Een delegatie bestaande uit het hoofd van de Afrikaanse dienst, Fabrizio Cavalletti, de directeur, pater Marco Pagniello, en de regiomanager, Federico Mazzarella, is in Malakal om hulp te bieden aan het Afrikaanse land, een van de armste ter wereld, dat onderdak biedt aan talrijke vluchtelingen uit Soedan
Francesco Ricupero – Vaticaanstad
Zelfs in absolute armoede levert de katholieke kerk in Zuid-Soedan enorme inspanningen om de door honger en oorlog uitgeputte bevolking te helpen.
Dit werd tegenover de Vaticaanse media verklaard door het hoofd van de Afrikaanse dienst van de Italiaanse Caritas, Fabrizio Cavalletti, die momenteel in Malakal is samen met een delegatie gevormd door pater Marco Pagniello en Federico Mazzarella, respectievelijk directeur en regionaal hoofd .
Toestroom van vluchtelingen uit Soedan
In Zuid-Soedan is de situatie werkelijk kritiek. Het is het armste land ter wereld, en ook het jongste, sinds de geboorte op 9 juli 2011. Samen met Tsjaad en Egypte herbergt het het grootste aantal mensen dat Soedan ontvlucht, waar een oorlog wordt uitgevochten die niet vergeeft. niemand. Een oorlog die even gruwelijk als vergeten is. Als gevolg hiervan is Zuid-Soedan getuige van de stroom ontheemden uit Soedan die per boot over de Nijl arriveert.
“Gemiddeld duizend mensen per week arriveren – legt het hoofd van de Afrikaanse dienst van het Italiaanse Caritas uit – omdat ze een wanhopige situatie ontvluchten en de stroom wordt beheerd door UNHCR (het VN-agentschap voor vluchtelingen) en de IOM (Internationale Organisatie voor Vluchtelingen). Vluchtelingen). Ze worden ondergebracht in tijdelijke vluchtelingenkampen. « Echte sloppenwijken waar de hygiënische en sanitaire omstandigheden onzeker zijn. »
Het bisdom Malakal, het grootste van Zuid-Soedan, herbergt de meeste vluchtelingen. “Hier – vervolgt Cavaletti – bezochten we een vluchtelingenkamp beheerd door UNHCR, waar Cáritas de Malakal ook actief is, ondersteund door het wereldwijde Cáritas-netwerk. De katholieke organisatie houdt zich vooral bezig met de dagelijkse distributie van voedsel aan degenen die nog niet zijn geregistreerd om dit te ontvangen van het VN Wereldvoedselprogramma (WFP). « Het distribueert ook meel, olie, zout en peulvruchten. »
Ontmoeting met bisschop Carlassare
De Italiaanse Caritas-delegatie ontmoette deze dagen in Juba monseigneur Christian Carlassare, Comboni van Venetiaanse afkomst, bisschop van het nieuwe bisdom Bentiu. In 2021 werd de prelaat kort voor zijn benoeming het slachtoffer van een aanval. Dit weerhield hem er niet van en hij besloot te blijven om zijn missie in Zuid-Soedan voort te zetten.
“Monseigneur Carlassare – herinnert zich Cavalletti – benadrukte de enorme uitdagingen waarmee het land wordt geconfronteerd, opgeschrikt door een nieuwe overstroming die grote delen van het grondgebied onder water heeft gezet. “Het is geen nieuw fenomeen, maar de laatste jaren komt het vaker en intenser voor, waardoor de toch al zeer precaire omstandigheden van de bevolking nog verergeren.”
“Pater Christian heeft benadrukt dat de economische crisis Zuid-Soedan op de knieën brengt. De staat zit letterlijk zonder geld, ook als gevolg van de blokkering van de olie-export als gevolg van de oorlog in Soedan.
Sociale spanning
De onvrede onder de bevolking is voelbaar, er heerst een schijnbare rust die tot een regelrechte opstand zou kunnen leiden. Onder andere omdat “politieagenten, leraren, artsen en de hele publieke sector – zo benadrukt Cavalletti – al maanden niet betaald zijn, wat de economische recessie verergert en gevaarlijke sociale spanningen genereert, ook al staan die voorlopig onder water.”
Bovendien is de Zuid-Soedanese bevolking nog nooit naar de stembus gegaan. Verkiezingen zijn altijd uitgesteld. ‘Maar er zijn mensen die beweren dat dit uitstel goed is voor het land, dat op deze manier politieke confrontaties vermijdt. Zuid-Soedan – herinnert het hoofd van Caritas zich – is een land waar op sommige plaatsen conflicten tussen gemeenschappen voorkomen. En door de jaren heen heeft er een etnisch geïnstrumentaliseerde oorlog plaatsgevonden die diepe wonden heeft achtergelaten die moeilijk in korte tijd te genezen zijn.
Het is precies op dit gebied waar de katholieke kerk probeert in te grijpen met educatieve en bewustmakingsprogramma’s. “Zuid-Soedan is een overwegend christelijk en overwegend katholiek land, en religieuze leiders hebben de noodzaak begrepen om de dialoog en harmonie tussen gemeenschappen te bevorderen. Met de oorlog – zegt Cavalletti – is alles verloren.
«We moeten wedden op vrede. « Alleen in een sereen klimaat is het mogelijk om zoveel projecten uit te voeren. » Monseigneur Carlassare benadrukte ook sterk dat de hoop op een renaissance niet verloren is, integendeel: zij leeft in dezelfde gemeenschappen die de ware kracht van het land en de Kerk vertegenwoordigen.
Nieuwe opleidings- en bewustmakingsprojecten
Onder de talrijke projecten promoot Cáritas trainingen en bewustmakingscursussen. Daarnaast heeft het geldsubsidies beschikbaar gesteld om de toegang tot drinkwater te verbeteren, watervoorzieningssystemen te rehabiliteren, waterpunten op zonne-energie te installeren en sanitaire voorzieningen te bouwen. Dit alles ten behoeve van ruim 29.000 mensen.
Daarnaast biedt Caritas veilige plekken aan vrouwen en meisjes in vluchtelingenkampen, door adviesdiensten en psychosociale hulp te bieden. “Ook omdat – herinnert Cavalletti zich – het leven in de kampen erg moeilijk is. “De mensen hier leven om te overleven, daarom moeten we onze inspanningen verdubbelen en de wereld bewust maken van wat er in dit deel van Afrika gebeurt.”
Helaas zijn we getuige van een vergeten noodsituatie. Weinig mensen praten over de oorlog in Soedan, maar toch is het de ergste humanitaire crisis ter wereld.
“De internationale gemeenschap garandeert de noodzakelijke humanitaire hulp niet. Er is sprake van een onaanvaardbare vergeetachtigheid, alsof de mensen hier niet dezelfde waardigheid hebben als anderen. Samen met de bisschop – zo besluit hij – denken we na over hoe we de netwerken kunnen versterken. Het is belangrijk om samen te werken en de weinige middelen die we hebben te bundelen. Dit alles is alleen mogelijk als er geen oorlog is. ‘Oorlog laat onuitwisbare sporen na.’
