De VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR benadrukte de groeiende humanitaire catastrofe voor burgers op de Onafhankelijkheidsdag van Libanon en waarschuwde voor een heersend gevoel van onzekerheid en angst naarmate de oorlog voortduurt.
“De afgelopen weken heeft Israël zijn luchtaanvallen en grondinvallen dramatisch geëscaleerd, en dit heeft de humanitaire catastrofe die burgers heeft getroffen, verdiept”, aldus Ivo Freijsen. UNHCR Vertegenwoordiger in Libanon. ““De afgelopen weken waren de dodelijkste en meest verwoestende voor Libanon en zijn bevolking in decennia.”
Massale ontheemdingscrisis
Tot nu toe zijn bijna een miljoen mensen in heel Libanon ontheemd geraakt (een op de vijf van de bevolking) en zijn bijna 600.000 mensen de grens met Syrië overgestoken.
Mensen ontvluchten de vijandelijkheden in Libanon terwijl ze te voet de Jdeidet Yabous-grens naar Syrië oversteken.
Volgens de autoriteiten zijn er tot 20 november geweest bijna 3.600 bevestigde sterfgevallen, waaronder ruim 230 kinderen en ruim 15.000 gewonden.
Vanuit het door oorlog verscheurde land riep Freijsen op tot internationale hulp om “de winterhulp te vergroten; Het is begonnen te regenen en in sommige gebieden is de eerste sneeuw gevallen… we hebben een enorme collectieve inspanning voor de boeg die we moeten uitvoeren in termen van het creëren van betere omstandigheden voor alle ontheemden door middel van specifieke winterhulp en betere huisvesting.’
De UNHCR-functionaris benadrukte de noodzaak om gelijke toegang tot huisvesting te garanderen voor alle ontheemden, in het bijzonder vluchtelingen die zich vóór deze crisis al in een uiterst precaire situatie bevonden. De reactie van het agentschap omvat advies, gemeenschapsondersteuning en het creëren van veilige ruimtes voor degenen die het meeste risico lopen. Tot nu toe heeft het tijdens de huidige noodsituatie meer dan 100.000 mensen bereikt en ondersteunt het een netwerk van 44 gezondheidscentra in het hele land, inclusief de levering van levensreddende apparatuur zoals traumakits.
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties (Wereldgezondheidsorganisatie)WHO), is één op de tien ziekenhuizen gestopt met opereren of is ze gedwongen de dienstverlening te verminderen, omdat de aanvallen op de gezondheidszorg en het personeel voortduren.
Ambulances zijn het doelwit
“Een kenmerk van het conflict in Libanon is hoe destructief het is geweest voor de gezondheidszorg, en dit is op elk niveau ongekend”, zegt dr. Abdinasir Abubakar, vertegenwoordiger van de WHO in het land.
Citeren Gegevens van de VN-gezondheidsorganisatiemerkte op dat sinds 8 oktober vorig jaar bijna 330 gezondheidswerkers in Libanon zijn vermoord, en dat « 47 procent van deze aanvallen op de gezondheidszorg dodelijk was. »
Toen hem werd gevraagd dit hoge sterftecijfer te verklaren, voegde Dr. Abubakar daar in de frontlinie aan toe « Er zijn meer ambulances aangevallen en elke keer dat een ambulance wordt aangevallen, zijn er drie, vier of vijf paramedici omgekomen. »
In een update van de grensovergang tussen Libanon en Syrië bij Jdaidet Yabous meldde Gonzalo Vargas Llosa, vertegenwoordiger van UNHCR Syrië, dat sinds 24 september ongeveer 560.000 mensen hun toevlucht hebben gezocht in Syrië: ongeveer 65 procent is Syriër. Het oversteken van de grens blijft echter uiterst gevaarlijk voor zowel burgers als hulpverleners.
“Dat blijkt duidelijk uit onze interactie met de Syriërs en Libanezen waarmee we aan de grens spraken IDF beschiet grensovergangen, inclusief de plaats waar ik hier ben, die de afgelopen weken minstens twee keer is beschoten – Dit heeft een aanzienlijk effect gehad op het terugdringen van het aantal. De Syriërs en de Libanezen zijn erg bang om deze ontsnappingsroutes te gebruiken”, zei Vargas Llosa, die via een videoconferentie met journalisten in Genève sprak.
Wanhoop en gevaar aan de grens
Ongeveer vijftig Libanese burgers keren elke dag terug naar Libanon als reactie op de ‘rampzalige’ economische situatie in Syrië, samen met een kleiner aantal Syriërs, vervolgde de UNHCR-functionaris.
“Ze komen terug omdat ze hier niet rond kunnen komen omdat ze niet genoeg steun krijgen, en ze denken dat ze in Libanon ook beter af zijn. Nogmaals, dit zijn zeer, zeer kleine aantallen. Maar voor ons, Zelfs kleine aantallen zijn zorgwekkende signalen.”
