Vanessa Winston, 44, woont in Roseau, de hoofdstad van Dominica, waar ze een klein bedrijf runt dat voornamelijk handgemaakte en op maat gemaakte modeaccessoires maakt. Ze is ook voorzitter van de door de Verenigde Naties gesteunde Dominica Arts and Crafts Producers Association, die haar leden helpt hun producten te promoten.
Orkaan María verwoestte zijn huis en de werkplaats waar hij al zijn producten maakte. Ondanks deze tegenslag is hij hersteld en vandaag de dag is hij een inspirerend voorbeeld voor andere Dominicaanse ondernemers, hij was zelfs aanwezig bij het eerste Commonwealth Fashion Exchange-initiatief in Buckingham Palace in Londen.
Begin april sprak mevrouw Winston met UN News om de donkere dagen na de orkaan Maria te herdenken en uit te leggen hoe ze erin slaagde te herstellen.
“In 2017 zag het leven er goed uit. Hij was net terug van een beurs op Barbados met twee andere leden van de vereniging. Ik was opgewonden om naar huis te komen en mijn bedrijf naar een hoger niveau te tillen. Ik had mijn werkplaats en een klein maar comfortabel huis met mijn kinderen.
Maar orkaan Maria had andere plannen.
De dag dat het arriveerde, gingen we ervan uit dat de storm van het dak zou waaien, maar dat we beneden veilig zouden zijn in het werkplaatsgedeelte van het huis. Dus we laadden in wat we konden, bedekten de rest met plastic en gingen rond 18.00 uur op pad.
Het dak beneden was van hout, waardoor we de wind en de regen konden voelen en de deur dreigde open te barsten of in tweeën te splijten. We hoorden de koelkast en het fornuis op de bovenverdieping op de grond vallen en het plafond begon omhoog te komen. Toen werd mijn oudste dochter hysterisch.
Ik zette al mijn dochters onder de trap en ze huilden allemaal toen het water viel en de wind om ons heen huilde. Het huis werd verwoest, maar de ladder redde ons.
Na de storm lagen er nog meer uitdagende dagen in het verschiet. Toen we naar buiten keken en de toestand van de bergen zagen, was alles zwart. [the storm transformed the countryside, removing much of the lush green foliage and trees]. Zelfs het wegdek was door de wind opgetild. Ik bleef achter met vier kinderen en kon nergens verblijven, maar ik moest gewoon dankbaar zijn dat we nog leefden.
Onmiddellijk kwam de gemeenschap samen, samen met hulporganisaties als het Rode Kruis en de VN. We kregen financiële hulp, die ik gebruikte voor eten. Zonder huis was het echter te moeilijk voor mijn dochters, dus stuurde ik ze een tijdje naar mijn neef in Barbados.
Ondertussen besloten leden van de Dominica Arts and Crafts Producers Association en ik ons te concentreren op de manier waarop we het bos weer tot leven konden brengen. Onze industrie is sterk afhankelijk van het bos, omdat de meeste van onze producten worden gemaakt van grondstoffen die daar groeien, zoals kokosnoten en de verschillende rietsoorten die we gebruiken om manden en sieraden te maken.
Maar na Maria zagen we dat veel planten en bomen vernietigd waren, waardoor we de grondstoffen niet konden vinden. We zochten naar de zaden die we nodig hadden en gingen allemaal op pad om ze in het bos te zaaien. We leren onze leden ook hoe ze betrokken kunnen raken bij de bijenteelt, waarbij ze lokaal hout gebruiken om bijenkorven te bouwen, omdat de was uit de bijenkorven erg belangrijk is voor het polijsten van onze meubels.
Als de VN bedrijfstrainingen aanbiedt, schrijf ik me altijd in, omdat dit mij helpt mijn ondernemersvaardigheden te ontwikkelen en te netwerken met andere eigenaren van kleine bedrijven. Dit is het soort steun dat mij echt heeft geholpen om op te staan en te slagen, wat betekent dat ik mezelf moet verbeteren, mijn leden moet helpen en voor mijn gezin moet zorgen.’