In de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, in Mexico-Stad, heeft de kardinaal-prefect van het Dicasterie voor de Heiligverklaringen, die paus Franciscus vertegenwoordigt, vandaag de zaligverklaringsmis gevierd van pater Moisés Lira Serafín (1853-1950), missionaris van de Heilige Geest en oprichter van de Congregatie van de Missionarissen van Liefde van Maria Onbevlekt. Hij was, zo zei hij, een getuige van de vreugde om als zoon altijd de wil van de Vader te doen, maar ook een groot geestelijk leidsman.
Alessandro Di Bussolo – Vaticaanstad
De nieuwe gezegende, pater Moisés, reproduceerde in zichzelf « het beeld van Christus de Zoon, zachtmoedig en nederig », en stelde dit gezicht van Jezus voor « ook de imitatie van zijn geestelijke dochters, de ‘Missionarissen van Liefde van de Onbevlekte Maria’, en begeleidde hen langs het pad van de spirituele kindertijd.
Hij sprak over God als een ware zoon en sprak over hem ‘als een echte vader, en dat met een tederheid die indrukwekkend was’, en hij leefde de ‘kleinheid’ van een zoon, met de vreugde altijd de wil van de Vader te doen, zelfs toen hij erg ziek was en op de grond lag. Maar hij was ook een groot leraar op het gebied van geestelijk vaderschap, en biechtvader, voor veel mensen die hij ook ‘begeleidde bij hun keuze voor het leven’.
Zo verwees kardinaal Marcello Semeraro, prefect van het Dicasterie voor de Heiligverklaringen, in de preek van de zaligverklaringsmis naar de Mexicaanse priester Moisés Lira Serafín, een missionaris van de Heilige Geest die in de eerste helft van de vorige eeuw leefde. , vandaag gevierd, als vertegenwoordiger van paus Franciscus, in de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, in Mexico-Stad.
Ik imiteerde Jezus, zachtmoedige en nederige Zoon
Verwijzend naar de passage uit het evangelie van Matteüs die in de liturgie voorkomt, waarin Jezus de discipelen uitnodigt om zo klein te worden als kinderen, om ‘de grootste in het koninkrijk der hemelen’ te zijn, herinnerde de kardinaal zich samen met Sint-Bernardus: dat de kleine die we moeten navolgen ‘Jezus is, die zachtmoedig en nederig van hart was’.
En dit, zo benadrukte hij, was een van de kenmerken van de nieuwe gezegende, geboren in 1853 in de streek van Puebla, en stichtte in 1934 de Congregatie van de Missionarissen van Liefde van Maria Onbevlekt Maria, met de missie om alle mensen te helpen om als geliefde kinderen van God te leven, en stierf in 1950 in Mexico-Stad.
Pater Moisés herinnerde zich, zoals een getuige tijdens het zaligverklaringsproces zei, Semeraro dat « als het om God ging, hij sprak als een echte zoon en over God sprak als een echte vader. » Wat we allemaal moeten doen, zo vervolgde hij, is proberen het Onze Vader te bidden tijdens deze Heilige Mis, “met vreugde en vertrouwen.”
Vrolijk en speels, zelfs als je ziek bent
De prefect van het Dicasterie voor de Heiligverklaringen gaf toe dat de nieuwe gezegende niet tot deze geest van een ‘zoon’ kwam door ‘een gemakkelijk pad te volgen’. Hij herinnerde zich dat hij op zeer jonge leeftijd voor het eerst zijn moeder verloor, toen hij nog maar vijf jaar oud was, en vervolgens vanwege het werk van zijn vader voortdurend moest verhuizen. Maar « zijn karakter bleef vrolijk, speels en grappend. » Zijn religieuze broers bevestigen dat « zijn doel was om anderen gelukkig te maken. »
Zelfs aan het eind van zijn leven zei een andere getuige: ‘Ik heb pater Moisés persoonlijk heel ziek en ter aarde gezien, en toch maakte hij grapjes met ons. Te midden van zijn talrijke ziekten probeerde hij ons en anderen niet tot last te zijn. Dit is hoe de nieuwe gezegende, voor kardinaal Semeraro, de ‘kleinheid’ beleefde waarover het Evangelie tot ons sprak.
