URI Het staat bekend als ‘s werelds grootste basisorganisatie voor internationale interreligieuze samenwerking. Het brengt mensen van alle religies samen in meer dan 100 landen op alle continenten. We hadden de gelegenheid om Eric Roux, hun nieuw gekozen president, te interviewen.
In een wereld als de onze, waar conflicten steeds meer het oppervlak van de aarde bedekken en waar religies er niet in zijn geslaagd deze te voorkomen, waarom zou interreligieuze zaken er dan toe doen als ze er niet aan hebben bijgedragen?
Ik zou niet zeggen dat ‘religies hebben gefaald’, net zomin als ‘regeringen hebben gefaald’ of ‘de VN hebben gefaald’, ‘de OVSE mislukt”, enz. Als je iemand de schuld wilt geven, moet je eigenlijk zeggen dat wij als mensheid er tot nu toe niet in zijn geslaagd oorlogen en conflicten te voorkomen. Niemand van ons kan onszelf uitsluiten van de verantwoordelijkheid voor onze wereld. Maar schuldgevoel lost niets op. Veel mensen beschouwen interreligie als een activiteit waarbij een paar mensen van twee of drie grote religies samenkomen en een flauwe verklaring afleggen waarin wordt opgeroepen tot wereldvrede. Dat is niet wat het is.
Wij, bij URI, doen aan interreligieuze samenwerking. Dat betekent dat we mensen met verschillende geloofsovertuigingen bij elkaar brengen, hoe inclusiever hoe beter, en ervoor zorgen dat we samenwerken aan een specifiek doel. Laten we zeggen dat uw interreligieuze samenwerkingsgroep zich bezighoudt met milieuvraagstukken. Je belangrijkste doel zal zijn om efficiënt te zijn op dat gebied. Maar een onmiddellijk neveneffect zal zijn dat ze de ruimte zullen moeten delen met leeftijdsgenoten van andere religies, dezelfde realiteit van hun missie zullen moeten delen en samen zullen moeten communiceren om hun doelen te bereiken. Het resultaat zal zijn dat ze elkaar gaan begrijpen, vrienden worden en dat zal bijdragen aan een vreedzamere wereld. Het hangt uiteraard allemaal af van de reikwijdte en omvang van deze activiteiten. Er is heel veel samenwerking nodig om een opmerkelijk effect op mondiaal niveau te hebben.
Dus hoe werkt het specifiek?
Bij URI zijn het de achterban die leiding geven aan de inspanningen. We hebben wereldwijd meer dan 1.200 groepen ter plaatse, die we ‘samenwerkingskringen’ noemen. Ze bestaan uit mensen uit verschillende religies of spirituele tradities, die besloten hebben samen te werken om op specifieke terreinen een positieve impact te creëren. Sommige zijn toegewijd aan het herstel van het milieu en het beschermen van de aarde tegen de gevolgen van klimaatverandering. Sommigen zullen zich richten op het voorkomen van religieus geweld en healingsessies organiseren tussen ruziënde gemeenschappen om communicatie tussen hen tot stand te brengen. Sommigen richten zich op artistieke optredens die mensen samenbrengen die anders nooit van elkaar zouden leren. Sommigen werken samen met de VN tegen de verspreiding van kernwapens. Anderen zullen zich inzetten voor de bescherming van de rechten van inheemse gemeenschappen wanneer hun spirituele tradities in gevaar komen door onverdraagzaamheid en gevestigde belangen. Evenals tientallen andere onderwerpen of subonderwerpen. Maar uiteindelijk draagt iedereen bij aan het doel van URI, namelijk het bevorderen van dagelijkse en duurzame interreligieuze samenwerking, het beëindigen van religieus gemotiveerd geweld en het creëren van culturen van vrede, gerechtigheid en genezing voor de aarde en alle levende wezens.
En hoe zou u het verschil tussen URI en andere interreligieuze organisaties omschrijven?
Het is het basiscomponent dat echt het verschil maakt. Verschillende grote interreligieuze organisaties leggen de nadruk op religieuze leiders, voornamelijk van grote religieuze organisaties. Hoewel het belangrijk is om geloofsleiders erbij te betrekken, geloven wij dat het, om echt een brede impact te creëren, noodzakelijk is om iedereen de kans te geven om bij te dragen. En je zult misschien verrast zijn door sommige mensen, gelovigen of niet, die geen titels hebben en geen religieuze leiders zijn, en die in feite leiders in hun gemeenschap kunnen zijn als het gaat om het bevorderen van het goede. Het is niet zo dat we andere internationale interreligieuze organisaties bekritiseren, aangezien we partners zijn en zij uitstekend en cruciaal werk doen, maar de onze is een essentiële aanvulling. Beide zijn nodig: religieuze leiders en individuen die hun leven, of een deel van hun leven, willen wijden aan het bereiken van een betere wereld waarin mensen van alle religies of geen religies in harmonie kunnen samenleven. Ik zeg niet dat wij de enigen zijn die dat doen, maar dat maakt ons speciaal, als grote internationale organisatie.
In feite bestaat de raad van bestuur van URI uit mensen die interreligieuze activisten zijn, uit alle delen van de wereld. Zij worden door de samenwerkingskringen onderling gekozen. Het gebeurt niet van boven naar beneden, maar van onder naar boven en uiteindelijk gaat het op virtuoze wijze in cirkels. Degenen die de moeilijkheden ter plaatse kennen, zijn degenen die URI zullen helpen bij het definiëren van haar strategie om de uitdagingen te overwinnen. Ze krijgen hulp en ondersteuning van een staf die bestaat uit mensen die zeer toegewijd zijn aan interreligieuze zaken en het doel van URI. Het zijn van een URI-staflid, of het nu uitvoerend directeur, senior directeur, regiocoördinator of een andere functie is, is geen normale baan. Het is een missie, een vredestichtingsmissie onder leiding van mensen die zich met hart en ziel inzetten voor het bevorderen van begrip en samenwerking tussen mensen van alle religies en spirituele tradities.
