URI staat bekend als de grootste internationale interreligieuze samenwerkingsorganisatie ter wereld. Het brengt mensen van alle religies samen in meer dan 100 landen op alle continenten. We hadden de gelegenheid om Eric Roux, de nieuw gekozen voorzitter, te interviewen.
Waarom zou interreligieuze zaken er toe doen in een wereld als de onze, waar conflicten steeds meer het oppervlak van de aarde bestrijken, en waar religies er niet in zijn geslaagd deze te voorkomen, als ze er niet aan hebben bijgedragen?
Ik zou niet meer willen zeggen dat “religies hebben gefaald” dan “regeringen hebben gefaald” of “de VN hebben gefaald”, “de OVSE mislukt”, etc. Als je iemand de schuld wilt geven, moet je zeggen dat wij als mensheid er tot nu toe niet in zijn geslaagd oorlogen en conflicten te voorkomen. Niemand van ons kan onszelf uitsluiten van de verantwoordelijkheid van onze wereld. Maar schuld lost niets op. Veel mensen beschouwen interreligie als een activiteit waarbij sommige mensen uit twee of drie reguliere religies elkaar ontmoeten en naar buiten komen met een slappe verklaring waarin wordt opgeroepen tot wereldvrede. Dat is niet wat het is.
Wij, bij URI, doen aan interreligieuze samenwerking. Dat betekent dat we mensen samenbrengen, van verschillende geloofsovertuigingen, hoe inclusiever hoe beter, en we zorgen ervoor dat we samenwerken aan een specifiek doel. Laten we zeggen dat uw interreligieuze samenwerkingsgroep zich bezighoudt met milieuvraagstukken. Hun primaire focus zal zijn om op dat gebied efficiënt te zijn. Maar een direct neveneffect zal zijn dat ze de ruimte zullen moeten delen met hun medemensen van andere religies, dezelfde realiteit van hun missie zullen moeten delen, en met elkaar zullen moeten communiceren om hun doelen te bereiken. Het resultaat zal zijn dat ze elkaar zullen begrijpen, vrienden zullen worden, en dat zal op zichzelf bijdragen aan een vreedzamere wereld. Het gaat uiteraard om de reikwijdte en omvang van deze activiteiten. Er is heel veel samenwerking nodig om een merkbaar effect op mondiaal niveau te hebben.
Dus hoe werkt het concreet?
Bij URI is het de basis die leiding geeft aan de inspanningen. We hebben wereldwijd meer dan 1.200 groepen ter plaatse, die we ‘samenwerkingskringen’ noemen. Ze zijn samengesteld uit mensen van verschillende religies of spirituele tradities, die besloten hebben samen te werken om op specifieke gebieden een positieve impact te creëren. Sommigen houden zich bezig met het herstel van het milieu en het behoud van de aarde tegen de gevolgen van de klimaatverandering. Sommigen zullen zich richten op het voorkomen van religieus gemotiveerd geweld en healingsessies organiseren tussen gemeenschappen die van elkaar verschillen om communicatie tussen hen tot stand te brengen. Sommigen richten zich op artistieke optredens die mensen samenbrengen die anders nooit van elkaar zouden leren. Sommigen werken samen met de VN tegen de verspreiding van kernwapens. Anderen zullen zich inzetten om de rechten van inheemse gemeenschappen te beschermen wanneer hun spirituele tradities in gevaar worden gebracht door onverdraagzaamheid en gevestigde belangen. Evenals tientallen andere onderwerpen of subonderwerpen. Maar uiteindelijk dragen ze allemaal bij aan het doel van URI, namelijk het bevorderen van duurzame, dagelijkse interreligieuze samenwerking, het beëindigen van religieus gemotiveerd geweld en het creëren van culturen van vrede, gerechtigheid en genezing voor de aarde en alle levende wezens.
En hoe zou u het verschil tussen URI en andere interreligieuze organisaties omschrijven?
Het is de basiscomponent die echt het verschil maakt. Verschillende grote interreligieuze organisaties leggen de nadruk op religieuze leiders, vooral van de grote religieuze organisaties. Hoewel het belangrijk is om religieuze leiders aan te trekken, zijn wij van mening dat je, om echt een brede impact te creëren, iedereen de kans moet geven om bij te dragen. En je kunt verrast worden door sommige mensen, gelovig of niet, die geen enkele titel hebben en geen religieuze leiders zijn, en die in feite leiders in hun gemeenschap kunnen zijn als het gaat om het bevorderen van het goede. Het is niet zo dat we andere internationale interreligieuze organisaties bekritiseren, omdat we partners zijn en zij geweldig en cruciaal werk verrichten, maar de onze is daar een essentiële aanvulling op. Beide zijn nodig: religieuze leiders en individuen die hun leven, of een deel van hun leven, willen wijden aan het tot stand brengen van een betere wereld waarin mensen van alle geloofsovertuigingen of geen geloof in harmonie kunnen samenleven. Ik zeg niet dat wij de enigen zijn die dat doen, maar dat maakt ons juist bijzonder, als grote internationale organisatie.
In feite bestaat de raad van bestuur van URI uit mensen die interreligieuze activisten zijn, uit alle delen van de wereld. Zij worden door de samenwerkingskringen onderling gekozen. Het is niet top-down, het is bottom-up, en uiteindelijk op een deugdzame manier ronddraaiend. Degenen die de moeilijkheden ter plaatse kennen, zijn degenen die URI zullen helpen bij het definiëren van zijn strategie om de uitdagingen te overwinnen. Ze worden geholpen en ondersteund door een staf die bestaat uit mensen die zeer toegewijd zijn aan interreligieuze zaken en aan het doel van URI. Werken bij URI, of u nu uitvoerend directeur, senior directeur, regiocoördinator of een andere functie bent, is geen normale baan. Het is een missie, een vredestichtende missie die wordt geleid door mensen die zich met hart en ziel inzetten voor het bevorderen van begrip en samenwerking tussen mensen van alle geloofsovertuigingen en spirituele tradities.