Het charisma van biechtvader en geestelijke vader
Het tweede kenmerk van de nieuwe gezegende dat in de homilie naar voren werd gebracht, was ‘zijn bijzondere charisma voor geestelijke leiding’, als biechtvader, zes tot acht uur per dag, maar ook ‘in de begeleiding van veel mensen, die hij ook begeleidde bij hun keuze van leven ».
«Zijn geestelijke kindertijd werd hier getransformeerd in geestelijk vaderschap, waarmee hij vrede, vertrouwen op God en zekerheid in de harten bijbracht. ‘Hij maakte niet depressief, maar verhief eerder de geest, zeiden ze over hem, en dit is een diep gevoelde behoefte in de kerk van vandaag.’
Daarom is in de Een werkend instrument van de tweede zitting van de XVI Gewone Algemene Vergadering van de Bisschoppensynode, gepland voor oktober, en benadrukt dat “een synodale Kerk een Kerk is die luistert, in staat is om te verwelkomen en te begeleiden”, stelt zij voor “om leven te geven aan een erkend en uiteindelijk heeft ‘luisteren en begeleiding’ ingesteld als een ‘open deur’ naar de gemeenschap, waardoor mensen ‘binnen kunnen komen zonder zich bedreigd of beoordeeld te voelen’.
Encomienda aan de “Virgen Morenita” van Guadalupe
De kardinaal vertrouwde al deze bedoelingen toe « aan de Maagd Maria, de donkere Maagd die zo geliefd en vereerd wordt in dit heiligdom van Guadalupe. » En hij herinnerde zich de woorden van de paus, van 12 december 2022, tijdens de mis van het feest van de heilige Maria van Guadalupe, toen hij herinnerde dat we in een “bittere tijd leven, vol oorlogsfragmenten, van groeiend onrecht, van honger, armoede, lijden.
Maar het geloof en de liefde van God leren ons ‘dat dit ook een gunstige tijd van verlossing is’, waarin de Heer, door de Maagd Maria, een mestizo, ons zijn Zoon blijft geven en ons uitnodigt ‘om uit te gaan’. om onze vergeten en weggegooide broeders in onze consumentistische en apathische samenlevingen te ontmoeten. Bij dit alles, zo concludeerde Semeraro, kunnen “het voorbeeld en de voorspraak van de gezegende Mozes” ons ook helpen.
Het graf van pater Moisés Lira Serapín in de Nationale Verzoeningstempel van San Felipe de Jesús, Mexico-Stad
Het wonder voor de zaligverklaring en het graf
De wonderbaarlijke genezing van een zwangere vrouw, Rosa María Ramírez Mendoza, die na 22 weken zwangerschap ontdekte dat ze aan een zeer ernstige foetale afwijking leed, wordt toegeschreven aan de tussenkomst van pater Moisés Lira Serafín. De vrouw weigert de zwangerschap te beëindigen, zoals de doktoren suggereren, en vertrouwt haar situatie trouw toe aan pater Moisés, wiens boek over haar priesterroeping ze op dat moment aan het lezen is, waarbij ze negen opeenvolgende dagen genezing van hem aanroept.
Bij een controle in de zesde maand van de zwangerschap vertelde de arts de patiënte tot haar verbazing dat de afwijking verdwenen was en dat de foetus in goede gezondheid verkeerde. Op 6 september 2004 beviel Rosa María van Lissette Sarahí, een volkomen gezond meisje. Pater Moisés wordt vandaag begraven in de Nationale Verzoeningstempel van San Felipe de Jesús, in Mexico-Stad. Hier, waar hij in de jaren dertig hielp bij het vinden en dienen.
