In een donderdag vrijgegeven rapport beschreef het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) de situatie in de door armoede geteisterde provincie als een ‘ongekende ramp’.
“Er is een perfecte storm op komst‘zei hij, daarbij verwijzend naar een combinatie van onderling verbonden kwesties: beperkingen op de binnenlandse en internationale goederenstroom, hyperinflatie, verlies van levensonderhoud, afnemende landbouwproductie en gebrek aan essentiële diensten.
Zonder dringende actie zal bijna de gehele bevolking (ongeveer 95 procent) “terugkeren naar de overlevingsmodus”, waarschuwde UNDP.
“Ze zullen gedwongen worden voor zichzelf te zorgen te midden van een drastische vermindering van de nationale productie, torenhoge prijzen, wijdverbreide werkloosheid en grotere onzekerheid.«
Rakhine is de thuisbasis van de Rohingya-gemeenschap met een moslimmeerderheid, die in 2017 op de vlucht was voor brutaal militair optreden door honderden en duizenden mensen, in wat de voormalige Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties, Zeid Ra’ad Al Hussein, etnische zuivering noemde.
Momenteel verblijven er nog bijna een miljoen Rohingya-vluchtelingen in buurland Bangladesh, waar VN-hulpteams de voedselrantsoenen hebben moeten bezuinigen vanwege een groot financieringstekort.
Collectieve straf
Gegevens verzameld in Rakhine in 2023 en 2024 wezen ook op een virtuele verlamming van de staatseconomie, waarbij cruciale sectoren zoals handel, landbouw en bouw bijna tot stilstand kwamen.
“De inkomens van mensen storten in omdat Op export gerichte agrarische middelen van bestaan in Rakhine verdwijnen omdat binnenlandse en internationale markten niet langer toegankelijk zijn. als gevolg van blokkades”, aldus UNDP.
Hij voegde eraan toe dat de beperkingen opgelegd door de Staatsraad van het leger “duidelijk bedoeld waren om Rakhine van de rest van het land te isoleren en ‘collectieve straffen’ op te leggen aan een toch al kwetsbare bevolking.”
Gevolgen buiten de grenzen
UNDP waarschuwde verder dat de recente escalatie van de manipulatie van etnische identiteit, gekoppeld aan een dreigende economische catastrofe, de marginalisering en het ontnemen van kiesrecht zal verdiepen en de relaties tussen gemeenschappen in groter gevaar zal brengen dan ooit tevoren.
“Naarmate de crisis verergert, zal het gebrek aan middelen en kansen de spanningen blijven aanwakkeren en een verdere uittocht van jongeren en gezinnen veroorzaken.…Dit zou gevolgen hebben zowel binnen Myanmar als buiten de grenzen”, zei hij.
“Zonder veilige ontsnappingsmiddelen verwachten we een toename van de mensenhandel, vooral onder de kwetsbare Rohingya-bevolking.”
Keteneffecten
De gevolgen van de situatie in Rakhine dragen bij aan een patroon van interne migratie in heel Myanmar.
Naarmate de economische situatie verslechtert, zien veel gezinnen verhuizing als hun enige overlevingsmogelijkheid, zo bleek uit een ander UNDP-rapport over migratiepatronen. Veel jonge volwassenen verlaten hun gemeenschap en trekken naar stedelijke centra, op zoek naar werk en stabiliteit.
Wat ze aantreffen is echter vaak verre van wat ze verwachtten: banen zijn schaars en degenen die migreren op zoek naar veiligheid in plaats van economische kansen worden vaak geconfronteerd met ernstige geestelijke gezondheidsproblemen.
Vrouwen worden met een extra last geconfronteerd: lagere lonen, meer discriminatie en grotere obstakels op de arbeidsmarkt.
Braindrain
De migratiecrisis reikt verder dan de grenzen van Myanmar, en vergelijkingen laten grote verschillen zien tussen binnenlandse migranten en degenen die naar buurlanden, zoals Thailand, vluchten.
Degenen die naar het buitenland verhuisden, verdienden vaak betere salarissen en ervoeren betere levensomstandigheden. Dit zou mogelijk kunnen leiden tot tekorten aan arbeidskrachten en een eventueel toekomstig herstel kunnen belemmeren, aldus de UNDP.
“Aangezien bijna 25 procent van de bevolking al in het buitenland woont, is het aanpakken van deze migratietrends essentieel om een productieve beroepsbevolking in het land te behouden”, voegde hij eraan toe.
Afnemend menselijk kapitaal
Deze situatie wordt nog verergerd door conflicten en economische conflicten die de achteruitgang van het menselijk kapitaal van Myanmar versnellen en de vooruitzichten lijken even somber.
Essentiële diensten zoals gezondheidszorg, onderwijs en toegang tot schoon water en sanitaire voorzieningen worden voor veel mensen een luxe die buiten bereik ligt.Volgens gegevens die in september door de UNDP zijn vrijgegeven, gaat bijna 25 procent van de kinderen niet langer naar school.
Het aantal schoolverlaters neemt toe in regio’s die het zwaarst getroffen zijn door geweld en economische tegenspoed, zoals Rakhine en de naburige deelstaat Chin.
De gezondheidszorgsystemen zijn tot het uiterste opgerekt en er wordt nog steeds niet voldaan aan de fundamentele medische behoeften, aldus UNDP.
“Een massale uittocht van geschoolde werknemers zet de productiecapaciteit van het land onder druk, waardoor de langetermijneffecten van deze crisis worden verergerd.”