Sorry dat ik een provocerende vraag stel, maar gelooft u echt dat een organisatie als URI in staat is vrede op aarde te brengen, religieus gemotiveerd geweld te beëindigen en gerechtigheid te brengen voor alle levende wezens?
Weet je, het slechte gedrag achter oorlogen en geweld is besmettelijk. Maar dat geldt ook voor positief gedrag. De meeste mensen zijn geïnteresseerd in een leven in harmonie met anderen. Er zijn maar heel weinig mensen die echt van oorlog houden. Als ze voorbeelden zien van goed gedrag tussen mensen met verschillende achtergronden, vinden ze weer hoop.
Een paar dagen geleden ontving ik een bericht van een van onze samenwerkingskringen in Sri Lanka, omdat zij een project waren gestart om de mangrove-ecosystemen in een lagune in het Puttalam-district te herstellen. Dat klinkt misschien klein, maar dat is het niet. Als ze dat doen, brengen ze in de eerste plaats leden van de omliggende dorpen samen die komen om aan de actie deel te nemen, en ze mengen zich allemaal onder mensen die niet hetzelfde geloof hebben als zij, en delen een vreugdevolle ervaring om iets te doen. positief voor hun samenleving. Dat is veel krachtiger dan slecht gedrag, omdat dat als een zonnige waarheid in hun ziel zal blijven hangen. Het zal veel moeilijker zijn deze mensen tot geweld te bekeren, omdat ze het goede hebben geproefd van in vrede samenleven en samenwerken om positieve doelen te bereiken. Dat zal de oorlog in het Midden-Oosten niet stoppen, kunt u mij vertellen. Nou ja, dat denk ik niet, tenzij je in het vlindereffect gelooft. Maar laten we zeggen dat rond de lagune slechts 1.000 mensen het opmerkten. Hun leven wordt erdoor veranderd. Je vermenigvuldigt dit met 1.200 (het aantal samenwerkingscirkels) en 365 dagen in een jaar, en je krijgt een aanzienlijk groter aantal mensen die geraakt worden door positieve interreligieuze samenwerking. Maar zelfs al waren het maar die 1.000 mensen in Sri Lanka, dan nog zou het de moeite waard zijn. Om nog maar te zwijgen van het positieve effect op de mangrove, waardoor toekomstige generaties beter kunnen overleven.
Ik zeg niet dat het genoeg is. We zijn ons zeer bewust van de noodzaak om te groeien en de samenwerking te vergroten, overal en altijd, als we de kans willen hebben om tegenwicht te bieden aan de chaos die door enkelen is gecreëerd. Maar we weten uit ervaring dat dit de manier is: mensen samenbrengen en hen laten werken aan een gemeenschappelijk positief doel, waarbij iedereen de kans heeft om te helpen, bij te dragen en te creëren.
Ik zou er dit kleine ding aan willen toevoegen: ja, het gaat niet goed met de wereld, en ja, er zijn tegenwoordig oorlogen en conflicten, religieuze vervolgingen, onrechtvaardigheid, onverdraagzaamheid, haatzaaiende uitlatingen, terrorisme en ook een enorme uitdaging op milieugebied. Toch mogen we nooit vergeten dat er ook mooie dingen bestaan, en dat het met veel dingen in de wereld goed gaat. Veel mensen werken voor het goede, veel initiatieven zorgen voor een betere wereld, de meeste mensen houden van elkaar, wonderen van het leven gebeuren elke dag, en dat is het allerbelangrijkste in de mensheid, maar ook in de wereld van de mensheid. de schepping als geheel. Wij, de mensen, weten hoe we magie moeten beoefenen. Het is gewoon een kwestie van meer doen ten gunste van een betere wereld, en de slechte dingen niet langer als een fatale afloop accepteren.
Dus ja, we geloven dat we iets kunnen doen, en we geloven ook dat we onze missie tot een volledig succes kunnen vervullen. Zijn wij dromers? Zeker, maar wie zegt dat een droom niet uitkomt?
Bedankt. En tot slot: denkt u dat URI een goede keuze heeft gemaakt? u tot voorzitter te kiezen?
Ik hoop het. Eerlijk gezegd is het bij URI de rol van de voorzitter om te dienen. De voormalige voorzitter, Preeta Bansalwas fantastisch en bracht URI naar nieuwe hoogten wat betreft het vaststellen van de innovatieve organisatievorm en het brengen van een vernieuwde basisvisie. En achter URI schuilt de visie van een reus, de oprichter ervan, bisschop Bill Swing, die ervan droomde en het werkelijkheid maakte, door de visie van enkelen tot een beweging te brengen die in slechts twintig jaar miljoenen mensen raakt. Dus ik zie mezelf gewoon als een dienaar van de 1.200 samenwerkingskringen die het werk elke dag doen, van mijn collega-trustees die een lange ervaring hebben in het dienen van hun gemeenschappen, en een partner van uitvoerend directeur Jerry White, en het personeel dat zich inzet voor hun gemeenschap. tijd om samenwerkingskringen te helpen groeien en actie te ondernemen. Ik hou van URI, ik hou van de mensen erin, ik hou van de mensen in het algemeen, en ik geloof dat het het ware potentieel heeft om een betere wereld tot stand te brengen. Waarom zou ik er dan mijn energie op besparen?
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
