“Dit is de gevaarlijkste periode; “Als mensen eenmaal terug naar het noorden trekken, zullen de meeste ongelukken gebeuren, omdat ze niet weten waar de niet-geëxplodeerde munitie zich bevindt”, zegt Mungo Birch, hoofd van het United Nations Mine Action Programme (UNMAS) in de staat Palestina. . “Het is belangrijk dat we, zodra de terugkeer begint, voorbereid en klaar zijn om hen de risico-educatie te bieden die ze nodig hebben.”
Sprekend aan de zijlijn van de 27e Internationale Bijeenkomst van Nationale Mijnactiedirecteuren en -adviseurs van de Verenigde Naties in Genève, benadrukte Jean-Pierre Lacroix, hoofd van de VN-vredeshandhaving en mijnactie, dat de Organisatie UNMAS steunt in haar steun voor “humanitaire inspanningen, konvooien.” en risicobeoordeling.
Een humanitair staakt-het-vuren blijft een ‘prioriteit’, benadrukte de ondersecretaris-generaal voor vredesoperaties en voorzitter van de Inter-Agency Coördinatiegroep voor Mijnbestrijding, naast het bieden van ‘veel meer humanitaire hulp aan Gaza’, zodra de ontmijners en wapens deskundigen achten het veilig om dit te doen.
Libanon dreiging
De chef van de VN-vredeshandhavers onderstreepte ook de gevaren van regionale escalatie te midden van aanhoudende vuurgevechten op de grens tussen Israël en Libanon. “Over Libanon gesproken, dan weet u al dat verdere escalatie absoluut vermeden moet worden.‘zei meneer Lacroix. “Eerlijk gezegd zou dat verwoestend zijn voor Libanon en de hele regio.”
Te midden van berichten dat het ongeveer 14 jaar zal duren om Gaza te zuiveren van al het puin dat door het conflict is ontstaan, merkte Birch op dat er in totaal naar schatting 37 miljoen ton is. “Om het in context te plaatsen: er is meer puin dan in Oekraïne. In Oekraïne is het front 600 mijl lang. Gaza is 40 kilometer lang. Het is ook voor 87 procent verstedelijkt, dus er is sprake van een zeer dichte bebouwing.”
Dit omvat ongeveer 800.000 ton asbest, “evenals andere verschillende verontreinigende stoffen”, zei hij. “…het probleem is dat er meer puin in Gaza ligt dan er ruimte is om het te verspreiden,” vervolgde Birch, en beschreef hoe Israëlische bombardementen, aangewakkerd door Hamas-geleide aanvallen op Israël, en raketbeschietingen tot de vernietiging leidden.
“Er waren momenten van rust, maar het bombardement was iets wat ik nog nooit heb meegemaakt. “Ik was met een collega die in Oekraïne was geweest, bij de Oekraïense veiligheidstroepen, en hij zei dat de beschietingen erger waren dan alles wat hij in de Donbass had meegemaakt.”
Puinrecycling voor ‘the day after’
Om de kwestie van de wederopbouw van Gaza aan te pakken zodra de gevechten zijn gestopt, merkte Birch op dat het recyclen van puin “van groot belang” zal zijn bij elke wederopbouw.
“Ik bedoel, mensen praten al over ‘de dag erna’, tussen aanhalingstekens, voor Gaza,” voegde hij eraan toe, en merkte op dat twee weken geleden in Jordanië een workshop over “puinverwijdering” werd gehouden met VN-agentschappen, waaronder de VN van de Verenigde Naties. Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP). ), het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) en andere partners.
Ondanks de duizelingwekkende omvang van de dreigende schoonmaakoperatie heeft UNMAS slechts 5 miljoen dollar aan financiering. Er zal de komende achttien maanden nog eens 40 miljoen dollar nodig zijn om het vergunningsproces op gang te brengen.
Over de hele wereld leven 60 miljoen mensen in 60 landen in voortdurende angst voor landmijnen, geïmproviseerde explosieven (IED’s) en niet-geëxplodeerde munitie, aldus VN-vredessoldatenchef Lacroix. Ze “weten niet of ze de dag zullen overleven zonder geraakt te worden door een mijn of een geïmproviseerd explosief en ze weten eigenlijk niet of ze de volgende dag zullen overleven of dat hun kinderen of hun families het zullen redden.” de plaats. » de volgende dag, en dat is echt onaanvaardbaar.”
De mondiale gevolgen van Oekraïne
Hoewel het meer dan twee jaar na de grootschalige Russische invasie niet meer zo regelmatig in de krantenkoppen verschijnt, zal het conflict in Oekraïne de komende jaren “verschrikkelijke gevolgen” blijven hebben in het land en over de hele wereld, Lacroix drong erop aan.
Een bord in Oekraïne waarschuwt voor landmijnen.
« Het gebied dat besmet is geraakt – het akkerland dat besmet is – voorzag vroeger van voedsel voor 80 miljoen mensen over de hele wereld, voornamelijk landen met lage en middeninkomens. »
In navolging van deze bezorgdheid legde de ervaren landmijnopruimingsspecialist Paul Heslop uit dat de economische gevolgen van het conflict een… “Miljarddollarprobleem“Dat gebeurde ten koste van de meest kwetsbaren ter wereld:
“Als mijnland of vermoedelijk mijnland in Oekraïne ervoor zorgt dat brandstof één cent per liter of twee cent per liter meer kost dan nodig is, of een brood of een doos pasta 10 cent per doos kost, of één brood meer dan nodig is , en dat wordt vermenigvuldigd met het aantal broden dat elke dag in de wereld wordt gekocht: miljarden; hoeveel liter brandstof wordt er dagelijks verbruikt: miljarden; “Er begint over de economische impact van de perceptie en aanwezigheid van mijnen en UXO (niet-geëxplodeerde munitie) in Oekraïne te worden gesproken als een probleem van meerdere miljarden dollars voor alle landen in de wereld.”
Naast de economische impact van de oorlog in Oekraïne beschreef de heer Heslop, directeur van het UNDP Ukraine’s Mine Action Programme, de verschrikkelijke wonden veroorzaakt door gevechten:
“Het is niet alleen maar een onderste ledemaat, zoals we in de loop der jaren vaak in Afrika hebben gezien, waarbij iemand brandhout of fruit verzamelt, op de mijn stapt en zijn been eraf schiet. In Oekraïne zien we vanwege de aard en intensiteit van het conflict vaak dubbele, drievoudige of zelfs viervoudige amputaties, en veel van de gewonden zijn tussen de twintig en dertig jaar oud.”
Gevarenzone Soedan
Het opruimen van mijnen en het elimineren van het risico van niet-geëxplodeerde wapens is al een ernstig probleem in Soedan, waar meer dan een jaar van gevechten tussen rivaliserende legers miljoenen mensen op de rand van hongersnood heeft gebracht, ook in grote verstedelijkte gebieden waar mensen waar hij weinig idee van heeft de situatie. gevaren.
“Het is een grote verandering; Het grote risico is uiteraard voor de burgers, omdat de mensen, de inwoners van de hoofdstad, dit soort oorlog nog nooit in de geschiedenis van Soedan hebben meegemaakt”, zegt Mohammad Sediq Rashid, hoofd van het VN-mijnactieprogramma in Soedan.
“Helaas gebeuren er nu ongelukken met niet-geëxplodeerde munitie. Er is een kleine wijziging in de toegang. “Een deel van de hoofdstad wordt nu geleidelijk toegankelijk, dus burgers zitten niet te wachten op (mijn)opruiming.”
