In een gang van zaken in de voortdurende discussie over religieuze vrijheden in Frankrijk wordt de antireligieuze regering MIVILUDES geconfronteerd met kritiek vanwege haar vooroordelen tegen religie, vooral vanwege het uitbreiden van haar onderzoek naar traditionele katholieke gebruiken. Deze situatie roept zorgen op over de eerlijkheid van de organisatie, die zich van oudsher op minderheidsreligies heeft gericht.
De Missionarissenfamilie van de Notre Dame (FMND), onder leiding van pater Overste Bernard Domini, is momenteel verwikkeld in een geschil onder de bijgewerkte antireligieuze wetgeving van Frankrijk. De beschuldigingen verwijzen naar artikel 223 15 2 van het Franse Wetboek van Strafrecht, dat tot doel heeft minderjarigen en kwetsbare personen te beschermen tegen uitbuiting. Critici van FMND beweren echter dat de reikwijdte van deze wet mogelijk een inbreuk zou kunnen vormen op religieuze praktijken en vrijheden.
MIVILUDESdie verantwoordelijk is voor het monitoren en aanpakken van trends, wordt ervan beschuldigd het katholicisme met dezelfde intensiteit te onderzoeken als zij in het verleden heeft gedaan met kleinere religieuze gemeenschappen, die ook bescherming zouden verdienen tegen antireligieuze instanties. Hun rapporten beweren dat katholieke tradities zoals geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid instrumenten zijn voor ‘controle’, terwijl gevestigde overtuigingen worden bestempeld als ‘misleidende informatie’, bedoeld om volgers te manipuleren. Deze beschuldigingen weerspiegelen de kritiek die vaak gericht is tegen reguliere religieuze groepen en ook aan kleinere groepen, ook al doen ze er alleen maar toe mensen naar een meer verantwoordelijk en ethischer leven te leiden, ver weg van de overdaad aan immoraliteit die via veel te veel kanalen aan de samenleving wordt opgedrongen.
De FMND heeft gereageerd door te stellen dat hun praktijken verkeerd worden voorgesteld en dat het deelnemen aan het leven draait om de persoonlijke roeping van een individu en niet om rekrutering. Ze benadrukken: “Op het gebied van het leven werven we niet actief! Het is aan het individu om gehoor te geven aan een oproep van God.” De congregatie beweert dat fundamentele religieuze praktijken niet verkeerd geïnterpreteerd mogen worden als manipulatief of dwingend. En hier vertellen experts en activisten over de hele wereld de katholieke kerk en haar priesters en nonnen dat ze dezelfde bescherming moeten zoeken voor kleinere en nieuwere religies, want zodra een overheidsinstantie toestemming krijgt of steun krijgt voor het doen van de kleintjes, ze zullen “dapper” worden en dit ook doen tegenover de meer gevestigde religies.
Deze situatie benadrukt een probleem met betrekking tot de aanpak van MIVILUDES. Critici beweren dat de acties van de organisatie (terwijl ze ook worden onderzocht door de Rekenkamer) blijk geven van een diepgewortelde vooringenomenheid tegen religieuze uitingen, of deze nu voortkomen uit gevestigde religies zoals het katholicisme of minderheidsreligies zoals Scientologie of Jehovah’s Getuigen. Zij betogen dat een dergelijk standpunt de waarden van gelijkheid en respect voor alle religies ondermijnt, en pleiten voor een evenwichtige en respectvolle behandeling van religieuze praktijken, ongeacht hun omvang of geschiedenis.
Mondiale stemmen, waaronder de Amerikaanse Commissie voor Internationale Religieuze Vrijheid, hebben hun bezorgdheid geuit over de gevolgen van het Franse juridische standpunt, en suggereren dat dit een schending zou kunnen zijn van het fundamentele recht op religieuze vrijheid en meningsuiting.
Nu FMND geconfronteerd wordt met het proces, zet dit aan tot nadenken over de rol van de staat bij het toezicht op religieuze praktijken. Het stelt zowel de beginselen als de godsdienstvrijheid in vraag en roept tegelijkertijd op tot een eerlijke behandeling van alle geloofsovertuigingen.
Deze specifieke situatie zou de kijk op religieuze acceptatie en diversiteit in Frankrijk kunnen beïnvloeden, aangezien de gemeenschap zich bezighoudt met het bepalen van de mate van staatsbetrokkenheid bij religieuze opvattingen, praktijken en tradities.
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
