Artikel door Dr. Guillermo A. Ahumada
Bisschop/hoofdkapelaan
Het probleem van het kwaad is door de geschiedenis heen een van de meest uitdagende vragen in de filosofie en theologie geweest. De aanwezigheid van lijden, honger, misdaad en oorlog roept moeilijke vragen op over het bestaan en de aard van God. In dit schrijven presenteer ik deze vragen vanuit een sociaal en praktisch perspectief, waarbij ik reflecties bied over waarom, volgens verschillende interpretaties, God zoveel kwaad in de wereld toelaat en hoe we ons actief kunnen engageren om positieve veranderingen tot stand te brengen.
Het probleem van het kwaad is verdeeld in twee hoofdcategorieën:
-
Natuurlijk kwaad: Natuurrampen, ziekten en honger.
-
Moreel kwaad: Misdaden, oorlogen en menselijke handelingen die lijden veroorzaken.
Een van de meest voorkomende antwoorden op het probleem van het kwaad is het concept van vrije wil. Volgens deze opvatting gaf God de mens de vrijheid om te kiezen tussen goed en kwaad. Deze vrijheid is essentieel om liefde en vriendelijkheid oprecht te laten zijn. Het impliceert echter dat mensen beslissingen kunnen nemen die lijden en kwaad veroorzaken.
Een andere interpretatie is dat de aanwezigheid van het kwaad dient als een test voor geloof en karakter. Lijden en moeilijkheden kunnen de veerkracht en spiritualiteit van mensen versterken, waardoor ze tot grotere afhankelijkheid en vertrouwen in God kunnen komen.
In sommige doctrines worden kwaad en lijden gezien als gevolgen van de erfzonde. Deze visie suggereert dat de mensheid, door zich af te keren van Gods wil, chaos en kwaad in de wereld heeft geïntroduceerd. In de filosofische wereld wordt het als onwetendheid beschouwd.
Vanuit sociaal perspectief is het van cruciaal belang om de menselijke verantwoordelijkheid te erkennen bij het creëren en in stand houden van veel kwaad. Oorlogen, hongersnood en misdaad zijn vaak het gevolg van politieke, economische en sociale beslissingen. Vragen waarom God zoveel kwaad toestaat, kan een manier zijn om de aandacht af te leiden van onze eigen collectieve verantwoordelijkheid.
De confrontatie met het kwaad houdt ook een reactie van de gemeenschap in. Niet-gouvernementele organisaties, kerken en andere gemeenschapsgroepen spelen een cruciale rol bij het verlichten van het lijden. Solidariteit en collectieve actie kunnen lijden omzetten in kansen voor hulp en hoop.
Het aannemen van de toewijding aan vrede is absoluut noodzakelijk.
Het is normaal dat je je overweldigd voelt en over zoveel kwaad wilt klagen, maar huilen is niet genoeg. Als samenleving moeten we ons actief inzetten om samen te komen en betekenisvolle veranderingen door te voeren. Kritiek leveren zonder actie te ondernemen zal ertoe leiden dat we worden opgeslokt door de misdaad en de hopeloosheid die elke dag toenemen.
Als christelijke of religieuze gemeenschap prediken we vaak liefde, vrede en goede wil, maar we zijn niet altijd een weerspiegeling van deze waarden. Het is essentieel dat onze daden overeenkomen met onze woorden. We moeten eraan werken om echte voorbeelden van vrede en liefde in onze gemeenschappen te zijn.
Om de toewijding aan vrede op zich te nemen, kunnen we anderen informeren over het belang van vrede en solidariteit. Actief deelnemen aan initiatieven die het sociaal welzijn bevorderen. Bied hulp en troost aan degenen die lijden en toon medeleven en solidariteit. Pleit voor beleid dat de ongelijkheid vermindert en sociale rechtvaardigheid bevordert.
Voor velen is de vraag niet alleen waarom het kwaad bestaat, maar ook hoe we desondanks betekenis en doel kunnen vinden. Spiritualiteit, religie en filosofie bieden diverse routes om lijden te begrijpen en ermee om te gaan.
De verhalen van individuen en gemeenschappen die het kwaad onder ogen hebben gezien en overwonnen, kunnen krachtige inspiratiebronnen zijn. Deze verhalen laten zien dat, hoewel lijden een onontkoombare realiteit is, er ook capaciteit is voor veerkracht, mededogen en transformatie.
De vraag « Waar is God? » Te midden van zoveel kwaad is er geen eenvoudig antwoord. De uiteenlopende theologische interpretaties en sociale perspectieven nodigen ons uit om na te denken over de complexiteit van het lijden en de menselijke verantwoordelijkheid. Tegelijkertijd moedigen ze ons aan manieren te zoeken om het kwaad te verzachten door collectieve actie en solidariteit, waarbij we betekenis en doel vinden in ons vermogen om anderen lief te hebben en te helpen.
Een engagement voor vrede maken vergt meer dan alleen woorden; Het vereist concrete acties en een collectieve inspanning om het kwaad in het goede te veranderen, waardoor de wereld een rechtvaardiger en medelevender plek wordt.
Waar is God? Wat we zeker weten nadat we hebben geanalyseerd wat we ervaren, is dat we weten waar God niet is.
