MENTALE GEZONDHEID (NAAR originelen in het Spaans) De plenaire zitting van de burgerlijke kamer van het Hooggerechtshof, in haar uitspraak STS 960/2024, van 9 juliNAAR en gepubliceerd op de 12e als reactie op het beroep na zijn nederlaag bij het Provinciaal Hof van de Spaanse Vereniging voor Psychiatrie (SEP), geeft toe dat de meningen en harde kritiek die de Burgercommissie voor de Mensenrechten (CCDH en CCHR) uiten over psychiatrische misstanden zoals degenen die zich schuldig maken aan het gebruik van psychotrope drugs, onvrijwillige opname in een ziekenhuis, elektroshocks, psychochirurgie en dergelijke, ‘zijn niet vrijgesteld van voldoende feitelijke basis’, en daarom besluit zij het recht te beschermen om deze uitingen te uiten, zelfs op een harde manier. , omdat het van “ongetwijfeld algemeen belang” is, zoals weergegeven in dit uittreksel uit de uitspraak:
“De publicaties in kwestie behandelen een kwestie van ongetwijfeld algemeen belang: het debat over bepaalde praktijken in de psychiatrie. Uit de uitgebreide documentatie die de beklaagden hebben overgelegd blijkt duidelijk dat dit debat bestaat. De door de verdachte ingediende rapporten van de VN-rapporteurs (in het bijzonder het ‘2017’-rapport)Verslag van de Speciale Rapporteur voor het recht van een ieder op het genot van de hoogst haalbare standaard van lichamelijke en geestelijke gezondheid‘en 2018 ‘Jaarrapport van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties†over ‘Geestelijke gezondheid en mensenrechtenâ€) zijn een goede illustratie van het belangrijke maatschappelijke, politieke en wetenschappelijke debat over de onderwerpen die in de ondervraagde publicaties aan bod komen.
Het debat over bepaalde psychiatrische praktijken en in het bijzonder over onvrijwillige opname in een ziekenhuis, het gebruik van psychotrope geneesmiddelen, vooral als de patiënten kinderen of adolescenten zijn, of chirurgische of elektroconvulsieve behandelingen, is van bijzonder belang in de huidige samenleving.
Bovendien stelt het Hooggerechtshof: “ondanks de grofheid van sommige van zijn uitingen (…), de inhoud ervan houdt rechtstreeks verband met het publieke debat in een democratische samenleving (…) En het maakt deel uit van het gedrag dat de CCDH waarneemt om via haar publicaties actief te interveniëren in het maatschappelijke debat over de psychiatrie.”
Op basis hiervan heeft het Hooggerechtshof geoordeeld dat de Spaanse Vereniging voor Psychiatrie (SEP) de kritiek van de Burgercommissie op Mensenrechten. (CCDH) en de Burgercommissie voor de Mensenrechten van Spanje (CCDH).
Salvador FernandezVoorzitter van de Commissie van Spaanse Burgers op MensenrechtenNa het horen van het vonnis verklaarde hij dat:
‘Het is belangrijk dat er bescherming is, zodat de talloze misstanden die op het gebied van de psychiatrie zijn gepleegd bekend worden gemaakt, en de tijd is gekomen om de drastische hervormingen door te voeren waar de WHO, de VN en vooral de slachtoffers van een eeuw om hebben gevraagd. -oud systeem dat meer pijn dan glorie heeft gebracht, Wij zijn iedereen dankbaar die zich op de een of andere manier inzet om psychiatrische misstanden aan het licht te brengen en te beëindigen.en vanuit ons team moedigen we de samenleving aan om niet te zwijgen melden door www.saludmentalyderechos.org elk misbruik op het gebied van de psychiatrie, of het nu gaat om het etiketteren en toedienen van gevaarlijke psychotrope medicijnen aan kinderen, gedwongen behandeling, gebrek aan geïnformeerde toestemming, onvrijwillige opname in een ziekenhuis of het gebruik van elektroshocks, dat door artsen en mensenrechtendeskundigen herhaaldelijk als marteling is omschreven.
