Gehoorverlies kost het continent al 27 miljoen dollar per jaarDat heeft een diepgaande impact op levens en economieën, aldus het rapport dat werd gelanceerd op de Afrikaanse top over gehoorstoornissen in Nairobi, Kenia.
Wijdverbreid gehoorverlies treft arme en kwetsbare bevolkingsgroepen onevenredig zwaar. De WHO waarschuwde dat zonder dringende interventies de situatie zal blijven toenemen, waardoor de bestaande ongelijkheid in de toegang tot gezondheidszorgdiensten zal worden vergroot.
verloren kinderen
Het VN-agentschap zei dat gehoorverlies verstrekkende gevolgen heeft voor kinderen, waaronder vertragingen in de taalontwikkeling, waardoor het risico op slechte onderwijsresultaten en beperkte carrièremogelijkheden in de toekomst toeneemt.
Ondertussen worden volwassenen met onbehandeld gehoorverlies vaak geconfronteerd met isolatie, eenzaamheid en een verhoogd risico op depressie en dementie.
Het rapport beschrijft talrijke factoren die de toename van gehoorverlies in de Afrikaanse regio van de WHO, die 47 landen bestrijkt, aandrijven. De belangrijkste hiervan is het ernstige tekort aan oor- en gehoorspecialisten (EHC), evenals de ongelijke verdeling van de beschikbare arbeidskrachten, die zich voornamelijk in stedelijke gebieden bevinden.
Tekort aan vakmensen
Zo heeft ruim 56 procent van de Afrikaanse landen slechts één KNO-arts per miljoen inwoners, terwijl dit in Europa ongeveer 50 per miljoen inwoners is.
Ondertussen heeft ruim driekwart van de landen minder dan één audioloog en één logopedist per miljoen inwoners.
EN Hoewel 33 miljoen Afrikanen baat zouden kunnen hebben bij een gehoorapparaat, heeft slechts ongeveer 10 procent toegang vanwege een gebrek aan EHC-financiering en de daaruit voortvloeiende hoge kosten.
Neonatale screening ontbreekt
In het rapport wordt opgemerkt dat onder kinderen die in lage- en middeninkomenslanden wonen, Tot 75 procent van het gehoorverlies is te wijten aan vermijdbare oorzaken. zoals veelvoorkomende oorinfecties en ziekten, evenals complicaties bij de bevalling. De meeste landen voeren echter niet routinematig gehooronderzoeken uit bij pasgeborenen.
Zelfs in landen met EHC-programma’s zijn gerelateerde interventies niet geïntegreerd in gezondheidsprogramma’s op school en op de werkplek, noch in programma’s voor gezond ouder worden.
Deze uitdaging wordt nog verergerd door het gebrek aan nationaal beleid en plannen om het EHC-aanbod te versterken en de lage implementatie ervan, zelfs als die er wel zijn. Bovendien heeft 35 procent van de landen geen budget toegewezen aan EHC-activiteiten, wat betekent dat patiënten de volledige kosten van behandeling en zorg moeten dragen.
Promotie, integratie en financiering
Het rapport bevat een aantal aanbevelingen. Landen zouden de bevindingen bijvoorbeeld moeten benutten om actie op het hoogste niveau te stimuleren, inclusief het bevorderen van beleid gericht op EHC en aanverwante activiteiten.
EHC moet ook dringend worden geïntegreerd in bestaande programma’s om het gebruik van schaarse middelen te optimaliseren, terwijl regeringen publiek-private partnerschappen moeten onderzoeken om de dienstverlening te versterken.
Het rapport benadrukte ook de behoefte aan specifieke financiering voor EHC, om onder meer faciliteiten uit te rusten en producten en technologieën te leveren.