Sorry dat ik een provocerende vraag stel, maar geloof je echt dat een organisatie als URI in staat is vrede op aarde te brengen, religieus gemotiveerd geweld te beëindigen en gerechtigheid te brengen voor alle levende wezens?
Weet je, het slechte gedrag achter oorlogen en geweld is besmettelijk. Maar dat geldt ook voor positief gedrag. De meeste mensen zijn geïnteresseerd in een leven in harmonie met anderen. Er zijn maar weinig mensen die echt van oorlog houden. Als ze voorbeelden zien van goed gedrag onder mensen met verschillende achtergronden, vinden ze weer hoop.
Een paar dagen geleden ontving ik een bericht van een van onze samenwerkingskringen in Sri Lanka, omdat zij een project waren gestart om mangrove-ecosystemen in een lagune in het district Puttalam te herstellen. Het lijkt misschien iets kleins, maar dat is het niet. Als ze dit doen, verzamelen ze allereerst leden uit de omliggende dorpen die komen om aan de actie deel te nemen, en ze mengen zich allemaal met mensen die niet hetzelfde geloof hebben als zij, en delen de vreugdevolle ervaring om iets te doen. positief voor hun samenleving. Dat is veel krachtiger dan slecht gedrag, omdat het als een zonnige waarheid in je ziel zal blijven. Het zal veel moeilijker zijn om zulke mensen tot geweld te bekeren, omdat ze het goede hebben geproefd van in vrede samenleven en samenwerken om positieve doelen te bereiken. Dat zal de oorlog in het Midden-Oosten niet stoppen, kun je me vertellen. Nou ja, dat denk ik niet, tenzij je in het vlindereffect gelooft. Maar laten we zeggen dat rond de lagune slechts 1.000 mensen het opmerkten. Hun leven verandert daardoor. Vermenigvuldig dit met 1.200 (het aantal samenwerkingscirkels) en 365 dagen in een jaar, en je krijgt een aanzienlijk groter aantal mensen die getroffen worden door positieve interreligieuze samenwerking. Maar zelfs als het alleen om die duizend mensen in Sri Lanka zou gaan, zou het de moeite waard zijn. Zonder het positieve effect op de mangroven te vergeten, waardoor toekomstige generaties beter kunnen overleven.
Ik zeg niet dat het genoeg is. We zijn ons terdege bewust van de noodzaak om te groeien en de samenwerking te vergroten, overal en op elk moment, als we de kans willen hebben om de chaos die door enkelen is gecreëerd tegen te gaan. Maar we weten uit ervaring dat dit de manier is: mensen samenbrengen en laten werken aan een gemeenschappelijk positief doel, waarbij iedereen de kans heeft om te helpen, bij te dragen en te creëren.
Ik zou hieraan het volgende willen toevoegen: ja, het gaat niet goed met de wereld, en ja, er zijn oorlogen en conflicten, religieuze vervolgingen, onrecht, intolerantie, haatzaaiende uitlatingen, terrorisme en er is vandaag de dag ook sprake van een enorme uitdaging op milieugebied. We mogen echter nooit vergeten dat er ook mooie dingen bestaan en dat veel dingen in de wereld goed gaan. Veel mensen werken voor het goede, veel initiatieven creëren een betere wereld, de meeste mensen houden van elkaar, de wonderen van het leven gebeuren elke dag, en dat is het belangrijkste in de mensheid, maar ook in de schepping in zijn omgeving. Wij, de mensen, weten hoe we magie moeten beoefenen. Het is gewoon een kwestie van meer doen voor een betere wereld en slechte dingen niet langer als fataal accepteren.
Dus ja, wij geloven dat we iets kunnen doen en we geloven ook dat we onze missie met volledig succes kunnen vervullen. Zijn wij dromers? Zeker, maar wie zegt dat een droom niet uitkomt?
Bedankt. En tot slot: denkt u dat URI een goede keuze heeft gemaakt? hem tot president kiezen?
Ik hoop het. Eerlijk gezegd is het bij URI de rol van de president om te dienen. De voormalige president, Preeta Bansalwas fantastisch en bracht URI naar nieuwe hoogten in termen van het vestigen van de innovatieve organisatievorm en het brengen van een vernieuwde basisvisie. En achter URI schuilt de visie van een reus, de oprichter ervan, bisschop Bill Swing, die ervan droomde en het werkelijkheid maakte, door de visie van enkelen naar een beweging te brengen die in slechts twintig jaar miljoenen bereikt. Ik zie mezelf dus eenvoudigweg als een dienaar van de 1.200 coöperatieve kringen die het werk elke dag doen, van mijn collega-bestuurders die een lange geschiedenis hebben in het dienen van hun gemeenschappen, en een partner van uitvoerend directeur Jerry White en het personeel dat er hun tijd aan besteedt. Het is tijd om samenwerkingskringen te helpen groeien en actie te ondernemen. Ik hou van URI, ik hou van de mensen erin, ik hou van mensen in het algemeen en ik geloof dat het het ware potentieel heeft om een betere wereld te maken. Waarom zou je er dan energie op besparen?