CCHR werd in 1969 mede opgericht door de Kerk van Scientologie en emeritus hoogleraar psychiatrie Dr. Thomas Szasz als onafhankelijke waakhond voor de geestelijke gezondheidszorg in een tijd waarin De patiënten werden geïnstitutionaliseerd, mishandeld, ontdaan van hun grondwettelijke, burger- en mensenrechten en aan hun lot overgelaten..
Zoals verklaard door de medeoprichter van CCHR Thomas Szasz:
“Zij waren toen de enige organisatie, en zijn nog steeds de enige, die actief probeerde psychiatrische patiënten te bevrijden die gevangen zaten in psychiatrische ziekenhuizen met wie ze niets aan de hand hadden, die geen enkele misdaad hadden begaan, die het ziekenhuis wilden verlaten. En dat was voor mij een heel waardevol doel; Het is nog steeds een waardevol doel. We moeten de CCDH eren omdat het werkelijk de organisatie is die, voor de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid, een politiek, sociaal en internationaal belangrijke stem heeft laten horen in de strijd tegen de psychiatrie. “Dit is nog nooit eerder in de geschiedenis van de mensheid gebeurd.”
CCHR en haar nationale en plaatselijke afdelingen over de hele wereld hebben lang gevochten voor het herstel van de fundamentele en onvervreemdbare mensenrechten op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg, inclusief, maar niet beperkt tot, volledige en geïnformeerde toestemming voor de medische legitimiteit van psychiatrische diagnoses, de risico’s van psychiatrische diagnoses, behandelingen, het recht op alle beschikbare medische alternatieven en het recht om elke behandeling die als schadelijk wordt beschouwd te weigeren.
Bij één uitspraak van het Provinciaal Hof van Madrid 64/2024 van 10 februariwaartegen beroep werd aangetekend door de SEP, legden de rechtbanken uit dat CCHR en CCDH:
“is gericht op de strijd tegen misstanden in de psychiatrie en vooral tegen het voorschrijven door deze professionals van medicijnen voor de behandeling van geestesziekten en ziekten, en haar werk is erkend door de speciale rapporteur van de VN-Commissie voor de Rechten van de Mens, die dat in 1986 verklaarde hij had geholpen bij het aannemen van talloze wetten op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg ter verdediging en behoud van de rechten van mensen volgens de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, leden van het Comité voor de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties en verschillende leden van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en het Congres en de Senaat van Californië.”
In de tekst bevat de uitspraak van het Hooggerechtshof enerzijds de documentaire video’s waarin CCHR haar bewijsmateriaal en krachtige verklaringen, meningen en zorgen laat zien:
« Aan de andere kant geeft de website www.cchr.org.es, waarvan de inhoud eigendom is van en beheerd wordt door CCHR (Citizen Commission on Human Rights), toegang tot acht documentaires die uitleggen wat zij beschouwen als ‘psychiatrisch misbruik’. »
En ook het “informatieve materiaal” dat te vinden is op de website https://www.ccdh.es van de Citizen Commission on Human Rights van Spanje (CCDH) waar 19 brochures staan met zeer sterke titels, zoals “Kinderdrugsgebruik. Psychiatrie vernietigt levens. Rapport en aanbevelingen over frauduleuze psychiatrische diagnoses en het gedwongen drogeren van jongeren”; ‘Dodelijke beperkingen. « Therapeutische » psychiatrische aanval. Rapport en aanbevelingen over het gewelddadige en gevaarlijke gebruik van dwangmaatregelen in instellingen voor geestelijke gezondheidszorg”; “Brutale therapieën. Schadelijke psychiatrische ‘behandelingen’. Rapport en aanbevelingen over de destructieve praktijken van elektroshocks en psychochirurgie”; of ‘Psychiatrische nalatigheid, de ondermijning van de geneeskunde.’ Rapport en aanbevelingen over onder meer de destructieve impact van de psychiatrie op de gezondheidszorg.
