Het grote eiland in de Indische Oceaan behoort tot de armste van Afrika, waar de meeste mensen op het land of op zee hun brood verdienen.
Net als veel andere landen in de regio lijdt het land onder de gevolgen van de klimaatverandering.
Daniel Dickinson van UN News reisde naar het dorp Mokala, in de regio Anosy, waar hij sprak met de voorzitter van de plaatselijke vissersvereniging, Gaston Imbola, en met Valencia Assanaly, nationaal coördinator van het Eco-Langouste Sud Project van de IAO.
Gastón Imbola maakt zijn netten klaar voor een visreis.
Gaston Imbola: Het wordt gevaarlijker om in deze wateren te vissen omdat de wind sterker wordt en het weer minder voorspelbaar is. Er zijn mensen omgekomen omdat hun traditionele houten kano’s in de oceaan zijn gekapseisd. Nog maar een week geleden werden drie vissers uit een andere stad voor onze kust gered nadat ze in moeilijkheden waren geraakt. Twee waren extreem zwak.
Valenciaans arsenaal: De klimaatverandering heeft grote gevolgen voor de visserij in deze regio. Stijgende zeetemperaturen en afnemende regenval leiden tot sterkere wind, wat resulteert in grotere golven en gevaarlijkere zeeomstandigheden voor vissers.
04-02-2024-ILO-Mada-01
Gaston Imbola: Vroeger konden we ongeveer 20 dagen per maand vissen, maar bij sterkere en uitdagendere wind is het nu tussen de 11 en 15. Ik ben niet zo streng over de omstandigheden, maar soms neem ik risico’s omdat ik mijn gezin moet voeden.
Valencia Assanaly is de nationale coördinator van het ILO Southern Ecolocust Project.
Valenciaans arsenaal: Bij de ILO erkennen we dat vissers als Gastón steun nodig hebben, dus helpen we hen hun inkomstenbronnen te diversifiëren, maar ook veiliger te vissen, onder meer door samen te werken aan digitale waarschuwingssystemen die gevaarlijke omstandigheden in de zee onder de aandacht brengen.
04-02-2024-ILO-Mada-03
Gaston Imbola: In het verleden was het onze traditie om de avond voordat we gingen vissen naar de wind te luisteren en de zee te observeren. Maar nu kunnen we gedetailleerde informatie krijgen over de windrichting en de golfgrootte door een informatiedienst voor vissers te bellen. Dit helpt ons bij het nemen van een beslissing of het veilig is om te vissen of niet. Vanochtend gaan we dus vissen omdat er een oranje waarschuwing is waarin wordt opgeroepen tot voorzichtigheid, maar vanmiddag zullen de omstandigheden verslechteren en is er een rode waarschuwing, wat betekent dat het te gevaarlijk is om uit te gaan.
Valenciaans arsenaal: De ILO heeft de digitalisering van het systeem voor vroegtijdige waarschuwing ondersteund, zodat vissers informatie via sms-berichten kunnen ontvangen. We bieden ook expertise in het diversifiëren van inkomstenbronnen, inclusief het versterken van praktijken voor de niet-kreeftvisserijsector, die momenteel de belangrijkste inkomstenbron van de gemeenschap is. Hoewel een van onze hoofddoelen het ontwikkelen van de capaciteit, winstgevendheid en duurzaamheid van de kreeftenvisserij is, erkennen we dat diversificatie belangrijk is omdat vissers hierdoor beter bestand zijn tegen de soorten negatieve klimaatveranderingen die we zien.
Het weer in het zuiden van Madagaskar wordt onvoorspelbaarder als gevolg van de klimaatverandering.
Gaston Imbola: Het kreeftenseizoen loopt van april tot december, wat samenvalt met een van de slechtste weersomstandigheden op zee. Er zijn 98 vissersfamilies in deze stad met ongeveer 800 inwoners en samen hebben we het afgelopen seizoen in negen maanden tijd 10 ton gevangen. Kreeft wordt voor een goede prijs verkocht, dus het is een groot voordeel voor de stad.
Valenciaans arsenaal: De ILO ondersteunt vissers ook om zichzelf zo te organiseren dat ze een fatsoenlijke werkomgeving hebben, hun rechten kennen en ervoor zorgen, als belanghebbenden, dat ze deel uitmaken van de waardeketen van kreeft.
Gaston Imbola: De grootste markt voor onze kreeft is Japan, waar we levende kreeften verschepen. Klanten in Europa nemen het vlees bereid mee. Ik weet niet veel over Japan, maar ik ben er trots op dat Japanners ons product kopen en ervan genieten, en dat mijn kleine stad en land aan de andere kant van de wereld erkend worden voor het produceren van uitstekende kreeft.
