en om onrecht, vervolging, afpersing, sterfgevallen en moorden op migranten aan de kaak te stellen. ‘We moeten met liefde werken, dienen en begeleiden’, zei hij.
Het Border Network for Human Rights meldde in het weekend van 2 en 3 november dat alleen al in de sector El Paso 176 mensen in de context van mobiliteit het leven lieten, volgens gegevens van de Border Patrol. Op hun beurt zijn tussen 3 november 2014 en 3 november 2024 ongeveer 4.865 migranten gestorven, volgens het open dataportaal mogelijk gemaakt door de Internationale Organisatie voor Migratie.
De Kerk in de grensbisdommen
De situatie blijft kritiek en gevaarlijk. Miljoenen mensen, waaronder velen uit Midden-Amerika, proberen de grens over te steken in de hoop op een beter leven, maar ze worden geconfronteerd met enorme risico’s, zoals de meedogenloze woestijn, extreme temperaturen, misbruik door mensenhandelaren en nog veel meer. Duizenden migranten verliezen vaak het leven bij een poging de grens over te steken, en hun dood wordt vaak vergeten. In deze zin probeert de binationale massa hun nagedachtenis waardig te maken, door op te roepen tot solidariteit en respect voor de mensenrechten in een regio die wordt gekenmerkt door verdeeldheid, maar ook door de gedeelde hoop op een beter leven.
De Kerk heeft, vooral in deze grensbisdommen, een fundamentele rol gespeeld in de zorg en begeleiding van migranten, met onderkomens, gaarkeukens, centra voor juridische begeleiding en gezondheidszorg. Inspanningen die er niet alleen op gericht zijn de omstandigheden van kwetsbaarheid te verzachten, maar hen ook een stem en waardigheid te geven te midden van de onverschilligheid en het geweld waarmee velen worden geconfronteerd. Bovendien ondersteunt de Human Mobility Pastoral, in samenwerking met kerkelijke en maatschappelijke instellingen, hen bij het herstel van familierelaties en strijdt ze om hun rechten bij de autoriteiten te bevorderen. De binationale massa bevestigt, net als deze concrete acties, de toewijding van de Kerk aan het verdedigen van de menselijke waardigheid en het opbouwen van een rechtvaardiger en ondersteunende wereld voor iedereen, ongeacht hun afkomst of immigratiestatus.