De Spaanse Vereniging voor Psychiatrie klaagde over verklaringen waarin de CCDH en anderen stelden dat “psychiaters criminelen zijn, voorlopers van genocides, verantwoordelijk voor de erosie van onderwijs en gerechtigheid, aanstichters van medicijn verslavingen, drugshandelaren, frauduleuze beoefenaars of managers van geweld en terrorisme, dat sommige psychiaters hun patiënten seksueel misbruikten en zelfs dat ‘[t]Er is een onbekend aantal gedwongen abortussen Spanje door psychiaters, deelname van Duitse psychiaters aan de nazi-holocaust [for which the German Psychiatric Association has publicly apologised]rassendiscriminatie” en andere beschrijvingen en feitelijke verklaringen.
De Eerste Civiele Kamer van het Hooggerechtshof concludeerde dat de uitspraak waartegen de SEP beroep had aangetekend, de jurisprudentiële criteria correct had toegepast om het conflict tussen de vrijheid van meningsuiting en het recht op eer op te lossen.
En wat betreft de context waarin de uitspraken in kwestie zijn gedaan, hoewel sommige ervan als serieus kunnen worden beschouwd, zegt de uitspraak, is het gedrag van de CCDH bij het maken van deze publicaties onderdeel van een publiek debat dat van groot belang is in de huidige samenleving instemmen met het elimineren van dergelijke publicaties zou een buitensporige beperking van de vrijheid van meningsuiting zijn die niet zou worden gerechtvaardigd door een dwingende sociale behoefte.
Ook de SEP klaagde over uitspraken, zoals die van een psychiater Dr. Thomas Szasz als hij zegt “De psychiatrie is waarschijnlijk de meest destructieve kracht die de samenleving de afgelopen zestig jaar heeft beïnvloed”, of “de psychiatrie dient als een machine van sociale controle die soms een instrument wordt voor sociale en politieke wraak”, worden er onder meer aan toegeschreven.
De SEP betoogde dat de vrijheid van meningsuiting dit soort uitspraken niet zou moeten omvatten, wat het Hooggerechtshof heeft tegengesproken door te overwegen dat de uitspraken en kritiek van de CCDH en de CCHR worden verspreid in een publiek debat over de psychiatrie.
De uitspraak van het Hooggerechtshof herhaalt het belang van de vrijheid van meningsuiting in de context van debatten van openbaar belang, zelfs wanneer kritiek beledigend kan zijn voor bepaalde entiteiten of professionals, in overeenstemming met wat het hof van beroep heeft gezegd. En dit is waar het Hooggerechtshof het volgende zegt:
“Deze overheersing van de vrijheid van meningsuiting boven het recht op eer bij het uiten van meningen over zaken van algemeen belang komt zelfs voor wanneer de meningsuiting op een onbeschofte, wrede of kwetsende manier wordt gedaan en kan de persoon die hierdoor wordt getroffen, irriteren, verontrusten of van streek maken de materie. » uitspraken in kwestie, omdat deze vereist zijn door pluralisme, tolerantie en de geest van openheid, zonder welke er geen democratische samenleving mogelijk is.
Zoals de uitspraken van het EHRM van 8 november 2016, Magyar Helsinki Bizottság v. Hongarije, van 13 maart 2018, Stern Taulats en Roura Capellera v. Spanje, van 20 november 2018, Toranzo Gómez v. Spanje, en 11 mei uit 2021, Halet v. Volgens de staat Luxemburg beschermt de vrijheid van meningsuiting niet alleen ideeën die gunstig worden ontvangen of als onschadelijk of onverschillig worden beschouwd, “maar ook ideeën die beledigen, aanstootgevend of verontrustend zijn.” En de uitspraak van het Grondwettelijk Hof 226/2016 van 22 december, waarin eerdere uitspraken worden aangehaald, geeft aan dat “binnen het brede raamwerk dat aan de vrijheid van meningsuiting wordt verleend, volgens onze doctrine, “die uitingen die, hoewel ze de eer van anderen aantasten, worden beschermd, worden onthuld als noodzakelijk voor de presentatie van ideeën of meningen van openbaar belang.”
Eerder gepubliceerd in The European Times.
